The Iron Sheik
 The Iron Sheik w 1982 roku | |
| Imię i nazwisko | Hossein Khosrow Ali Vaziri |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | 7 czerwca 2023 |
| Kariera profesjonalnego wrestlera | |
| Pseudonimy ringowe | Ali Vaziri, |
| Wzrost | 183 cm[2] |
| Masa ciała | 117 kg[2] |
| Zapowiadany z | |
| Trenerzy | Verne Gagne |
| Debiut | 28 stycznia 1973 |
| Emerytura | 2000 |
Hossein Khosrow Ali Vaziri (ur. 15 marca 1942 w Damghan, zm. 7 czerwca 2023 w Fayetteville[4]) – irański wrestler, lepiej znany pod swoim pseudonimem ringowym jako The Iron Sheik. Słynął z odgrywania postaci irańskiego antyamerykańskiego heela. W grudniu 1983 zdobył pas WWF Heavyweight Championship, który stracił miesiąc później przegrywając z Hulkiem Hoganem. W 1985 wraz z Nikolaiem Volkoffem zdobył World Tag Team Championship. W 2005 został wprowadzony do galerii sławy WWE Hall of Fame.
Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 15 marca 1942 jako Hossein Khosrow Ali Vaziri[5] w Damghan w prowincji Semnan w Iranie. W młodości trenował zapasy[2].
Kariera wrestlerska[edytuj | edytuj kod]
Zimą 1972 wraz z Richardem Morganem Fliehrem, Gregiem Gange’em, Jimem Brunzellem i Kenem Paterą wziął udział w pierwszym obozie wrestlingowym Verne'a Gagne'a[6]. Debiutował przed publicznością jako wrestler 28 stycznia 1973[2]. Gdy pracował dla organizacji Mid-South Wrestling, przyjął pseudonim ringowy The Iron Sheik (pl. Żelazny Szejk)[1]. Jego finisherem był The Camel Clutch[1].
W 1983 dołączył do organizacji World Wrestling Federation (WWF) i 26 grudnia zdobył pas WWF Heavyweight Championship pokonując w walce ówczesnego mistrza, Boba Backlunda na arenie Madison Square Garden. Więził przeciwnika w chwycie Camel Clutch, aż manager Backlunda, Arnold Skaaland, rzucił ręcznik na ring, co oznaczało poddanie. 23 stycznia 1984 Sheik stracił mistrzostwo, przegrywając walkę z Hulkiem Hoganem[3].
W 1985 wziął udział w turnieju King of the Ring. Pokonał B. Brian Blaira w pierwszej rundzie, Ricky’ego Steamboata w ćwierćfinale i Jima Brunzella w półfinale, po czym został pokonany przez Dona Muraco w finale[2].
Jedną z najsłynniejszych rywalizacji Sheika była ta z Sgt. Slaughterem, która zakończyła się zwycięstwem Slaughtera w walce typu Boot Camp Match na arenie Madison Square Garden. Później Sheik częściej walczył w tag teamie u boku Nikolaia Volkoffa, z którym zdobył World Tag Team Championship w 1985 na gali WrestleMania I, pokonując U.S. Express[3].
W 1986 wystartował w turnieju King of the Ring i odpadł już po pierwszej walce, przegrywając z Billym Jackiem Haynesem[2].
W 1988 opuścił WWF i krótko występował w World Championship Wrestling (WCW) w 1989. Potem powrócił do WWF w 1991 jako Colonal Mustafa, aby stworzyć tag team z dawnym rywalem, Sgt. Slaughterem, który w okresie I wojny w Zatoce Perskiej został sympatykiem Iraku i Saddama Husajna[3].
W 1992 wziął udział w bitwie na Royal Rumble. Wszedł jako dwudziesty czwarty i został wyeliminowany jako szesnasty, przez Randy’ego Savage’a[7].
W 1997 był managerem wrestlera o pseudonimie The Sultan.
W 2000 ogłosił przejście na emeryturę[2].
1 kwietnia 2001 wystąpił na gali WrestleMania X-Seven, w trakcie której wygrał walkę battle royal gimmicków[3].
2 kwietnia 2005 został wprowadzony do galerii sławy WWE Hall of Fame przez Sgt. Slaughtera[8].
Trenował wrestlerów: Bucka Zumhofe, Gino Martino, Ricky’ego Steamboata i Toma Pricharda[2].
Inne media[edytuj | edytuj kod]
W 1985 wystąpił wraz z innymi wrestlerami WWF w teledysku do piosenki Cyndi Lauper, The Goonies 'R' Good Enough[9].
Gry komputerowe[edytuj | edytuj kod]
Odpowiadająca mu postać pojawiła się w siedmiu grach komputerowych: Legends Of Wrestling (GC, Xbox, PS2, 2001), Legends Of Wrestling II (GC, Xbox, PS2, 2002), WWE SmackDown! Here Comes The Pain (PS2, 2003), Showdown: Legends Of Wrestling (Xbox, PS2, 2004), WWE Legends Of WrestleMania (Xbox360, PS3, 2009), WWE 2K15 (Xbox360, XboxOne, PS3, PS4, PC, 2014) i WWE 2K16 (Xbox360, XboxOne, PS3, PS4, PC, 2015)[2].
Mistrzostwa i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
- Century Wrestling Alliance
- CWA Heavyweight Championship (1 raz)
- Georgia Championship Wrestling
- Maple Leaf Wrestling
- Mid-Atlantic Championship Wrestling
- National Wrestling Alliance
- NWA Hall of Fame (2008)
- National Wrestling Alliance Vancouver
- World Wrestling Entertainment
- WWE Hall of Fame (2005)
- World Wrestling Federation
- WWF World Heavyweight Championship (1 raz)
- WWF World Tag Team Championship (1 raz) – z Nikolaiem Volkoffem
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Iron Sheik [online], Online World of Wrestling [dostęp 2018-05-06] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Iron Sheik [online], Cagematch.net [dostęp 2018-05-06] (ang.).
- ↑ a b c d e The Iron Sheik [online], WWE [dostęp 2018-05-06] (ang.).
- ↑ The Iron Sheik, pro wrestling legend and Hall of Famer, dies at 81. espn.com. [dostęp 2023-06-07]. (ang.).
- ↑ Axel Saalbach, The Iron Sheik [online], The World’s Largest Wrestling Database [dostęp 2018-05-12] (ang.).
- ↑ Chapter 2: Breaking into the business!, [w:] Ric Flair, Ric Flair: To Be the Man, Simon and Schuster, 11 maja 2010, ISBN 978-1-4391-2174-0 (ang.).
- ↑ Rumble Match 1992 [online], WWE [dostęp 2018-05-13] (ang.).
- ↑ WWE Hall of Fame 2005. Sylvester Stallone, Hulk Hogan, Roddy Piper 2005-04-02. [dostęp 2018-05-13].
- ↑ Cyndi Lauper: The Goonies 'R' Good Enough (TV Short 1985). Cyndi Lauper [dostęp 2018-04-16].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Profil The Iron Sheika na WWE.com
- The Iron Sheik w bazie IMDb (ang.)
- The Iron Sheik na FIlmwebie
- Profile The Iron Sheika na Cagematch.net, Wrestlingdata.com, Online World of Wrestling i Internet Wrestling Database