Szymon (Romańczuk)

Szymon
Szymon Romańczuk
Arcybiskup łódzki i poznański
Ilustracja
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1936
Guszczewina

Data i miejsce śmierci

28 czerwca 2017
Łódź

Miejsce pochówku

Cmentarz Doły w Łodzi

Biskup łódzki i poznański
Okres sprawowania

1981–1993

Arcybiskup łódzki i poznański
Okres sprawowania

1993–2017

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Diecezja łódzko-poznańska

Śluby zakonne

11 lutego 1970

Diakonat

15 lutego 1970

Prezbiterat

22 lutego 1970

Chirotonia biskupia

26 listopada 1979

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

26 listopada 1979

Miejscowość

Warszawa

Miejsce

Sobór św. Marii Magdaleny

Konsekrator

Bazyli (Doroszkiewicz)

Współkonsekratorzy

Nikanor (Niesłuchowski), Aleksy (Jaroszuk), Sawa (Hrycuniak)

Grób arcybiskupa Szymona w części prawosławnej cmentarza na Dołach w Łodzi

Szymon (pełny tytuł: Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Szymon, Arcybiskup Łódzki i Poznański), nazwisko świeckie Szymon Romańczuk (ur. 12 sierpnia 1936 w Guszczewinie na Podlasiu, zm. 28 czerwca 2017 w Łodzi[1]) – polski biskup prawosławny, w latach 1981–2017 ordynariusz diecezji łódzko-poznańskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1955 ukończył liceum pedagogiczne w Bielsku Podlaskim i podjął studia filologiczne w Mińsku[2]. Ukończył je obroną pracy poświęconej życiu i twórczości Elizy Orzeszkowej[2]. Po powrocie do Polski został nauczycielem języka rosyjskiego, języka białoruskiego oraz łaciny w liceum w Michałowie[2]. W 1965 został przyjęty na II rok studiów na kierunku teologia prawosławna w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie[2]. 1 lutego 1970 został kierownikiem kancelarii metropolity warszawskiego i całej Polski[2]. 11 lutego 1970 przed metropolitą warszawskim i całej Polski Bazylim złożył wieczyste śluby mnisze[2]. Cztery dni później otrzymał święcenia diakońskie, zaś 22 lutego tego samego roku – kapłańskie[2]. 21 września 1970 mianowany inspektorem Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie, w którym był już wcześniej zatrudniony jako lektor języków obcych oraz wykładowca katechezy[2]. Rok później objął stanowisko przewodniczącego Komisji ds. Wydawnictw i Prasy przy Radzie Metropolitalnej oraz jej sekretarza[2]. W okresie od 1971, jako przedstawiciel PAKP bądź członek jego delegacji, brał udział w licznych konferencjach teologicznych i spotkaniach międzykościelnych. W 1973 podniesiony do godności ihumena, zaś 25 listopada 1979 – archimandryty. W październiku 1979 otrzymał tytuł honorowego członka Prawosławnej Akademii Teologicznej na Krecie[2]. W Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej obronił też pracę doktorską na temat Myśli religijno-społeczne w twórczości Dostojewskiego[3].

26 listopada 1979[4] w soborze św. Marii Magdaleny w Warszawie odbyła się jego chirotonia biskupia z tytułem biskupa lubelskiego, wikariusza diecezji warszawsko-bielskiej. Jako konsekratorzy wzięli w niej udział metropolita warszawski i całej Polski Bazyli, arcybiskup białostocki i gdański Nikanor, arcybiskup wrocławski i szczeciński Aleksy oraz biskup łódzki i poznański Sawa.

18 sierpnia 1981 przeniesiony na katedrę łódzką i poznańską. 8 czerwca 1993 podniesiony został do godności arcybiskupa[5]. Był wykładowcą Uniwersytetu Łódzkiego oraz członkiem Rady Naukowej wydawanego w Łodzi leksykonu Idee w Rosji.

Według dokumentów Służby Bezpieczeństwa będących w posiadaniu Instytutu Pamięci Narodowej od 18 grudnia 1969 Szymon Romańczuk był tajnym i świadomym współpracownikiem SB jako TW „Marek”[6].

18 kwietnia 2010 podczas mszy pogrzebowej Lecha i Marii Kaczyńskich w bazylice Mariackiej w Krakowie abp Szymon odprawił (obok metropolity warszawskiego Kazimierza Nycza) egzekwie żałobne w rycie bizantyjskim.

W 2016 był członkiem delegacji Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego na Święty i Wielki Sobór Kościoła Prawosławnego[7].

Zmarł 28 czerwca 2017 w Łodzi[1] i został pochowany w części prawosławnej cmentarza Doły w tym samym mieście[8][9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zmarł Arcybiskup Łódzki i Poznański Szymon [online], www.orthodox.pl [dostęp 2017-06-28] (pol.).
  2. a b c d e f g h i j 30 lat posługi biskupiej arcybiskupa łódzkiego i poznańskiego Szymona, „Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego”, nr 11 (240), ISSN 0239-4499, s.6
  3. Dr Szymon Romańczuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-11-26].[martwy link]
  4. Kalendarz Prawosławny 2011, Warszawska Metropolia Prawosławna, Warszawa 2010, ISSN 1425-2171, s.251
  5. S. Dudra, Kościół prawosławny..., s.31
  6. M. Krzysztofiński, K. Sychowicz, W kręgu „Bizancjum”, „Aparat represji w Polsce Ludowej (1944–1989)”, nr 1, 2008, s.93
  7. Metropolita Sawa przybył na Kretę. wiadomosci.cerkiew.pl. [dostęp 2016-06-23]. (pol.).
  8. Wierni prawosławni pożegnali arcybiskupa Szymona [online], lodz.tvp.pl [dostęp 2017-07-01].
  9. Oficjalna strona Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego – Pogrzeb Arcybiskupa Szymona [dostęp: 03.07.2017.]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stefan Dudra, Kościół Prawosławny na ziemiach zachodnich i północnych Polski po II wojnie światowej, Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, 2004, ISBN 83-89712-37-7, OCLC 69311720.