Viktor Polášek (ur. 18 lipca 1997 w mieście Nové Město na Moravě[1]) – czeski skoczek narciarski, reprezentant klubu SK Nové Město na Moravě. Indywidualny mistrz świata juniorów z 2017, uczestnik mistrzostw świata, olimpijczyk, medalista mistrzostw kraju.
We wrześniu 2010 wystąpił w konkursie Alpen Cup w kombinacji norweskiej w Libercu, w którym zajął przedostatnie, 66. miejsce. Był to jedyny występ Poláška w oficjalnych zawodach międzynarodowych w tej dyscyplinie[3].
W cyklu FIS Cup w skokach narciarskich zadebiutował w sierpniu 2013 we Frenštácie, zaś pierwsze punkty zdobył we wrześniu 2014 w Szczyrku, dwukrotnie zajmując 18. miejsce[4]. 16 stycznia 2015 w Sapporo zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 30. pozycję. 24 stycznia 2015 w tym samym mieście po raz pierwszy wystartował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 45. miejsce. Na początku lutego 2015 w Ałmaty wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2015, kończąc je na 8. pozycji indywidualnie i 9. w drużynie. Znalazł się w składzie reprezentacji Czech na Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Wystąpił na nich w konkursie drużyn mieszanych, w którym zajął 11. pozycję, a także w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na skoczni dużej, podczas których nie uzyskał awansu[5].
We wrześniu 2015 wystąpił w zawodach Letniego Grand Prix w Czajkowskim, dwukrotnie zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce. Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2016 był 4. indywidualnie, a także 5. w drużynie mieszanej i 6. w drużynie męskiej. 5 marca 2016 w Vikersund po raz pierwszy w karierze zajął miejsce w pierwszej dziesiątce zawodów Pucharu Kontynentalnego[6].
8 stycznia 2017 zwyciężył w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Titisee-Neustadt. W kolejnym tygodniu otrzymał powołanie na zawody Pucharu Świata i 15 stycznia 2017 zdobył swoje debiutanckie punkty tego cyklu, zajmując 26. miejsce w Wiśle. Na początku lutego zdobył złoty medal indywidualnie na Mistrzostwach Świata Juniorów 2017 w Park City. W konkursach drużynowych zajął 7. i 8. miejsce. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017, zajmując 31. (skocznia normalna) i 25. (skocznia duża) miejsce indywidualnie oraz 7. w drużynie[7].
W grudniu 2017 zajął 2. miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Engelbergu. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie zajął 44. pozycję zarówno na normalnej, jak i na dużej skoczni, zaś zawody drużynowe ukończył na 10. miejscu[8]. W otwierających Puchar Świata 2018/2019 zawodach w Wiśle zajął 12. pozycję. W dalszej części sezonu regularnie startował w cyklu, a najwyżej klasyfikowany był na 22. miejscu. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 indywidualnie był 25. na skoczni dużej i 38. na normalnej, a w drużynie 8. w zespole męskim i 9. w mieszanym[9].
W Letnim Grand Prix 2019 dwukrotnie zajął miejsce w pierwszej dziesiątce: w lipcu był 7. w Hinterzarten, a w sierpniu 10. w Hakubie. W sezonie zimowym 2019/2020 regularnie startował w Pucharze Świata, ale tylko trzykrotnie zdobył punkty cyklu. Najwyżej klasyfikowany był na 24. miejscu w zawodach w Predazzo[10]. W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata punkty zdobył raz, w drugim konkursie w Engelbergu zajmując 27. pozycję. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, gdzie indywidualnie zajął 38. miejsce na skoczni normalnej i 46. na dużej, w drużynie mieszanej był 8., a w męskiej zajął 11. lokatę[11].
W sierpniu 2021 zwyciężył w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego we Frenštácie. W ramach Letniego Grand Prix 2021 kilkukrotnie zdobywał punkty. We wrześniu zajął 7. miejsce w konkursie cyklu w Szczuczyńsku. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata nie zdobył punktów. Najwyżej klasyfikowany był na 32. miejscu, w grudniu 2021 w Wiśle[12]. Wziął udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Z powodu izolacji po pozytywnym wyniku testu na obecność wirusa SARS-CoV-2 wystąpił jedynie w drużynowym konkursie mężczyzn, w którym reprezentacja Czech zajęła 9. pozycję[13]. W zawodach międzynarodowych po raz ostatni wystąpił 6 marca 2022, odpadając w kwalifikacjach do konkursu Raw Air 2022 w Oslo[14]. Tego samego dnia ogłosił zakończenie kariery sportowej[13].
Zdobywał medale mistrzostw Czech: w 2017 srebrny na skoczni dużej[15], w 2019 złoty na skoczni normalnej[16], w 2020 srebrny na normalnej[17], w 2021 złoty na normalnej[18], a w 2022 brązowy na normalnej[19].
Starty V. Poláška na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
| 44. | 10 lutego | 2018 |  Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 92,0 m | – | 81,9 pkt | 177,4 pkt | Andreas Wellinger |
| 44. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 116,5 m | – | 94,4 pkt | 191,3 pkt | Kamil Stoch |
| 10. | 19 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[a] | 116,0 m | – | 370,1 pkt (95,7 pkt) | 728,4 pkt | Norwegia |
| 9. | 14 lutego | 2022 |  Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | druż.[b] | 108,0 m | – | 279,5 pkt (76,8 pkt) | 663,2 pkt | Austria |
Starty V. Poláška na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
| 11. | 22 lutego | 2015 |  Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[c] | 84,0 m | – | 351,2 pkt (90,9 pkt) | 566,7 pkt | Niemcy |
| | 26 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | indywid. | 106,5 m | 74,1 pkt | Nie zakwalifikował się. |
| 31. | 25 lutego | 2017 |  Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 89,0 m | – | 109,3 pkt | 161,5 pkt | Stefan Kraft |
| 25. | 2 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 116,0 m | 115,5 m | 225,0 pkt | 54,3 pkt | Stefan Kraft |
| 7. | 4 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | druż.[d] | 125,0 m | 117,0 m | 922,7 pkt (241,7 pkt) | 181,5 pkt | Polska |
| 25. | 23 lutego | 2019 |  Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | indywid. | 120,0 m | 117,5 m | 218,2 pkt | 61,2 pkt | Markus Eisenbichler |
| 8. | 24 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | druż.[e] | 119,0 m | 121,5 m | 818,4 pkt (221,4 pkt) | 169,1 pkt | Niemcy |
| 38. | 1 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | indywid. | 86,5 m | – | 79,7 pkt | 138,6 pkt | Dawid Kubacki |
| 9. | 2 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż. miesz.[f] | 97,5 m | – | 374,4 pkt (100,1 pkt) | 637,8 pkt | Niemcy |
| 38. | 27 lutego | 2021 |  Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | indywid. | 93,0 m | – | 106,5 pkt | 162,3 pkt | Piotr Żyła |
| 8. | 28 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż. miesz.[g] | 87,5 m | 92,5 m | 777,2 pkt (206,9 pkt) | 223,6 pkt | Niemcy |
| 46. | 5 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 102,5 m | – | 59,2 pkt | 217,3 pkt | Stefan Kraft |
| 11. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[h] | 99,0 m | – | 226,5 pkt (56,3 pkt) | 820,1 pkt | Niemcy |
Starty V. Poláška na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
| 8. | 5 lutego | 2015 |  Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | indywid. | 103,0 m | 99,5 m | 256,1 pkt | 13,8 pkt | Johann André Forfang |
| 9. | 7 lutego | 2015 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | druż.[i] | 93,0 m | – | 360,1 pkt (97,5 pkt) | 533,2 pkt | Norwegia |
| 4. | 23 lutego | 2016 |  Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | indywid. | 96,5 m | 94,5 m | 240,7 pkt | 8,3 pkt | David Siegel |
| 5. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[k] | 92,5 m | 95,5 m | 808,8 pkt (223,6 pkt) | 74,0 pkt | Słowenia |
| 6. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż.[j] | 90,5 m | 94,0 m | 789,6 pkt (218,3 pkt) | 77,1 pkt | Niemcy |
1. | 1 lutego | 2017 |  Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | indywid. | 97,0 m | 96,5 m | 263,2 pkt | – |
| 7. | 3 lutego | 2017 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | druż.[l] | 93,5 m | 96,0 m | 786,1 pkt (253,9 pkt) | 146,2 pkt | Słowenia |
| 8. | 5 lutego | 2017 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[m] | 95,5 m | 96,5 m | 767,0 pkt (262,0 pkt) | 158,3 pkt | Słowenia |
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
| 1. | 8 stycznia | 2017 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 140,5 m | 129,0 m | 261,3 pkt | 1. | – |
| 2. | 18 lutego | 2017 |  Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-139 | 135,0 m | 131,5 m | 276,4 pkt | 3. | 9,0 pkt | Bor Pavlovčič |
| 3. | 27 grudnia | 2017 |  Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 133,0 m | 128,5 m | 250,6 pkt | 2. | 8,5 pkt | Jonathan Learoyd |
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
| 1. | 13 sierpnia | 2021 |  Frenštát | Areal Horečky | K-95 | HS-106 | 104,0 m | 101,0 m | 266,9 pkt | 1. | – |
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Pjongczang 
Pekin/Zhangjiakou 
Falun 
Lahti 
Seefeld/Innsbruck 
Oberstdorf 
Ałmaty 
Râșnov 
Park City 
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Planica 
Engelberg 
.svg){kind=small}
Frenštát .svg){kind=small}
.svg){kind=small}