29 Pułk Piechoty (LWP)

Ten artykuł dotyczy 29 pułku piechoty ludowego Wojska Polskiego. Zobacz też: 29 Pułk Piechoty – inne pułki piechoty z numerem 29.

29 Pułk Piechoty

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Rozformowanie	1949 (przeformowany)
Tradycje
Nadanie sztandaru	1948
Kontynuacja	29 Pułk Zmechanizowany
Dowódcy
Pierwszy	mjr Nikifor Jaśkiewicz
Organizacja
Numer	JW 1749[1][2]
Dyslokacja	Jelenia Góra[3][4]
Rodzaj wojsk	Piechota
Podległość	10 Sudecka Dywizja Piechoty[3]

29 Pułk Piechoty (29 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.

Pułk sformowany został w Rzeszowie na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa WP z 6 października 1944 w oparciu o radziecki etat pułku strzeleckiego nr 04/501. Zaprzysiężenia dokonano 14 stycznia 1945 r. w Rzeszowie

Wchodził w skład 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty 2 Armii Wojska Polskiego.

Skład etatowy[edytuj | edytuj kod]

dowództwo i sztab

• 3 bataliony piechoty
• kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
• baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
• plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii

Razem:

żołnierzy 2915 (w tym oficerów - 276, podoficerów 872, szeregowców - 1765).

Sprzęt:

162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm

Działania bojowe[edytuj | edytuj kod]

Od chwili sformowania do zakończenia wojny pułk walczył w składzie 10 Dywizji Piechoty. Walczył o zdobycie przyczółka na Nysie. Działając na głównym kierunku 10 DP bił się w lasach Muskauer Forst nad Szprewą w rejonie Nelkenberg i Spreefurt. Uczestniczył w operacji praskiej. Szlak bojowy zakończył na terenie Czechosławacji^[5].

W okresie pokoju[edytuj | edytuj kod]

13 października 1945 pułk otrzymał sztandar ufundowany przez społeczeństwo Kamiennej Góry.

W 1948 pułk otrzymał nowy sztandar ufundowany przez społeczeństwo miasta i powiatu Jelenia Góra.

W 1949 jednostka przeformowana została w 29 zmotoryzowany pułk piechoty (JW 1749) i podporządkowana dowódcy 11 Zmotoryzowanej Dywizji Piechoty. W następnym pułk został dyslokowany z Jeleniej Góry do Żagania i przeformowany w 29 pułk zmechanizowany. W kwietniu 1963 na bazie 29 pułku zmechanizowanego sformowany został 29 pułk czołgów średnich.

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy pułku

• mjr Nikifor Jaśkiewicz (30 września 1944 - 30 kwietnia 1945)
• ppłk Feliks Kondracki (4 kwietnia 1945)^[6]

Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[7]

1. ppłk Nikifor Jaśkiewicz
2. płk Feliks Kondacki
3. por. Klemens Kotus
4. mjr Michał Nowitny^[8]
5. kpr. Jan Matuszkiewicz
6. kpt. Marian Stesłowicz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
• Mieczysław Juchniewicz, Stanisław Rzepski: Z dziejów 29 pułku piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1958.
• Mieczysław Juchniewicz, Stanisław Rzepski: Piastowskim szlakiem. Z dziejów 29 pułku piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1966.