Pułki piechoty ludowego Wojska Polskiego

Pułki piechoty ludowego Wojska Polskiego – spis pułków piechoty ludowego Wojska Polskiego w latach 1943–1963, ich organizacja, geneza, podległość i przeformowania.

Piechota w okresie wojny[edytuj | edytuj kod]

W okresie od maja do grudnia 1943 roku, na terenie ZSRR, zostały sformowane dwie dywizje piechoty i jeden zapasowy pułk piechoty:

W styczniu 1944 roku, na terenie ZSRR, sformowano trzecią dywizję piechoty:

W kwietniu i maju 1944 roku, na terenie ZSRR, rozpoczęto formowanie czwartej dywizji piechoty oraz trzech zapasowych pułków piechoty (istniejący dotychczas zapasowy pułk piechoty otrzymał numer 1):

W lipcu 1944 roku, w rejonie Żytomierza przystąpiono do organizacji kolejnych dwóch dywizji piechoty:

W sierpniu i wrześniu 1944 roku, na wyzwolonych terenach Polski, rozpoczęto formowanie dalszych czterech dywizji piechoty i jednego zapasowego pułku piechoty:

15 września 1944 roku dokonano zmian w numeracji pułków piechoty wchodzących w skład poszczególnych dywizji:

dotychczasowa numeracja
5 DP (13, 14 i 15 pp)
6 DP (16, 17 i 18 pp)
7 DP (19, 20 i 21 pp)
8 DP (22, 23 i 24 pp)
9 DP (25, 26 i 27 pp)
10 DP (28, 29 i 30 pp)
nowa numeracja
5 DP (13, 15 i 17 pp)
6 DP (14, 16 i 18 pp)
7 DP (31, 33 i 35 pp)
8 DP (32, 34 i 36 pp)
9 DP (26, 28 i 30 pp)
10 DP (25, 27 i 29 pp)

Formowanie ostatnich dwóch dywizji zostało rozpoczęte w październiku 1944 roku:

W tym samym miesiącu rozformowany został jeden pułk piechoty (31), a dwa zapasowe bataliony piechoty zostały przeformowane w pułki (5 i 8).

Wszystkie dywizje miały tworzyć Front Polski w składzie trzech armii. W listopadzie 1944 roku koncepcja wystawienia frontu została zaniechana. W związku z powyższym rozformowano 11 i 12 DP, a z pozostałych dziesięciu dywizji utworzono dwie armie ogólnowojskowe. W grudniu 1944 roku z pozostałości 31 pp został sformowany 37 pp.

Wszystkie pułki piechoty były formowane według sowieckiego etatu Nr 04/501 pułku strzelców gwardii, natomiast zapasowe pułki piechoty według etatów Nr 04/188 i 04/299.

W latach 1943–1944 zostało sformowanych łącznie 37 pułków piechoty, z których siedem rozformowano, a ponadto utworzono siedem zapasowych pułków piechoty. Trzydzieści pułków piechoty wzięło udział w działaniach wojennych.

W styczniu 1945 roku w Rzeszowie, dla ujawniających się podziemnych oddziałów zbrojnych, został sformowany specjalny zapasowy pułk piechoty nr 2A.

Wiosną 1945 roku przystąpiono do rozbudowy Wojska Polskiego. W jej ramach rozpoczęto formowanie czterech dywizji piechoty, jednej szkolnej dywizji piechoty oraz przeformowano dwa zapasowe bataliony piechoty w pułki:

Pułki piechoty organizowano według etatów Nr 04/551, szkolne pułki piechoty według etatów Nr 04/431, natomiast zapasowe pułki piechoty według etatów Nr 04/188.

Do 9 maja 1945 roku, do zakończenia działań wojennych w Europie, sformowano dwie dywizje piechoty (11 i 12), dywizję szkolną oraz przeformowano oba bataliony zapasowe. Organizacja kolejnych dwóch dywizji (13 i 14) została rozpoczęta z dniem 1 maja. Pułki 11 i 12 dywizji nie wzięły udziału w działaniach wojennych.

W połowie maja 1945 roku 4 Dywizja Piechoty została przekazana formującym się wojskom Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w czerwcu tego roku na jej bazie utworzone trzy samodzielne pułki KBW i trzy samodzielne bataliony ochrony.

W sierpniu 1945 roku została podjęta decyzja o odtworzeniu 4 Dywizji Piechoty w oparciu o 4 i 5 Zapasowe Pułki Piechoty. Proces odtwarzania dywizji został zakończony w listopadzie 1945 roku.

Latem 1945 roku przystąpiono do organizacji czterech nowych dywizji piechoty:

W lipcu 1945 roku przygotowano etaty pokojowe. W pułkach zrezygnowano z dwóch kompanii fizylierów i kompanii sanitarnej. Zmniejszono do jednego liczbę plutonów rozpoznawczych, oraz rozformowano pluton chemiczny. W batalionach piechoty zmniejszono liczbę kompanii do dwóch a wprowadzono pluton fizylierów. Plutony: sanitarny i gospodarczy rozformowano. W pułkowej baterii armat 76 mm zredukowano do 2 liczbę plutonów ogniowych. Nowe elementy organizacyjne to: pułkowa szkoła podoficerska, kompania gospodarcza i izba chorych. Stan osobowy wynosił 1604 żołnierzy.

Spis pułków piechoty[edytuj | edytuj kod]

Kursywą oznaczono jednostki formowane w czasie mobilizacji. Symbol ® oznacza rozformowanie, natomiast strzałki – przeformowanie lub przemianowanie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. s. 129.
  2. a b c Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. s. 131.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.