Plewianka
 Źródło Plewianki w Skórzewie (ul. Sadowa) | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Struga | |
| Długość | 4,8 km |
| Powierzchnia zlewni | 5,5 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | Skórzewo |
| Ujście | |
| Recypient | Potok Junikowski |
| Miejsce | |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Plewianka – struga, prawobrzeżny dopływ Potoku Junikowskiego[1] o długości 4,8 km i powierzchni zlewni 5,5 km².
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Potok przepływa głównie przez Poznań. Jego źródła zlokalizowane są w Skórzewie (rejon ul. Dębowej). Przepływa przez mocno zurbanizowane tereny Plewisk, Osiedla Kwiatowego i Fabianowa. W obszarze źródliskowym płynie na piaskach i iłach, okresowo zabagnionych. Uchodzi do Junikowskiego Strumienia na terenie Szacht.
Odprowadza wody z terenów zabagnionych, silnie pozarastanych, często długotrwale stojących. W latach 90. XX wieku licznie występowały w tym rejonie dzikie wysypiska śmieci, co miało katastrofalny wpływ na czystość wód Plewianki (odprowadzano tu także ścieki z pobliskiego Poldrobu).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 211, ISBN 83-239-9607-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Gołdyn, Barbara Jankowska, Piotr Kowalczak, Maria Pułyk, Elżbieta Tybiszewska, Janusz Wiśniewski, Wody powierzchniowe Poznania, w: Środowisko naturalne miasta Poznania. Część I, Urząd Miejski w Poznaniu, Poznań, 1996, s.50, ISBN 83-906665-0-3
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8
Wody w Poznaniu
| Rzeki, potoki i cieki |
|
|---|---|
| Jeziora | |
| Stawy i glinianki | |
| Obiekty inżynieryjne |
