Robert Langlands

Robert Phelan Langlands (ur. 6 października 1936 w New Westminster[1]) – kanadyjski matematyk pracujący w Stanach Zjednoczonych, profesor Institute for Advanced Study (IAS) w Princeton i Uniwersytetu Yale. Laureat licznych nagród naukowych, w tym Nagrody Abela (2018), uchodzącej za jedną z najbardziej prestiżowych w matematyce. Langlands zajmował się między innymi teorią grup Liego i jej związkami z innymi obszarami matematyki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia podjął w wieku 16 lat[2]. W 1957 otrzymał bakalaureat, w 1958 ukończył studia magisterskie na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej[3], a w 1960 obronił na Uniwersytecie Yale pracę doktorską Semi-groups and representations of Lie groups. Od 1960 do 1967 pracował na Uniwersytecie w Princeton (z tym, że w latach 1964–1965 przebywał na stypendium na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley). Od 1967 do 1972 był zatrudniony jako profesor Uniwersytetu Yale (przy czym w latach 1967–1968 pracował w Orta Doğu Teknik Üniversitesi w Ankarze). Od 1972 do przejścia na emeryturę (w 2007) był pracownikiem Institute for Advanced Study w Princeton[1][3].

W 1967 przedstawił w liście do Andrégo Weila hipotezy dotyczące powiązań pomiędzy teorią liczb, formami automorficznymi w rozumieniu analizy harmonicznej i teorią reprezentacji (tzw. Langlands conjectures). Przypuszczenia te stały się podstawą badań nad szerszą gamą zagadnień nazywaną tzw. programem Langlandsa[3].

Członkostwa[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Doktoraty honorowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]