Christina Obergföll

Christina Obergföll
Ilustracja
Christina Obergföll podczas mityngu Sainsbury’s Anniversary Games 2013 w Londynie
Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1981
Lahr/Schwarzwald

Wzrost

175 cm

Informacje klubowe
Klub

LG Offenburg

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
srebro Londyn 2012 lekkoatletyka
(rzut oszczepem)
brąz Pekin 2008 lekkoatletyka
(rzut oszczepem)
Mistrzostwa świata
złoto Moskwa 2013 rzut oszczepem
srebro Helsinki 2005 rzut oszczepem
srebro Osaka 2007 rzut oszczepem
Mistrzostwa Europy
srebro Barcelona 2010 rzut oszczepem
srebro Helsinki 2012 rzut oszczepem

Christina Obergföll (ur. 22 sierpnia 1981 w Lahr) – niemiecka lekkoatletka, była rekordzistka Europy w rzucie oszczepem, mistrzyni świata.

Międzynarodową karierę zaczynała od zajęcia ósmych lokat na mistrzostwach świata juniorów w 2003 oraz mistrzostwach Europy dla zawodników do lat 23 i uniwersjadzie w 2003. Bez powodzenia startował w igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004). Rok później Obergföll dość niespodziewanie wywalczyła srebrny medal podczas mistrzostw świata – podczas konkursu w Helsinkach rzuciła na odległość 70,03 (jej dotychczasowy rekord życiowy wynosił 63,34), ustanawiając tym samym rekord Europy poprawiając rezultat Norweżki Trine Hattestad (69,48). Dzięki temu Obergföll weszła do ekskluzywnego grona zawodniczek, które pokonały, po zmianie sprzętu w 1999 roku, granicę 70 metrów – przed nią dokonała tego jedynie rekordzistka świata Kubanka Osleidys Menéndez. Tuż za podium – na czwartym miejscu – zakończyła udział w mistrzostwach Europy w 2006. 23 czerwca 2007 podczas zwycięskich dla niej zawodów superligi pucharu Europy w Monachium poprawiła swój dotychczasowy rekord Starego Kontynentu, uzyskując rezultat 70,20. Kilka miesięcy po tym sukcesie zdobyła drugi w karierze tytuł wicemistrzyni świata. Podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008) zdobyła brązowy medal – w finale olimpijskiego konkursu Czeszka Barbora Špotáková oraz Rosjanka Marija Abakumowa poprawiały należący do Obergföll rekord Europy. Piąta zawodniczka mistrzostw świata z 2009 oraz wicemistrzyni Starego Kontynentu z 2010 – w Barcelonie przegrała tylko ze swoją rodaczką Lidną Stahl. Tuż za podium – na czwartej lokacie – zakończyła udział w mistrzostwach świata (2011). Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2011 w rzucie oszczepem[1]. Zdobywczyni srebrnego medalu igrzysk olimpijskich w Londynie (2012). Rok później sięgnęła po złoto mistrzostw świata. Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2013 w rzucie oszczepem[2]. We wrześniu 2013 poślubiła niemieckiego oszczepnika, dwukrotnego brązowego medalistę mistrzostw świata, Borisa Henry'ego[3].

Wiele razy stawała na podium mistrzostw Niemiec oraz reprezentowała swój kraj w pucharze Europy i drużynowym czempionacie Starego Kontynentu.

Rekord życiowy: 70,20 (23 czerwca 2007, Monachium). Rezultat ten jest byłym rekordem Europy, aktualnym rekordem Niemiec oraz piątym wynikiem w historii światowej lekkoatletyki.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2000 Mistrzostwa świata juniorów Chile Santiago 8. miejsce 50,23
2003 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Polska Bydgoszcz 8. miejsce 54,28
2003 Uniwersjada Korea Południowa Daegu 8. miejsce 53,38
2004 Igrzyska olimpijskie Grecja Ateny el. – 15. miejsce 60,41
2005 Mistrzostwa świata Finlandia Helsinki 2. miejsce 70,03
2006 Mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg 4. miejsce 61,89
2006 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart 5. miejsce 60,63
2007 Superliga pucharu Europy Niemcy Monachium 1. miejsce 70,20
2007 Mistrzostwa świata Japonia Osaka 2. miejsce 66,46
2007 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart 3. miejsce 62,47
2008 Superliga pucharu Europy Francja Annecy 5. miejsce 57,07
2008 Igrzyska olimpijskie Pekin 3. miejsce 66,13
2008 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Niemcy Stuttgart 2. miejsce 63,28
2009 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Portugalia Leiria 1. miejsce 68,59
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin 5. miejsce 64,34
2009 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF Grecja Saloniki 4. miejsce 62,14
2010 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Norwegia Bergen 1. miejsce 59,88
2010 Mistrzostwa Europy Hiszpania Barcelona 2. miejsce 65,58
2011 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Szwecja Sztokholm 1. miejsce 66,22
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu 4. miejsce 65,24
2012 Mistrzostwa Europy Finlandia Helsinki 2. miejsce 65,12
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn 2. miejsce 65,16
2013 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Wielka Brytania Gateshead 1. miejsce 62,64
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa 1. miejsce 69,05
2015 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Rosja Czeboksary 1. miejsce 61,69
2015 Mistrzostwa świata Pekin 4. miejsce 64,61
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 8. miejsce 62,92

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spectacular conclusion to 2011 Diamond Race in Brussels – Samsung Diamond League, FINAL [online], iaaf.org [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-28] (ang.).
  2. Diamentowa Liga: zwycięzcy w 17 konkurencjach [online], wp.pl [dostęp 2013-09-07] (pol.).
  3. Christina Obergföll hat geheiratet [online], nemethjavelins.hu [dostęp 2013-09-16] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]