Pauli Ellefsen
| Pełne imię i nazwisko | Joen Pauli Højgaard Ellefsen |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Premier Wysp Owczych[1] | |
| Okres | od 5 stycznia 1981 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| 6. Lider Farerskiej Partii Unii | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| kawaler I. stopnia orderu Dannebroga | |
Pauli Ellefsen, właśc. Joen Pauli Højgaard Ellefsen (ur. 20 czerwca 1936 w Miðvágur, zm. 24 sierpnia 2012) – farerski polityk, który sprawował ważne funkcje nie tylko w parlamencie Wysp Owczych, ale także w Radzie Nordyckiej oraz duńskim Folketingu. Był premierem archipelagu w latach 1981–1985 oraz liderem Partii Unii w latach 1974–1990.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Pauli Ellefsen urodził się 20 czerwca 1936 roku, jako syn Joena Eliasa i Sofíi (z d. Højgaard) Ellefsenów. Jego matka pochodziła z Rituvík, a ojciec z Miðvágur. Ma brata, Svenda Aage (ur. 13 września 1941), również polityka, który kilkukrotnie był ministrem w farerskim rządzie[2]. Żoną Pauliego jest Henni Egholm Ellefsen (z d. Rasmussen), z którą osiadł w miejscowości Hoyvík, opodal Tórshavn, stolicy Wysp Owczych[3].
Początkowo, jak wielu Farerczyków Ellefsen był rybakiem, później zaś został technikiem telekomunikacyjnym. W międzyczasie uczył się w szkole handlowej, gdzie zdobył zawód księgowego w 1969 roku.
Był kawalerem I stopnia orderu Dannebroga od 7 maja 1984 roku[4].
Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]
Ellefsen swą karierę w farerskim parlamencie zaczął w roku 1974, kiedy został do niego wybrany z okręgu wyborczego Suðurstreymoy (Północna Streymoy)[3]. Jeszcze w tym samym roku stał się liderem partii Sambandsflokkurin, z której listy startował[5]. W roku 1975 został wybrany reprezentantem Wysp Owczych w Radzie Nordyckiej. Funkcję tę sprawował przez rok, a następnie został wybrany ponownie w 1979. W 1977 zasiadł w duńskim Folketingu, aż do roku 1987. W 1988, po rocznej przerwie ponownie zasiadł w izbie duńskiej na dwa następne lata.
Od 5 stycznia 1981 do 10 stycznia 1985 sprawował funkcję premiera Wysp Owczych[2]. Jego partia tworzyła wtedy koalicję wraz z Fólkaflokkurin oraz Sjálvstýrisflokkurin[2]. Skład rządu niemal się nie zmienił podczas całej kadencji. Należeli do niego: wicepremier Olaf Olsen (od 1983 Anfinn Kallsberg) (Partia Ludowa) i ministrowie: Eilif Samuelsen (Partia Unii), Páll Vang (Partia Ludowa), Tórbjørn Poulsen (Partia Niepodległościowa)[2].
W roku 1990 zakończył karierę polityczną[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ellefsen jest ósmym premierem Wysp Owczych po zniesieniu duńskiego monopolu na archipelagu, co umożliwiło ponowne powoływanie premierów rady ministrów, ale na nieco odmiennych warunkach.
- ↑ a b c d Rządy i premierzy Wysp Owczych od roku 1948 na stronie Biura Premiera Wysp Owczych. [dostęp 2009-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-01)]. (far.).
- ↑ a b c Historia Løgting ze strony farerskiego parlamentu. [dostęp 2009-09-06]. (far.).
- ↑ Profil Ellefsena na Borger.dk. [dostęp 2009-09-06]. (duń.).
- ↑ Lista liderów Sambandsflokkurin na stronie tejże partii. [dostęp 2009-09-06]. (far.).