Kabul (Izrael)
_4.jpg) Typowa zabudowa miasteczka Kabul | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Poddystrykt | |
| Powierzchnia | 7,149 km² |
| Wysokość | 77 m n.p.m. |
| Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy | +972 4 |
Położenie na mapie Dystryktu Północnego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
 32°52′10,44″N 35°12′07,66″E/32,869567 35,202128 | |
Kabul (hebr. כאבול, arab. جولس; ang. Kabul) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Kabul jest położony na wysokości 77 metrów n.p.m. na wzgórzach Zachodniej Galilei. Na wschodzie wznosi się wzgórze Giwat Sachnit (321 m n.p.m.), za którym jest Dolina Sachnin. Na południowym wschodzie jest wzgórze Har Kabul (373 m n.p.m.). Wzgórza są zalesione. Ze wzgórz spływają głębokimi wadi strumienie Kabul, Segew i Aszlil. Okoliczny teren opada w kierunku północno-zachodnim w stronę równiny przybrzeżnej Izraela. W odległości 10 km znajduje się Zatoka Hajfy. W otoczeniu Kabulu znajdują się miasto Tamra, miejscowości Sza’ab i Kaukab Abu al-Hidża, kibuce Kefar Masaryk i Jasur, moszawy Achihud i Ja’ad, oraz wioski komunalne Tal-El, Gilon, Segew, Manof i Moreszet.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
Kabul jest położony w Poddystrykcie Akki, w Dystrykcie Północnym.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2011 roku w Kabulu żyło ponad 12,5 tys. mieszkańców, z czego 99,9% Arabowie muzułmanie i 0,1% inne narodowości. Wskaźnik wzrostu populacji w 2011 roku wynosił 0,8%. Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych średnie wynagrodzenie pracowników w Kabulu w 2009 roku wynosiło 4418 ILS (średnia krajowa 7070 ILS)[1][2].
| Wiek (w latach) | Procent populacji w % |
|---|---|
| 0 – 4 | 11,8 |
| 5 – 9 | 12,2 |
| 10 – 14 | 11,2 |
| 15 – 19 | 11,2 |
| 20 – 29 | 13,9 |
| 30 – 44 | 22,0 |
| 45 – 59 | 12,2 |
| 60 – 64 | 1,7 |
| 65 – | 3,7 |
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Historycy utożsamiają miejscowość z biblijnym miastem żydowskim Kabulu[a][3]. Rzymianie nazywali je Chabalon. Według żydowskiej tradycji pochowano tutaj postacie biblijne Rubena i Symeona, a następnie proroka Micheasza. Z tego powodu miejscowość była celem licznych żydowskich pielgrzymek[4]. Miasto zostało opuszczone podczas wojny żydowsko-rzymskiej 66–73. Później, od Średniowiecza miejsce to było zamieszkałe przez muzułmańskich Arabów. Krzyżowcy nazywali je Cabor[2]. Mniej więcej w tym okresie w Kabulu pochowano słynnych żydowskich rabinów: Jehudę Halewiego, Aben Ezrę i Awicebrona. Ich groby stały się celem licznych żydowskich pielgrzymów[4]. Pod koniec XIX wieku francuski podróżnik Victor Guérin opisał Kabul jako muzułmańską wioskę z 400 mieszkańcami[5]. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 w sprawie podziału Palestyny przyznawała ten rejon państwu arabskiemu[6]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny na początku 1948 roku do wioski wkroczyły siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całym obszarze Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej Izraelczycy przeprowadzili w tym rejonie operację Dekel, i 15 lipca 1948 roku zajęli wioskę. Wysiedlono wówczas większość mieszkańców Kabulu, którzy znaleźli schronienie w Libanie[2]. Po wojnie opuszczone domy zajęli arabscy mieszkańcy wysiedlonych wiosek ad-Damun, Mi’ar, al-Birwa i ar-Ruwajs. Dzięki temu Kabul zachował swój pierwotny charakter[7]. W 1976 roku Kabul otrzymała status samorządu lokalnego[3].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Pochodzenie nazwy miejscowości nie jest znane. Najbardziej prawdopodobnym wytłumaczeniem jest, że pochodzi ona od hebrajskiego słowa „gvul” oznaczającego „granica”. Innym popularnym wyjaśnieniem jest, że jest to nazwa tutejszego rodzaju gleby[3].
Symbole[edytuj | edytuj kod]
Oficjalny herb miejscowości zatwierdzono w lutym 1978 roku i opublikowano w listopadzie 1982 roku. Składa się on z tarczy, na której widnieją wizerunki drzewa oliwkowego i winorośli. Wskazuje to na tradycyjne główne źródło dochodów mieszkańców i ich związek z ziemią[3].
Polityka[edytuj | edytuj kod]
Siedziba władz samorządowych znajduje się w północnej części miejscowości. Przewodniczącym rady jest Hassan Buk.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Miasteczko posiada typową arabską architekturę, charakteryzującą się ciasną zabudową i wąskimi, krętymi uliczkami. Zabudowa powstawała bardzo chaotycznie, bez zachowania jakiegokolwiek wspólnego stylu architektonicznego.
Kultura[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości jest ośrodek kultury i biblioteka publiczna.
Edukacja i nauka[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości znajduje się 5 szkół, w tym 3 podstawowe. W 2010 roku uczyło się w nich ogółem ponad 2,5 tys. uczniów, w tym 1,5 tys. w szkołach podstawowych. Średnia liczba uczniów w klasie wynosiła 30.
Sport i rekreacja[edytuj | edytuj kod]
W zachodniej części miasteczka znajduje się boisko do piłki nożnej oraz centrum sportowe z basenem pływackim. Mniejsze boiska oraz sale sportowe są zlokalizowane przy szkołach.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Lokalna gospodarka opiera się na małej działalności produkcyjnej oraz handlu. Obecnie tylko niewielka część populacji pracujących w rolnictwie, zwłaszcza w szklarniach na zachodnim skraju osady. Część mieszkańców pracuje w okolicznych strefach przemysłowych.
Transport[edytuj | edytuj kod]
Z miejscowości wyjeżdża się na zachód na dwoma drogami na zachód na drogę ekspresową nr 70, którą jadąc na północ dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 805 i dalej do kibucu Jasur, lub na północ do skrzyżowania z drogą prowadzącą do miasta Tamra i dalej do skrzyżowania z drogą nr 781. Lokalne drogi prowadzą na południe do miasta Tamra i na północ do drogi nr 805.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zobacz: Księga Jozuego 19,27: „a następnie zwracała się na wschód słońca do Bet-Dagon, dotykała dziedzictwa Zabulona i doliny Jiftach-El na północy, ciągnęła się przez Bet-Haemek i Neiel, biegnąc do Kabulu. Ze strony północnej należały” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dane statystyczne Kabulu. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-03-23]. (hebr.).
- ↑ a b c Welcome To Kabul. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
- ↑ a b c d Dov Gutterman: Majles El-Kabul El-Mahaly. [w:] Flags Of The World [on-line]. 2007-06-30. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
- ↑ a b Zev Vilnay: Legends of Palestine. The Jewish Publication Society of America, 1932, s. 406.
- ↑ Kabul. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-03-23]. (hebr.).
- ↑ Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
- ↑ Chaim Herzog, Shlomo Gazit: The Arab-Israeli Wars. Vintage books, 2005, s. 89-91.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie satelitarne Kabulu. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
- Mapa Kabulu. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2013-03-23]. (hebr.).
| Stolica Dystryktu | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Poddystrykt Jezreel |
| ||||||||
| Poddystrykt Akka |
| ||||||||
| Poddystrykt Safed |
| ||||||||
| Poddystrykt Tyberiada |
| ||||||||
| Poddystrykt Golan |
|
