Ripamonti
| Przynależność państwowa | |
|---|---|
| Data założenia | |
| Liczba personelu | 2 |
| Wysokość | 50 m n.p.m. |
Położenie na mapie Wyspy Króla Jerzego  | |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
Położenie na mapie Szetlandów Południowych  | |
 62°12′37″S 58°56′05″W/-62,210150 -58,934733 | |
| Strona internetowa | |
Refugio Julio Ripamonti – letnia stacja polarna należąca do Chile, położona na małej wyspie Ardleya, w Zatoce Maxwella u wybrzeża Wyspy Króla Jerzego, w archipelagu Szetlandów Południowych[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Stacja składa się z dwóch małych zabudowań, Ripamonti I i II. Pierwsze zostało założone przez Chilijskie Siły Powietrzne w 1982, w 1988 zostało ono przekazane Chilijskiemu Instytutowi Antarktycznemu. Drugie zbudował niemiecki Instytut Alfreda Wegenera; w 1997 roku oddał je w zarząd chilijski. Patronem stacji jest chilijski architekt Julio Ripamonti Barros, twórca pierwszego budynku stacji polarnej Soberanía („Suwerenność”; obecnie: Capitán Arturo Prat)[2].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wyspę Ardleya, w tym stację Ripamonti, obejmuje swoim zasięgiem Szczególnie Chroniony Obszar Antarktyki nr 150 (Ardley Island) opowierzchni 1,5 km². W obszarze tym gnieździ się 11 gatunków ptaków morskich, w tym pingwiny z rodzaju Pygoscelis, petrelec olbrzymi i oceannik żółtopłetwy. Florę reprezentuje 250 gatunków porostów i 130 gatunków mchów i wątrobowców. Około 50 m od Ripamonti I znajduje się argentyńskie schronienie Ballvé[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Refugio Julio Ripamonti. Instituto Antártico Chileno. [dostęp 2013-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-21)]. (hiszp.).
- ↑ Paseo por la toponimia y onomástica de las bases antárticas chilenas. Instituto Antártico Chileno, 2012-12-19. [dostęp 2013-02-26]. (hiszp.).
- ↑ Management Plan for Antarctic Specially Protected Area No. 150: Ardley Island, Maxwell Bay, King George Island (25 de Mayo). Antarctic Treaty Secretariat, 2009. [dostęp 2014-02-26].