Batalion ON „Warszawski I”

Batalion ON „Warszawski I”
I Warszawski batalion ON
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1937

Rozformowanie

1939

Nazwa wyróżniająca

Warszawski

Dowódcy
Ostatni

mjr Franciszek Żebrowski

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
obrona Warszawy
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Warszawa

Formacja

Obrona Narodowa

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

Warszawska Brygada Obrony Narodowej

Skład

typ IV

Warszawska Brygada ON
Obrona Narodowa w 1939

I Warszawski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Warszawski I”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Pododdział sformowany został w 1937 roku, w garnizonie Warszawa, w składzie Warszawskiej Brygady ON. Wiosną 1939 roku przeformowany został na etat batalionu ON typ IV. Dowództwo batalionu mieściło się w Koszarach Sierakowskich przy ulicy Konwiktorskiej.

Jednostką administracyjną i mobilizującą dla I Warszawskiego batalionu ON był 21 pułk piechoty „Dzieci Warszawy” w Warszawie.

Działania batalionu we wrześniu 1939[edytuj | edytuj kod]

Na początku kampanii wrześniowej batalion (bez 1 kompanii ON) wraz z 15 baterią artylerii konnej, baterią artylerii przeciwlotniczej motorową nr 19, rezerwową kompanią saperów nr 114 i grupą fortyfikacyjną nr 11 stanowił załogę przedmościa „Płock”, podporządkowanego bezpośrednio dowódcy Armii „Modlin”. 1 kompania ON stanowiła obsadę przedmościa „Wyszogród”. Zadaniem obu załóg była obrona mostów na Wiśle.

Załoga przedmościa „Płock” w dniu 8 września, po uprzednim zniszczeniu mostu, odeszła z Nowogródzką BK w kierunku Raciąża. 10 września rozpoczęła marsz na Warszawę. W trakcie marszu podporządkowana została ppłk dypl. Janowi Maliszewskiemu i otrzymała zadanie obrony rubieży Bzury od Brochowa do Wyszogrodu.

1 kompania ON, w dniu 5 września, po zniszczeniu mostu, odmaszerowała w składzie III/41 pp w kierunku Warszawy.

13 września batalion stoczył walkę w rejonie Zegrza i Wieliszewa, a następnego dnia dotarł do Warszawy. 15 września pododdział przeszedł na Pragę i wszedł w skład 20 Dywizji Piechoty, jako odwód jej dowódcy. W bezpośrednich walkach w obronie stolicy nie wziął udziału.


Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna batalionu w marcu 1939 roku[1][a]:

  • dowódca batalionu – mjr Żebrowski Franciszek Stanisław (*)[b]
  • dowódca 1 kompanii ON „Warszawa” – kpt. Penner Edward Alfred
  • dowódca 2 kompanii ON „Warszawa” – kpt. Kuźmiński Henryk (*)[b]
  • dowódca 3 kompanii ON „Warszawa” – por. adm. (piech.) Sosnowski Kazimierz

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[2].
  2. a b Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Jurga, Władysław Karbowski, Armia „Modlin” 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1987, wyd. I, ISBN 83-11-07274-4.
  • Kazimierz Pindel: Obrona Narodowa 1937-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06301-X.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
  • Batalion ON „Warszawski I”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej II RP i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].