Tarnawa Niżna

Tarnawa Niżna
wieś
Ilustracja
Kościół filialny w Tarnawie Niżnej
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

bieszczadzki

Gmina

Lutowiska

Sołectwo

Stuposiany[2]

Liczba ludności (2019)

39[3]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-713[4]

Tablice rejestracyjne

RBI

SIMC

0356317[5]

Położenie na mapie gminy Lutowiska
Mapa konturowa gminy Lutowiska, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Tarnawa Niżna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Tarnawa Niżna”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Tarnawa Niżna”
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego
Mapa konturowa powiatu bieszczadzkiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Tarnawa Niżna”
Ziemia49°07′30″N 22°47′30″E/49,125000 22,791667[1]

Tarnawa Niżnawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska[5][6]. Leży nad rzeką San.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 30. XIX wieku dobra posiadał Stanisław Kieszkowski[7]. W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej Tarnawa Niżna i Tarnawa Wyżna byli Walerian i Henryk Kieszkowski[8].

Do 1934 odrębna gmina jednostkowa, a w latach 1934–1945 gromada w zbiorowej gminie Tarnawa Niżna, należącej do powiatu turczańskiego w woj. lwowskim (do 1931 woj. stanisławowskie). W latach 1945–1951 w obrębie powiatu leskiego w woj. rzeszowskim, w 1952–1972 powiatu ustrzyckiego, a w 1972–1975 powiatu bieszczadzkiego w tymże województwie, 1952–1954 i od 1973 w gminie Lutowiska (Szewczenko)). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Do 1939 we wsi znajdował się dwór, którego właścicielem był Franciszek Ławrowski.

W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 30 Polaków, grabiąc i paląc ich gospodarstwa[9].

We wsi znajduje się kościół filialny pw. Serca Jezusowego parafii św. Anny w Ustrzykach Górnych[10].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1880 Tarnawę Niżną zamieszkiwało 599 osób (w 106 domach mieszkalnych):
  • 1921 – 877 osób (w 142 domach mieszkalnych):
    • 583 wyznania greckokatolickiego
    • 115 wyznania mojżeszowego
    • 176 wyznania rzymskokatolickiego
  • 1991 – 35 osób
  • 2004 – 40 osób
  • 2011 – 41 osób[12][13]
  • 2020 – 39 osób[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 138913
  2. Strona gminy, sołectwa
  3. a b Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 4 [dostęp 2022-05-20]
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1279 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Stanisław Kieszkowski. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2016-03-17].
  8. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 219.
  9. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1107, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  10. Strona parafii
  11. Tarnawa (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 178.
  12. Wieś Tarnawa Niżna w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-03-09], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  13. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-04].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]