Witalij Ginzburg
 | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | 8 listopada 2009 |
| doktor nauk matematyczno-fizycznych | |
| Specjalność: astrofizyka | |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
       | |
| Nagrody | |
Witalij Łazariewicz Ginzburg (ros. Виталий Лазаревич Гинзбург, ur. 21 września?/4 października 1916 w Moskwie, zm. 8 listopada 2009 tamże[1]) – rosyjski fizyk teoretyk, noblista z 2003 roku.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie pochodzenia żydowskiego. Jego ojciec, Łazar Jefimowicz Ginzburg (1863–1942), był inżynierem, absolwentem Politechniki Ryskiej. Jego matka, Augusta Beniaminowna Ginzburg (z domu Wildauer) (1882–1920), była lekarzem, pochodziła z Jełgawy w guberni kurlandzkiej[2].
Ukończył fizykę na Uniwersytecie Moskiewskim w roku 1938, a w 1940 obronił doktorat, w roku 1942 uzyskał habilitację. Od roku 1941 pracował na wydziale teoretycznym Instytutu Fizycznego im. P.N. Lebiediewa Rosyjskiej Akademii Nauk, kierowanym przez prof. Igora Tamma. W 1966 roku uzyskał tytuł akademika. W 1971 r., po śmierci Tamma, został dyrektorem wydziału. Zmarł 8 listopada 2009 roku. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[2].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Do jego największych osiągnięć należy opracowanie w 1950 roku teorii nadprzewodnictwa wspólnie z Lwem Landauem. Za pionierski wkład w rozwój teorii nadprzewodnictwa i nadciekłości został uhonorowany Nagrodą Nobla, wspólnie z Anthony Leggettem i Aleksym Abrikosowem[2].
W 1984 uzyskał Medal im. Mariana Smoluchowskiego, a w 1995 został wyróżniony Złotym Medalem im. Łomonosowa[2].
Został odznaczony m.in. Orderem Za Zasługi dla Ojczyzny I i III klasy, Orderem Lenina, dwukrotnie Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy oraz dwukrotnie Orderem „Znak Honoru”. Laureat Nagrody Stalinowskiej (1953) i Nagrody Leninowskiej (1966)[2].
W 1991 otrzymał Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ginzburg Witalij L., [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-03-24].
- ↑ a b c d e Vitaly L. Ginzburg – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 2003 > Alexei A. Abrikosov, Vitaly L. Ginzburg, Anthony J. Leggett [on-line]. www.nobelprize.org. [dostęp 2014-01-21]. (ang.)., autobiografia, Nobel Lecture On Superconductivity and Superfluidity.
- ↑ Winners of the Gold Medal of the Royal Astronomical Society. [w:] Awards, Medals and Prizes [on-line]. Royal Astronomical Society. [dostęp 2016-07-27]. (ang.).
- ISNI: 0000000081275612
- VIAF: 49288937
- LCCN: n50033428
- GND: 120935368
- NDL: 00440978
- LIBRIS: khwzt5c3007f4bn
- BnF: 122917224
- SUDOC: 031762336
- SBN: CFIV006172
- NLA: 36576424
- NKC: jn20000601820
- NTA: 074768115
- BIBSYS: 90080652
- CiNii: DA00129583
- Open Library: OL259154A
- PLWABN: 9810625563805606
- NUKAT: n95403007
- J9U: 987007342180405171
- LNB: 000071241
- NSK: 000077123
- CONOR: 34154595
- KRNLK: KAC2022C6229
- LIH: LNB:V*59326;=BL
- WorldCat: lccn-n50033428