Wołodymyr Jezerski

Wołodymyr Jezerski
Володимир Єзерський
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wołodymyr Iwanowycz Jezerski

Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1976
Lwów

Wzrost

183 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz SKA Lwów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1995–1997 Haraj Żółkiew 55 (3)
1997–1999 Karpaty Lwów 33 (0)
1999–2000 Dynamo Kijów 10 (0)
2000 Krywbas Krzywy Róg (wyp.) 9 (0)
2001–2007 Dnipro Dniepropietrowsk 146 (8)
2007–2010 Szachtar Donieck 21 (1)
2010 Zoria Ługańsk (wyp.) 11 (0)
2010–2011 Zoria Ługańsk 20 (3)
2011–2013 Tawrija Symferopol 44 (0)
2013 Howerła Użhorod 9 (0)
W sumie: 358 (15)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998–2008  Ukraina 39 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2013–2014 Karpaty Lwów (dyr.sportowy)
2014–2016 Dnipro Dniepropietrowsk (asyst.trenera)
2017 Ukraina U-19
2018 Ukraina U-16
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Za odwagę” III klasy (Ukraina) Medal „Za pracę i zwycięstwo” (Ukraina)

Wołodymyr Iwanowycz Jezerski, ukr. Володимир Іванович Єзерський (ur. 15 listopada 1976 we Lwowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, były reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Jezerski rozpoczynał karierę w klubie Haraj Żółkiew, z którego trafił do Karpat Lwów. Następnie trafił do potentata ligi ukraińskiej – Dynama. W stołecznym klubie jednak kariery nie zrobił, więc został wypożyczony najpierw do Krywbasa Krzywy Róg, a następnie do Dnipra Dniepropietrowsk. Latem 2007 przeszedł do wicemistrza Ukrainy, Szachtara Donieck. Na początku 2010 został wypożyczony do końca sezonu 2009/10 do Zorii Ługańsk, a latem podpisał kontrakt na 1 rok z tym że klubem[1]. 10 czerwca 2011 przeszedł do Tawrii Symferopol[2]. Po wygaśnięciu kontraktu w lipcu 2013 opuścił krymski klub[3], a już wkrótce 12 lipca podpisał kontrakt z Howerłą Użhorod[4]. Po zakończeniu rundy jesiennej sezonu 2013/14 zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Jezerski debiutował w reprezentacji Ukrainy 15 lipca 1998 roku w meczu z Polską (1:2). Był podstawowym zawodnikiem kadry podczas eliminacji do Mistrzostwa Świata w 2006, jednak na mundialu zagrał tylko jeden mecz (z Hiszpanią). Ogółem dla swojej reprezentacji zagrał 39 razy, strzelił dwa gola.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Najpierw pracował jako dyrektor sportowy w Karpatach Lwów, a od czerwca 2014 pomagał trenować piłkarzy w klubie Dnipro Dniepropietrowsk. 21 lutego 2017 został zaproszony do sztabu szkoleniowego juniorskiej reprezentacji Ukrainy U-19[5]. Od 1 lipca 2017 stał na czele reprezentacji U-16[6].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • wybrany do symbolicznej jedenastki Karpat w historii Mistrzostw Ukrainy[7].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]