Women’s British Open

Women's British Open

Informacje
Miejsce	różne
Inauguracja	1976
Tour(y)	LPGA Tour, LET
Format	Strokeplay
Pula nagród	£1,050,000
Miesiąc	lipiec/sierpień
Rekordy
Względem par	-19 (1997: Karrie Webb, 2004: Karen Stupples)
Aktualny mistrz
Yani Tseng

Women's British Open jest jednym z kobiecych golfowych turniejów wielkoszlemowych i jedynym, którego przynależność do tej kategorii jest uznawana zarówno przez LPGA jak i Ladies European Tour.

Umowy podpisane ze sponsorami tytularnymi miały wpływ na obecność nazwy sponsora w nazwie zawodów. Od 1987 do 2006 turniej nosił pełną nazwę Weetabix Women's British Open, od 2007 brzmi ona Ricoh Women's British Open.

Tradycyjnie najwyżej klasyfikowana w tym turnieju zawodniczka amatorka otrzymuje trofeum Salver Trophy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Women's British Open został ustanowiony przez Ladies' Golf Union w 1976 z zamysłem aby służyć za kobiecy odpowiednik The Open Championship. Początkowo głównym problemem organizatorów było zapewnienie gry na prestiżowych polach golfowych. Chlubnym wyjątkiem okazało się pole Royal Birkdale Golf Club, na którym w tym wczesnym okresie turniej został rozegrany w latach 1982 i 1986. W 1983 turniej się nie odbył i był bliski zawieszenia. Konsekwencją była organizacja zawodów w 1984 na jednym z obiektów "drugiego szeregu" angielskich pól golfowych – Woburn Golf and Country Club. Pole to służyło jeszcze za gospodarza Women's British Open w latach 1987-1996, oraz w 1999.

Wraz ze wzrostem prestiżu miejscem rozgrywania turnieju zaczęły być pola typu links znane z kalendarza The Open Championship, takie jak Turnberry (2002), Royal Lytham & St Annes (1998, 2003, 2006, 2009), Royal Birkdale (2000, 2005, 2010), oraz Old Course at St Andrews (2007), które przy tej okazji po raz pierwszy w swej historii gościło kobiecy turniej golfowy. Obecna polityka organizatorów nie ogranicza wyboru gospodarza do pól konkretnego typu.

W 1993 Women's British Open oficjalnie wszedł do kalendarza turniejów LET, a rok później także LPGA Tour. Status turnieju wielkoszlemowego LPGA przyznała mu w 2001 w zastępstwie za du Maurier Classic. W 2005 liczebność uczestniczek zwiększono do 150, cut ustalony jest na poziomie 65 graczy.

Najwięcej zwycięstw w Women's British Open odnotowały Karrie Webb i Sherri Steinhauer. Obie wygrały ten turniej dwukrotnie zanim został turniejem klasy major oraz raz gdy już posiadał ten status. Więcej niż jeden raz wygrała go jeszcze tylko dwukrotna triumfatorka Debbie Massey, która wraz ze Steinhauer są jedynymi golfistkami, które zdobyły tytuł dwa lata z rzędu.

Zwyciężczynie[edytuj | edytuj kod]

Zwyciężczynie gdy Women's British Open miał już status turnieju wielkoszlemowego:

Rok	Miejsce	Mistrzyni	Wynik
2010	Royal Birkdale Golf Club	Yani Tseng	277
2009	Royal Lytham & St Annes Golf Club	Catriona Matthew	285
2008	Sunningdale Golf Club	Shin Ji-yai	270
2007	Old Course at St Andrews	Lorena Ochoa	287
2006	Royal Lytham & St Annes Golf Club	Sherri Steinhauer	281
2005	Royal Birkdale Golf Club	Jang Jeong	272
2004	Sunningdale Golf Club	Karen Stupples	269
2003	Royal Lytham & St Annes Golf Club	Annika Sörenstam	278
2002	Turnberry - Ailsa Course	Karrie Webb	273
2001	Sunningdale Golf Club	Pak Se-ri	277

Zwyciężczynie przed otrzymaniem przez Women's British Open statusu turnieju wielkoszlemowego:

Rok	Miejsce	Mistrzyni	Wynik
2000	Royal Birkdale Golf Club	Sophie Gustafson	282
1999	Woburn Golf and Country Club	Sherri Steinhauer	283
1998	Royal Lytham & St Annes Golf Club	Sherri Steinhauer	292
1997	Sunningdale Golf Club	Karrie Webb	269
1996	Woburn Golf and Country Club	Emilee Klein	277
1995	Woburn Golf and Country Club	Karrie Webb	278
1994	Woburn Golf and Country Club	Liselotte Neumann	280

Zwyciężczynie przed włączeniem Women's British Open do kalendarza LPGA Tour:

Rok	Miejsce	Mistrzyni	Wynik
1993	Woburn Golf and Country Club	Karen Lunn	275
1992	Woburn Golf and Country Club	Patty Sheehan	207
1991	Woburn Golf and Country Club	Penny Grice-Whittaker	284
1990	Woburn Golf and Country Club	Helen Alfredsson	288
1989	Woburn Golf and Country Club	Jane Geddes	274
1988	Woburn Golf and Country Club	Corinne Dibnah	295
1987	Woburn Golf and Country Club	Alison Nicholas	296
1986	Royal Birkdale Golf Club	Laura Davies	283
1985	Moor Park Golf Club	Betsy King	300
1984	Woburn Golf and Country Club	Ayako Okamoto	289
1983	nie rozegrano
1982	Royal Birkdale Golf Club	Marta Figueras-Dotti	296
1981	Northumberland Golf Club	Debbie Massey	295
1980	Wentworth Club	Debbie Massey	294
1979	Southport and Ainsdale Golf Club	Alison Sheard	301
1978	Foxhills Golf & Country Club	Janet Melville	310
1977	Lindrick Golf Club	Vivien Saunders	306
1976	Fulford Golf Club	Jenny Lee Smith	299

Przyszli gospodarze[edytuj | edytuj kod]

• 2011 - Carnoustie
• 2012 - Royal Liverpool
• 2013 - Old Course at St Andrews

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Oficjalna strona. ricohwomensbritishopen.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)].
• Strona na portalu LPGA
• Sophia Popov lewą stroną do zwycięstwa w Women's British Open 2020