Paul Pogba

Paul Pogba
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Paul Labile Pogba

Data i miejsce urodzenia

15 marca 1993
Lagny-sur-Marne

Wzrost

191 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Juventus

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2006 US Roissy-en-Brie
2006–2007 US Torcy
2007–2009 Le Havre AC
2009–2011 Manchester United
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2012 Manchester United 3 (0)
2012–2016 Juventus 124 (28)
2016–2022 Manchester United 154 (29)
2022–2024 Juventus 8 (0)
W sumie: 289 (57)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008–2009  Francja U-16 17 (1)
2010  Francja U-17 10 (2)
2010–2011  Francja U-18 6 (1)
2011–2012  Francja U-19 12 (4)
2012–2013  Francja U-20 13 (4)
2013–2022  Francja 91 (11)
W sumie: 149 (23)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Rosja 2018
Mistrzostwa Europy
II miejsce Francja 2016
Liga Narodów UEFA
złoto Włochy 2020/2021
Mistrzostwa świata U-20
złoto Turcja 2013
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Labile Pogba (ur. 15 marca 1993 w Lagny-sur-Marne) – francuski piłkarz pochodzenia gwinejskiego występujący na pozycji pomocnika w Juventusie Turyn. Były reprezentant Francji, wicemistrz Europy z 2016, mistrz świata z 2018, uczestnik mistrzostw świata 2014 i mistrzostw Europy 2021.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początek kariery[edytuj | edytuj kod]

Treningi piłkarskie rozpoczął w młodzieżowych drużynach podparyskich klubów US Roissy-en-Brie i US Torcy, a w 2007 r. podpisał kontrakt z Le Havre AC. Grał tam przez dwa lata, zanim w 2009 r. przeniósł się do Manchesteru United[1].

Manchester United[edytuj | edytuj kod]

7 października 2009 ogłoszono, że zostanie zawodnikiem Manchesteru United[1]. Najpierw występował w zespole U-18, debiutując 10 października 2009 w przegranym 1:2 meczu z Crewe Alexandra U-18[2]. Sezon 2009/10 w drużynie U-18 zakończył z 7 bramkami w 21 występach. Jego drużyna zajęła 1. miejsce w grupie, ale w półfinale play-offów United U-18 uległ Arsenalowi 2 w karnych 5:3[3]. W sezonie 2010/2011 został w drużynie U-18 i grał tam przez pierwsze 3 miesiące sezonu. W listopadzie 2010 został powołany do rezerw "Czerwonych Diabłów" i zadebiutował tam 2 listopada 2010 w wygranym 3:1 meczu z rezerwami Boltonu Wanderers[4]. 10 stycznia 2011 w meczu FA Youth Cup, zdobył piękną bramkę z dystansu, a rezerwy United wygrały 3:2 z rezerwami Portsmouth i dzięki zwycięstwu awansowały do czwartej rundy[5]. Miesiąc później zdobył podobną bramkę w meczu z rezerwami West Bromwich Albion, ale United przegrało ten mecz 2:3[6]. 19 lutego 2011 Pogba był jednym z 4 zawodników, którzy dołączyli do pierwszej drużyny prowadzonej wtedy przez sir Alexa Fergusona, aby zagrać mecz FA Cup przeciwko Crawley Town[7]. Pogba otrzymał numer 42[7]. Po meczu wrócił do treningów z rezerwami i pomógł zdobyć puchar FA Youth Cup. W finale tych rozgrywek United mierzyli się z rezerwami Sheffield United i udało im się wygrać w dwumeczu 6:3[8].

Przed rozpoczęciem sezonu 2011/12 Ferguson potwierdził, że Pogba dołącza do pierwszej drużyny, ale był udostępniany dla drużyny rezerw[9]. Na swój debiut w Premier League musiał czekać do 31 stycznia 2012, kiedy to w 72. minucie meczu ze Stoke City zmienił Javiera Hernandeza, a United wygrało ten mecz 2:0[10]. 15 marca 2012 zadebiutował w rozgrywkach europejskich. Był to mecz Ligi Europy z Athleticiem Bilbao. W 63. minucie zmienił Michaela Carricka, ale "Czerwone Diabły" przegrały ten mecz 1:2 i odpadły z tych rozgrywek[11].

Juventus[edytuj | edytuj kod]

3 lipca 2012 sir Alex Ferguson potwierdził, że Pogba nie przedłuży swojego kontraktu i odejdzie z klubu[12]. 27 lipca Juventus F.C. poinformował, że Pogba przyjechał na testy medyczne, a 3 sierpnia podpisał 4 letni kontrakt z klubem z Turynu[13]. Jego pierwszym meczem w barwach Bianconerich był mecz z Benficą, gdzie zmienił w 78 minucie Andreę Pirlo. Pierwszym oficjalnym meczem Pogby w Juve był mecz Serie A rozegrany 22 września 2012 przeciwko Chievo, w którym zagrał pełne 90 minut, a Juventus wygrał 2-0[14]. 31 października w meczu z Bologną zdobył pierwszą bramkę w barwach Bianconerich i to bramkę na wagę zwycięstwa 2-1[15]. 5 maja 2013 został wyrzucony z boiska w wygranym 1-0 meczu z US Palermo dającym Juve mistrzostwo Włoch[16].

W grudniu 2013 r. Pogba został nagrodzony nagrodą Złotego Chłopca[17]. W styczniu 2014 został nazwany jednym z 10 największych talentów w Europie[18]. 20 lutego zdobył swoją pierwszą bramkę w rozgrywkach europejskich w barwach Juventusu w meczu z Trabzonsporem, w którym Juve wygrało 2-0 i awansowało do 1/16 Ligi Europy[19]. Pogba w sezonie 2013/14 wystąpił 51 raz we wszystkich rozgrywkach, czyli najwięcej razy w klubie, i zdobył 9 bramek[20]. Sezon zakończył zdobyciem Serie A i półfinałem Ligi Europy[21]. 24 października przedłużył swój kontrakt do 2019[22]. 4 listopada 2014 strzelił swoją pierwszą bramkę w Lidze Mistrzów w wygranym 3-2 meczu z Olympiakosem[23]. 28 października 2014 Paul Pogba został wybrany do listy 23 piłkarzy nominowanych do Złotej Piłki FIFA[24]. 13 maja 2015 Álvaro Morata strzelił wyrównującą bramkę w meczu z Realem Madryt, dzięki czemu Juventus w dwumeczu wygrał 3-2 i awansował do finału Ligi Mistrzów w Berlinie[25]. 20 maja zdobył bramkę w finale Pucharu Włoch i pomógł wygrać mecz 2-1[26]. 6 czerwca Juventus z Pogbą w składzie przegrał finał Ligi Mistrzów z Barceloną 1-3[27]. 15 lipca 2015 Pogba został nominowany do Nagrody Najlepszego Piłkarza w Europie[28]. W sezonie 2015/16 zamienił swój numer 6 na 10 po Carlosie Tevezie[29]. 12 sierpnia zajął 10. miejsce w plebiscycie na Najlepszego Piłkarza w Europie[30]. 24 listopada Paul Pogba został nominowany do Drużyny Roku UEFA[31], a 3 dni później został wybrany do FIFPro World XI[32]. W sezonie 2015/2016 wystąpił łącznie w 49 spotkaniach, zdobywając 10 bramek i zaliczając 16 asyst[33].

Powrót do Manchesteru United[edytuj | edytuj kod]

9 sierpnia 2016 wrócił do Manchesteru United podpisując z klubem pięcioletni kontrakt z opcją przedłużenia o kolejny rok.[34]. Manchester United za sprowadzenie Pogby zapłacił 105 mln euro, dzięki czemu został on najdroższym piłkarzem w historii piłki nożnej, pobijając rekord Garetha Bale'a (po niespełna roku rekord ten został pobity przez Neymara, który przechodząc z Barcelony do Paris Saint-Germain kosztował 222 mln euro)[35]. Pierwszy mecz po powrocie zagrał 19 sierpnia 2016 roku w wygranym 2:0 meczu przeciwko Southampton, rozgrywając całe spotkanie. Swoją pierwszą bramkę dla klubu strzelił 24 września 2016 roku w wygranym 4:1 meczu z Leicester City. 1 czerwca 2022 roku Manchester United poinformował o nie przedłużeniu kontraktu z Pogbą[36].

Powrót do Juventusu

11 lipca 2022 roku Juventus F.C. poinformował o zakontraktowaniu Paula Pogby. Francuz podpisał kontrakt na cztery lata. 26 lipca 2022 roku doznał kontuzji łąkotki bocznej w kolanie co wyklucza go z gry co najmniej dwa miesiące[37][38].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Był reprezentantem Francji na szczeblach młodzieżowych. Wraz z reprezentacją do lat 16., triumfował w Aegean Cup i Tournoi du Val-de-Marne. Wystąpił też na mistrzostwach Europy U-17 i mistrzostwach Europy U-19.

22 marca 2013 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Francji w wygranym 3:1 meczu z Gruzją. 26 marca 2013 wystąpił przeciwko Hiszpanii. 6 czerwca 2014 Pogba znalazł się w kadrze Francji na mistrzostwa świata 2014[39]. 15 czerwca 2014 w pierwszym meczu fazy grupowej przeciwko Hondurasowi został sfaulowany w polu karnym przez Wilsona Palaciosa, co skutkowało czerwoną kartką dla Hondurasu i rzutem karnym, wykorzystanym przez Karima Benzemę, a mecz zakończył się wynikiem 3:0 dla „Trójkolorowych”[40]. 20 czerwca 2014 w drugim meczu grupowym przeciwko Szwajcarii wszedł z ławki rezerwowej w 63. minucie, zmieniając Oliviera Giroud i asystował przy bramce Karima Benzemy[41]. 30 czerwca 2014 w meczu 1/8 finału przeciwko Nigerii strzelił gola a mecz zakończył się zwycięstwem 2:0[42]. 4 lipca 2014 w meczu ćwierćfinałowym przegrali z Niemcami 0:1 po golu Matsa Hummelsa[43]. 13 lipca 2014 został wybrany najlepszym młodym piłkarzem mistrzostw świata[44]. W maju 2016 został powołany przez selekcjonera drużyny narodowej Didiera Deschampsa do 23-osobowego składu Francji na mistrzostwa Europy 2016 rozgrywane we Francji[45]. 10 czerwca w meczu otwarcia turnieju, wygranym 2:1 z Rumunią, spotkał się z krytyką za swój słaby występ na meczu. 15 czerwca wszedł z ławki rezerwowej zastępując w 46 minucie Anthony'ego Martiala w drugim meczu grupowym wygranym 2:0 z Albanią[46]. 19 czerwca w trzecim meczu fazy grupowej zremisowanym bezbramkowo ze Szwajcarią rozegrał całe spotkanie. 26 czerwca w meczu 1/8 finału wygranym 2:1 z Irlandią faulował w polu karnym Shana Longa gdzie po wykorzystaniu rzutu karnego przez Robbiego Bradyego Irlandia prowadziła 1:0 do 58 minuty meczu gdzie dwie bramki (drugą bramkę w 61 minucie) strzelił Antoine Griezmann[47]. 3 lipca w meczu ćwierćfinałowym przeciwko rewelacji turnieju Islandii strzelił gola w 20 minucie spotkania a mecz zakończył się 5:2 gdzie Francja awansowała do półfinału[48]. 7 lipca w półfinale Francuzi pokonali Niemców 2:0 (po dwóch golach Antoine Griezmanna), a Pogba rozegrał całe spotkanie[49]. 10 lipca w finale rozegrał całe spotkanie z Portugalią, przegrywając 0:1 po golu Édera w 115. minucie dogrywki[50]. 17 maja 2018 znalazł się w kadrze Francji na mistrzostwa świata 2018 w Rosji[51]. 16 czerwca 2018 w pierwszym meczu grupowym przeciwko Australii oddał strzał który odbił się rykoszetem od Aziza Behicha i dał zwycięskiego gola na 2:1[52], gdzie bramka została początkowo przyznana Pogbie, ale następnego dnia FIFA ponownie przyznała gola samobójczego na konto Australijczyka[53]. 15 lipca 2018 w 59. minucie meczu finału mistrzostw świata przeciwko Chorwacji Pogba strzelił gola podwyższając na 3:1, a mecz zakończył się ostatecznie wygraną Francji 4:2, która zdobyła swoje drugie mistrzostwo świata w historii[54]. Na mistrzostwach Europy 2020 23 czerwca 2021 w ostatnim meczu grupowym Francji przeciwko Portugalii, Pogba asystował przy drugim golu Karima Benzemy, a mecz zakończył się remisem 2:2[55]. 28 czerwca 2021 w meczu 1/8 finału przeciwko Szwajcarii strzelił gola uderzeniem z 25 metrów. Mecz zakończył się remisem 3:3, lecz w rzutach karnych Francuzi przegrali 4:5, odpadając z turnieju[56]. Nie znalazł się w kadrze narodowej na mistrzostwa świata 2022 ze względu na doznaną wcześniej kontuzję kolana[57].

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 19 kwietnia 2022)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa[a] Inne[b] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Manchester United 2011/12 Premier League 3 0 0 0 3 0 1 0 – 7 0
Juventus 2012/13 Serie A 27 5 2 0 – 8 0 – 37 5
2013/14 36 7 0 0 – 14 1 1 1 51 9
2014/15 26 8 4 1 – 10 1 1 0 41 10
2015/16 35 8 5 1 – 8 1 1 0 49 10
Łącznie 124 28 11 2 — 40 3 3 1 178 34
Manchester United 2016/17 Premier League 30 5 2 0 4 1 15 3 – 51 9
2017/18 27 6 3 0 1 0 5 0 1 0 37 6
2018/19 35 13 3 1 0 0 9 2 – 47 16
2019/20 16 1 2 0 1 0 3 0 – 22 1
2020/21 26 3 2 0 3 1 11 2 – 42 6
2021/22 20 1 1 0 0 0 6 0 – 27 1
Łącznie 157 29 13 1 12 2 50 8 1 0 233 39
Ogólnie w karierze 281 57 24 3 12 2 90 11 4 1 411 73

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Juventus[edytuj | edytuj kod]

Manchester United[edytuj | edytuj kod]

Francja[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ma dwóch braci, Florentina oraz Mathiasa, którzy także są piłkarzami.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Uwzględniono: Liga Mistrzów UEFA – 57 (5), Liga Europy UEFA – 33 (6)
  2. ↑ Uwzględniono: Superpuchar Włoch – 3 (1), Superpuchar Europy UEFA – 1 (0)
  3. ↑ Ex aequo z Miralem Pjanić

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Pogba deal approved. manutd.com. [dostęp 2016-08-09].
  2. ↑ U18s: Crewe 2 United 1. manutd.com. [dostęp 2016-08-09].
  3. ↑ U18s lose semi shoot-out. manutd.com. [dostęp 2016-08-09].
  4. ↑ Reserves: Bolton 1 United 3. manutd.com. [dostęp 2016-08-09].
  5. ↑ FAYC: United 3 Portsmouth 2. manutd.com. [dostęp 2016-08-09].
  6. ↑ U18s: WBA 3 United 2. manutd.com. [dostęp 2016-08-09].
  7. ↑ a b Video: Squad-list new boys. manutd.com. [dostęp 2016-08-09].
  8. ↑ Man Utd beat Sheffield Utd to FA Youth Cup final trophy. [dostęp 2016-08-09].
  9. ↑ Sir Alex Ferguson to promote Paul Pogba. www.manutd.com. [dostęp 2016-08-09].
  10. ↑ Manchester United 2-0 Stoke. [dostęp 2016-08-09].
  11. ↑ Athletic Bilbao 2-1 Man Utd (agg 5-3). [dostęp 2016-08-09].
  12. ↑ Sir Alex Ferguson confirms Paul Pogba exit. manutd.com. [dostęp 2016-08-09].
  13. ↑ Press Association, Manchester United confirm Paul Pogba has agreed switch to Juventus, 3 lipca 2012, ISSN 0261-3077 [dostęp 2016-08-09] (ang.).
  14. ↑ Juventus vs. Chievo Verona - Football Match Report - September 22, 2012 - ESPN. ESPNFC.com. [dostęp 2016-08-09].
  15. ↑ Juventus vs. Bologna - Football Match Report - October 31, 2012 - ESPN. ESPNFC.com. [dostęp 2016-08-09].
  16. ↑ Juventus, scudetto bis: 1-0 sul Palermo. Conte sale ancora sul tetto della Serie A. [dostęp 2016-08-09].
  17. ↑ Pogba: 2013 was a golden year! Football Italia. www.football-italia.net. [dostęp 2016-08-09].
  18. ↑ Observer Sport, The next 10 big things: Europe's top youngsters and stars of the future, 18 stycznia 2014, ISSN 0261-3077 [dostęp 2016-08-09] (ang.).
  19. ↑ Europa League, Juventus-Trabzonspor 2-0, Osvaldo e Pogba a segno. [dostęp 2016-08-09].
  20. ↑ Juventus, Pogba il predestinato: colpo di Marotta a parametro zero, ora vale 50 milioni. 2014-11-05. [dostęp 2016-08-09].
  21. ↑ Catania-Roma 4-1. Doppietta di Izco, gol di Totti, Bergessio e Barrientos. È scudetto Juve. [dostęp 2016-08-09].
  22. ↑ Press Association, Paul Pogba signs new contract to stay at Juventus until 2019, 24 października 2014, ISSN 0261-3077 [dostęp 2016-08-09] (ang.).
  23. ↑ Uefa.com: UEFA Champions League 2014/15 - History - Juventus-Olympiacos – UEFA.com. 2014-11-04. [dostęp 2016-08-09].
  24. ↑ Ballon d'Or 2014: Ballon d'Or 2014: Luis Suarez omitted from 23-man shortlist as Cristiano Ronaldo, Lionel Messi and Gareth Bale all included | News & Comment | Sport | The Independent.
  25. ↑ uefa.com: UEFA Champions League 2014/15 - History - Real Madrid-Juventus – UEFA.com. 2015-05-13. [dostęp 2016-08-09].
  26. ↑ Juve infinita, vince la 10ª Coppa Italia: Matri piega la Lazio ai supplementari. [dostęp 2016-08-09].
  27. ↑ uefa.com: UEFA Champions League 2014/15 - History - Juventus-Barcelona – UEFA.com. 2015-06-06. [dostęp 2016-08-09].
  28. ↑ uefa.com: UEFA Champions League - News – UEFA.com. 2015-07-15. [dostęp 2016-08-09].
  29. ↑ Juventus hand Paul Pogba No. 10 shirt after Carlos Tevez exit. [dostęp 2016-08-09].
  30. ↑ uefa.com: UEFA Champions League - News – UEFA.com. 2015-08-12. [dostęp 2016-08-09].
  31. ↑ Six Juventus stars nominated for UEFA Team of the Year - GazzettaWorld. 2015-11-24. [dostęp 2016-08-09]. (ang.).
  32. ↑ Pogba included in 2015 FIFA FIFPro World XI - Juventus.com. [dostęp 2016-08-09].
  33. ↑ Paul Pogba, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2016-08-09].
  34. ↑ United sign Pogba - Official Manchester United Website. www.manutd.com. [dostęp 2016-08-08].
  35. ↑ Official: Pogba to Man Utd for €105m Website. www.football-italia.net. [dostęp 2016-08-09].
  36. ↑ Oficjalnie: Paul Pogba odchodzi z Manchesteru United. www.devilpage.pl, 1 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-01]. (pol.).
  37. ↑ Paul Pogba doznał kontuzji kolana i nie zagra z Barceloną - Dziennik.pl [online], dziennik.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  38. ↑ Dramat Paula Pogby. Gwiazda reprezentacji Francji może nie zagrać na mundialu w Katarze – Serie A – Sport Wprost [online], wprost.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  39. ↑ Search Icon [online], telegraph.co.uk [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  40. ↑ Czerwona kartka, karny i samobój. Francja - Honduras 3:0. WIDEO - Dziennik.pl [online], dziennik.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  41. ↑ World Cup 2014: Switzerland 2-5 France - BBC Sport [online], bbc.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  42. ↑ France 2-0 Nigeria - BBC Sport [online], bbc.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  43. ↑ [1]
  44. ↑ MUNDIAL 2014: Paul Pogba Najlepszym Piłkarzem Młodego Pokolenia! - ESKA.pl [online], eska.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  45. ↑ Pogba leads France squad for Euro 2016 as Schneiderlin and Ben Arfa miss out | FourFourTwo [online], fourfourtwo.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  46. ↑ [2]
  47. ↑ Euro 2016: Francja postraszona, ale znów zwycięska. Bohaterska Irlandia uznała wyższość gospodarzy - EURO 2016 - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  48. ↑ Francja – Islandia 5:2. Trójkolorowi rozbili ambitnych Wikingów - Przegląd Sportowy [online], onet.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  49. ↑ EURO 2016: Francja - Niemcy 2:0 - rp.pl [online], rp.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  50. ↑ Portugalia – Francja 1:0. Historyczny triumf w Euro | TVP SPORT [online], tvp.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  51. ↑ Alexandre Lacazette and Anthony Martial on standby for France World Cup squad and Dimitri Payet out | Football News | Sky Sports [online], skysports.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  52. ↑ https://www.dw.com/en/world-cup-2018-paul-pogbas-late-goal-rescues-slack-france-against-australia/a-44251335
  53. ↑ Paul Pogba goal for France vs Australia changed to Aziz Behich own goal - ESPN [online], espn.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  54. ↑ World Cup final 2018: Paul Pogba happy to prove critics wrong as he makes history with goal as France beat Croatia | The Independent | The Independent [online], independent.co.uk [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  55. ↑ Ronaldo’s penalties take Portugal through after thrilling draw with France | Euro 2020 | The Guardian [online], theguardian.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  56. ↑ France 3-3 Switzerland (4-5 pens): Swiss win on penalties after Euro 2020 classic - BBC Sport [online], bbc.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  57. ↑ Mistrzostwa świata - Piłka nożna wiadomości i wyniki - Eurosport [online], tvn24.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  58. ↑ Paul Pogba wybrany "Złotym Chłopcem". eurosport.onet.pl. [dostęp 2013-12-04]. (pol.).
  59. ↑ Serie A. Zieliński w oficjalnej jedenastce sezonu!. sport.pl. [dostęp 2016-05-30]. (pol.).
  60. ↑ Décret du 31 décembre 2018 portant promotion et nomination data. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2019. [dostęp 2019-06-07]. (fr.).
  61. ↑ Antoine Griezmann et les Bleus décorés de la Légion d’honneur. lejsl.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
  62. ↑ Twitter. Informacja na oficjalnym koncie "Equipe de France". twitter.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Składy reprezentacji Francji
Skład reprezentacji Francji na Mistrzostwach Europy do lat 17 2010

Skład reprezentacji Francji na Mistrzostwach Świata do lat 20 2013

Francja

Skład reprezentacji Francji na Mundialu 2014

Francja

Skład reprezentacji Francji na Euro 2016

Francja

Skład reprezentacji Francji na Mundialu 2018

Francja

Skład reprezentacji Francji na Euro 2020

Francja

Skład reprezentacji Francji na finałach Ligi Narodów UEFA 2021

Francja

Bravo Award
Nagroda Złotego Chłopca
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paul_Pogba&oldid=73600095”