Steffi Nerius

Steffi Nerius
Ilustracja
Steffi Nerius po zdobyciu złotego medalu mistrzostw świata w Berlinie (2009)
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1972
Bergen auf Rügen

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
srebro Ateny 2004 lekkoatletyka
(rzut oszczepem)
Mistrzostwa świata
złoto Berlin 2009 rzut oszczepem
brąz Paryż 2003 rzut oszczepem
brąz Helsinki 2005 rzut oszczepem
brąz Osaka 2007 rzut oszczepem
Mistrzostwa Europy
srebro Monachium 2002 rzut oszczepem
złoto Göteborg 2006 rzut oszczepem
Odznaczenia
Order Zasługi Nadrenii Północnej-Westfalii
Zakończenie kariery: 2009 r.
Steffi Nerius (po lewej) z Christiną Obergföll podczas mistrzostw świata 2007

Steffi Nerius (ur. 1 lipca 1972 w Bergen auf Rügen) – niemiecka lekkoatletka, która specjalizowała się w rzucie oszczepem, medalistka olimpijska.

Początkowo uprawiała siatkówkę. Ponieważ była zbyt niska postanowiła zmienić dyscyplinę. Zaczęła startować w zawodach lekkoatletycznych w rzucie oszczepem. Jej matka była również oszczepniczką. Nerius odnosiła sukcesy jako juniorka (3. miejsce na mistrzostwach Europy), ale przez całe lata 90. nie mogła odnaleźć się w gronie seniorów.

Przełomem w jej karierze był start na igrzyskach olimpijskich w Sydney w 2000, gdzie zajęła 4. miejsce. Od tej pory na większości z ważniejszych zawodach międzynarodowych zajmuje wysokie, również medalowe miejsca. Jej największe osiągnięcie to srebrny medal igrzysk olimpijskich w Atenach w 2004. Zdobywała również złoto mistrzostw świata (2009), trzy brązowe medale podczas tej imprezy (2003, 2005 i 2007). W dorobku ma również krążki mistrzostw Europy (srebrny w 2002 i złoty w 2006). Jej najlepszy wynik w rzucie oszczepem wynoszący 68,34 m uzyskała 31 sierpnia 2008 roku w Elstal.

We wrześniu 2009 ogłosiła zakończenie kariery[1]. Oszczepniczka nie ukrywa swojego homoseksualizmu[2]

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
1991 Mistrzostwa Europy juniorów Grecja Saloniki 3. miejsce 54,60
1992 Puchar świata Kuba Hawana 6. miejsce 56,24
1993 Mistrzostwa świata Niemcy Stuttgart 9. miejsce 60,26
1995 Superliga pucharu Europy Francja Villeneuve-d’Ascq 1. miejsce 68,42[3]
1995 Mistrzostwa świata Szwecja Göteborg 11. miejsce 56,50
1998 Mistrzostwa Europy Węgry Budapeszt 6. miejsce 62,08
1998 Finał Grand Prix IAAF Rosja Moskwa 8. miejsce 61,78
1999 Mistrzostwa świata Hiszpania Sewilla el. – 12. miejsce[4] 58,43
2000 Igrzyska olimpijskie Australia Sydney 4. miejsce 64,84
2000 Finał Grand Prix IAAF Katar Doha 5. miejsce 62,84
2001 Superliga pucharu Europy Niemcy Brema 2. miejsce 63,12[3]
2001 Mistrzostwa świata Kanada Edmonton 5. miejsce 62,08
2002 Superliga pucharu Europy Francja Annecy 3. miejsce 59,98[3]
2002 Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium 2. miejsce 64,09
2002 Finał Grand Prix IAAF Francja Paryż 4. miejsce 62,01
2002 Puchar świata Hiszpania Madryt 4. miejsce 57,81
2003 Superliga pucharu Europy Włochy Florencja 1. miejsce 63,30
2003 Mistrzostwa świata Francja Paryż 3. miejsce 62,70
2003 Światowy finał lekkoatletyczny Monako Monako 2. miejsce 64,25
2004 Superliga pucharu Europy Polska Bydgoszcz 2. miejsce 59,42[3]
2004 Igrzyska olimpijskie Grecja Ateny 2. miejsce 65,82
2004 Światowy finał lekkoatletyczny Monako Monako 3. miejsce 61,16
2005 Zimowy puchar Europy Turcja Mersin 1. miejsce 61,01
2005 Superliga pucharu Europy Włochy Florencja 1. miejsce 64,59
2005 Mistrzostwa świata Finlandia Helsinki 3. miejsce 65,96
2005 Światowy finał lekkoatletyczny Monako Monako 2. miejsce 66,35
2006 Mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg 1. miejsce 65,82
2006 Światowy finał lekkoatletyczny Niemcy Stuttgart 2. miejsce 65.06
2006 Puchar świata Grecja Ateny 1. miejsce 63,37
2007 Zimowy puchar Europy Ukraina Jałta 1. miejsce 63,14
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka 3. miejsce 64,42
2007 Światowy finał lekkoatletyczny Niemcy Stuttgart 2. miejsce 64,90
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin 5. miejsce 65,29
2008 Światowy finał lekkoatletyczny Niemcy Stuttgart 3. miejsce 62,78
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin 1. miejsce 67,30
2009 Światowy finał lekkoatletyczny Grecja Saloniki 3. miejsce 62,59

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. IAAF: Nerius in retirement – Goodbye to the Gladiator. [dostęp 2009-09-16]. (ang.).
  2. Wirtualna Polska: Nerius: najpierw złoto, teraz rodzina. [dostęp 2009-09-16]. (pol.).
  3. a b c d GBRAthletics: European Cup A Final and Super League (Women). [dostęp 2009-09-16]. (ang.).
  4. W swojej grupie eliminacyjnej.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]