Peter Lundgren

Peter Lundgren
Ilustracja
Państwo

 Szwecja

Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1965
Sundsvall

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1983

Zakończenie kariery

1995

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

25 (16 grudnia 1985)

Australian Open

2R (1988, 1991)

Roland Garros

2R (1991)

Wimbledon

4R (1989)

US Open

2R (1985, 1987, 1989, 1990)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

36 (26 listopada 1990)

Australian Open

F (1988)

Roland Garros

3R (1992)

Wimbledon

2R (1988, 1990)

US Open

2R (1987)

Peter Lundgren (ur. 28 stycznia 1965 w Sundsvall) – szwedzki tenisista i trener tenisa, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową Lundgren rozpoczął w 1983 roku, a zakończył w 1995 roku. W grze pojedynczej wywalczył trzy tytuły rangi ATP World Tour oraz osiągnął trzy finały.

W grze podwójnej Szwed zwyciężył w trzech imprezach o randze ATP World Tour i doszedł do siedmiu finałów, w tym do finału Australian Open z 1988 roku w parze z Jeremym Batesem. Finałowe spotkanie debel przegrał z Rickiem Leachem i Jimem Pughem.

W 1990 i 1991 roku Lundgren reprezentował Szwecję w Pucharze Davisa grając w dwóch meczach deblowych, z których w jednym wygrał.

W rankingu gry pojedynczej Lundgren najwyżej był na 25. miejscu (16 grudnia 1985), a w klasyfikacji gry podwójnej na 36. pozycji (26 listopada 1990).

Po zakończeniu kariery Szwed rozpoczął karierę trenerską. W 1996 roku został trenerem Marcelo Ríosa pomagając awansować Chilijczykowi do czołowej dziesiątki rankingu. Od 1997 roku Lundgren współpracował ze szwajcarską federacją tenisową w szkoleniu juniorów. Między 2000 a 2003 rokiem pracował z Rogerem Federerem, który w tym czasie wygrał swój pierwszy wielkoszlemowy tytuł, Wimbledon z 2003 roku. W 2005 roku doprowadził Marata Safina do zwycięstwa w Australian Open. Od września 2006 roku, przez kolejne dwa lata, prowadził brytyjski zespół w Pucharze Davisa. W kolejnych latach trenował, w 2008 roku Markosa Pagdatisa, od 2009 roku Grigora Dimitrowa, i od sierpnia 2010 roku do września 2011 roku Stanislasa Wawrinkę.

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
ATP Tour World Championships
ATP Masters Series
ATP Championship Series
ATP World Series

Gra pojedyncza (3–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 27 października 1985 Kolonia Twarda (hala) Indie Ramesh Krishnan 6:3, 6:2
Zwycięzca 2. 30 sierpnia 1987 Rye Brook Twarda Stany Zjednoczone John Ross 6:7, 7:5, 6:3
Zwycięzca 3. 4 października 1987 San Francisco Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Jim Pugh 6:1, 7:5
Finalista 1. 6 listopada 1988 Sztokholm Twarda (hala) Boris Becker 4:6, 1:6, 1:6
Finalista 2. 16 lipca 1989 Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Jim Pugh 4:6, 6:4, 2:6
Finalista 3. 19 sierpnia 1990 Indianapolis Twarda Boris Becker 3:6, 4:6

Gra podwójna (3–7)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 27 października 1985 Kolonia Twarda (hala) Szwecja Jan Gunnarsson Austria Alex Antonitsch
Holandia Michiel Schapers
4:6, 5:7
Finalista 2. 6 kwietnia 1986 Kolonia Twarda (hala) Szwecja Jan Gunnarsson Nowa Zelandia Kelly Evernden
Stany Zjednoczone Chip Hooper
4:6, 7:6, 3:6
Zwycięzca 1. 12 października 1986 Tel Awiw-Jafa Twarda Stany Zjednoczone John Letts Południowa Afryka Christo Steyn
Południowa Afryka Danie Visser
6:3, 3:6, 6:3
Finalista 3. 24 stycznia 1988 Australian Open, Melbourne Twarda Wielka Brytania Jeremy Bates Stany Zjednoczone Rick Leach
Stany Zjednoczone Jim Pugh
3:6, 2:6, 3:6
Finalista 4. 21 lutego 1988 Memphis Twarda (hala) Szwecja Mikael Pernfors Stany Zjednoczone Kevin Curren
Stany Zjednoczone David Pate
2:6, 2:6
Zwycięzca 2. 10 lipca 1988 Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Kelly Jones Stany Zjednoczone Scott Davis
Stany Zjednoczone Dan Goldie
6:3, 7:6
Finalista 5. 9 października 1988 Bazylea Twarda (hala) Wielka Brytania Jeremy Bates Szwajcaria Jakob Hlasek
Czechosłowacja Tomáš Šmíd
3:6, 1:6
Finalista 6. 29 lipca 1990 Toronto Twarda Australia Broderick Dyke Stany Zjednoczone Paul Annacone
Stany Zjednoczone David Wheaton
1:6, 6:7
Finalista 7. 5 sierpnia 1990 Los Angeles Twarda Kenia Paul Wekesa Stany Zjednoczone Scott Davis
Stany Zjednoczone David Pate
6:3, 1:6, 3:6
Zwycięzca 3. 7 października 1990 Sydney Twarda (hala) Australia Broderick Dyke Szwecja Stefan Edberg
Czechosłowacja Ivan Lendl
6:2, 6:4

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]