Pelech
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Poddystrykt | |
| Samorząd Regionu | |
| Wysokość | 449 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy | 25128 |
Położenie na mapie Dystryktu Północnego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
 32°56′02,39″N 35°14′01,31″E/32,933997 35,233697 | |
Pelech (hebr. פלך; ang. Pelekh; pol. Wrzeciono) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Misgaw, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Kibuc Pelech jest położony na wysokości 449 metrów n.p.m. w południowym skraju Górnej Galilei. Leży w paśmie górskim Matlul Curim, które wznosi się od północnego zachodu nad Doliną Bet ha-Kerem. Okoliczny teren łagodnie opada w kierunku zachodnim do wzgórz Zachodniej Galilei i dalej do równiny przybrzeżnej Izraela. Na północ od kibucu płynie strumień Jasaf, a na zachodzie strumień HaMra. W otoczeniu kibucu Pelech znajdują się miejscowości Jirka, Januch-Dżat, Dejr al-Asad, Madżd al-Krum, Kabul i Julis, kibuce Kiszor i Tuwal, moszaw Achihud, oraz wsie komunalne Gitta, Gilon i Tal-El. Na zachód od osady znajduje się baza wojskowa Jirka (prawdopodobnie są to magazyny amunicji).
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
Pelech jest położony w Samorządzie Regionu Misgaw, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym Izraela.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Stałymi mieszkańcami kibucu są wyłącznie Żydzi. Tutejsza populacja jest świecka[1]:
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kibuc został założony w 1981 roku w ramach rządowego projektu Perspektywy Galilei, którego celem było wzmocnienie pozycji demograficznej społeczności żydowskiej na północy kraju. Pierwotnie była to paramilitarna placówka będąca częścią programu Nachal, w którym mieszkańcy osiedli łączyli pracę rolniczą ze służbą wojskową. Następnie, w 1983 roku osada została przekształcona w cywilny kibuc, który przejęła młodzieżowa organizacja syjonistyczna Ha-Szomer Ha-Cair. Od tej pory kibuc pełnił funkcję obozu szkoleniowego, w którym mieszkali przez pewien czas zatrudnieni pracownicy. Dopiero w 2004 roku osiedliło się tutaj pięć rodzin imigrantów z krajów byłego ZSRR. W kolejnych latach populacja osady wzrosła do 27 rodzin w 2008 roku. Planowana jest dalsza rozbudowa do 110 rodzin[2][3].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa kibucu pochodzi od hebrajskiej nazwy wrzeciona, i została zaczerpnięta z wersetu biblijnego[a].
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
Kibuc utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej we wsi Gilon[4].
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Gospodarka kibucu opiera się na niewielkiej plantacji kiwi, oraz hodowli drobiu i bydła mlecznego.
Transport[edytuj | edytuj kod]
Z kibucu wyjeżdża się na wschód drogą nr 8544, która prowadzi do sąsiedniego kibucu Tuwal, a następnie na północny wschód obok miejscowości Dejr al-Asad i kibucu Kiszor do skrzyżowania z drogą nr 854.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zobacz: Księga Przysłów 31,19: „Wyciąga ręce po kądziel, jej palce chwytają wrzeciono”. Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dane statystyczne z lat 1948-1995. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-06-05]. (hebr.).
- ↑ Pelekh. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-06-05]. (hebr.).
- ↑ Pelekh. [w:] Rom Galil [on-line]. [dostęp 2013-06-05]. (hebr.).
- ↑ Pelekh. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2013-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (hebr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie satelitarne kibucu Pelech. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- Mapa kibucu Pelech. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2013-06-05]. (hebr.).
