Vincenz Eduard Milde
| Arcybiskup metropolia Wiednia | ||
 Vinzenz Eduard Milde (1835) | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | ||
| Arcybiskup Wiednia | ||
| Okres sprawowania | 1832–1853 | |
| Biskup Litomierza | ||
| Okres sprawowania | 1823–1832 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Diakonat | 24 sierpnia 1799 | |
| Prezbiterat | 9 marca 1800 | |
| Nominacja biskupia | 16 maja 1823 | |
| Sakra biskupia | 13 lipca 1823 | |
| Data konsekracji | 13 liczba 1823 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||
| |||||||||||||
Vinzenz Eduard Milde (ur. 11 maja 1777 w Brnie, zm. 14 marca 1853 w Wiedniu) – austriacki duchowny rzymskokatolicki, w latach 1832–1853 książę arcybiskup metropolita Wiednia.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 11 maja 1777 w Brnie. W wieku 17 lat wstąpił do seminarium duchownego w Wiedniu. Podczas edukacji w seminarium przyjaźnił się z Vinzentem Darnautem (późniejszym profesorem historii kościoła) oraz Jakobem Frintem (przyszłym biskupem St. Pölten), były to przyjaźnie do końca życia.
Po przyjęciu święceń kapłańskich dnia 9 marca 1800 został kapelanem dworskim w Pałacu Schönbrunn, gdzie pocieszał cesarza Franciszka II po przegranej bitwie z Napoleonem Bonaparte.
16 stycznia 1823 cesarz Austrii przedstawił go na urząd biskupa Litomierzyc, papież zatwierdził jego kandydaturę 16 maja tego samego roku. Otrzymał sakrę 13 lipca 1823 z rąk biskupa Matthiasa Paula Steindla. 27 grudnia 54 letni Milde został wyznaczony arcybiskupem Wiednia, Grzegorz XVI zatwierdził jego nominację 2 miesiące później. Ingres do katedry św. Szczepana odbył się 31 maja 1832.
Zmarł 14 marca 1853 w wieku 75 lat.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Vincenz Eduard Milde [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-04-13] (ang.).
- Vinzenz Eduard Milde w bazie gcatholic.org (ang.)
- Vinzenz Eduard Milde na stronie Catholic Encyclopedia
