Pan Smith jedzie do Waszyngtonu
.jpg) | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery | 17 października 1939 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania | 129 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | Sidney Buchman |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Montaż | |
| Produkcja | Frank Capra |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja | Columbia Pictures |
| Budżet | ok. 1 500 000 USD |
Pan Smith jedzie do Waszyngtonu (oryg. Mr. Smith Goes to Washington) – amerykański komediodramat z 1939 roku w reżyserii Franka Capry. Główne role zagrali James Stewart i Jean Arthur. Był to ostatni film Capry realizowany dla wytwórni Columbia Pictures.
Pan Smith jedzie do Waszyngtonu budził kontrowersje w chwili powstania, ale stał się kasowym sukcesem i ugruntował Jamesa Stewarta jako gwiazdę Hollywood. Film zdobył 11 nominacji do Oscara, zdobywając jedną statuetkę za materiały do scenariusza[2].
Dystrybutorem filmu na terenie Polski było Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski[1].
W 1989 roku film został jednym z pierwszych 25 filmów wprowadzonych do Narodowego Rejestru Filmowego Stanów Zjednoczonych jako „znaczących kulturowo, historycznie bądź estetycznie”[3].
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Po śmierci jednego z senatorów, jego koledzy partyjni szukają następcy, który w parlamencie zajmie miejsce zmarłego. Ponieważ wszyscy politycy są regularnie korumpowani przez milionera Jima Taylora, chcą wybrać człowieka, którym łatwo będzie manipulować i który będzie przymykał oczy na wszechobecną korupcję. Ich wybór pada na Jeffersona Smitha, którego uważają za osobę prostoduszną i naiwną, a przez to łatwą do manipulowania. Jednak Smith nie zamierza przymykać oczu na nieetyczne praktyki dygnitarzy[4].
Obsada[4][edytuj | edytuj kod]
| Aktor | Rola |
|---|---|
| James Stewart | Jefferson Smith |
| Jean Arthur | Clarissa Saunders |
| Claude Rains | senator Joseph Harrison Paine |
| Edward Arnold | Jim Taylor |
| Guy Kibbee | gubernator Hubert „Happy” Hopper |
| Thomas Mitchell | Diz Moore |
| Eugene Pallette | Chick McGann |
| Beulah Bondi | „Ma” Smith |
| H.B. Warner | senator Agnew |
| Harry Carey | przewodniczący Senatu |
| Astrid Allwyn | Susan Paine |
Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]
| Nagrody | Kategoria | Nominowani | Wynik | Źr. |
|---|---|---|---|---|
| Nagroda Akademii Filmowej | najlepszy film | Frank Capra | Nominacja | [2] |
| najlepszy reżyser | Nominacja | |||
| najlepszy aktor | James Stewart | Nominacja | ||
| najlepszy scenariusz | Sidney Buchman | Nominacja | ||
| najlepsze materiały do scenariusza | Lewis R. Foster | Wygrana | ||
| najlepszy aktor drugoplanowy | Harry Carey | Nominacja | ||
| najlepszy aktor drugoplanowy | Claude Rains | Nominacja | ||
| najlepsza scenografia | Lionel Banks | Nominacja | ||
| najlepszy montaż | Gene Havlick, Al Clark | Nominacja | ||
| najlepsza muzyka | Dimitri Tiomkin | Nominacja | ||
| najlepszy dźwięk | John P. Livadary | Nominacja |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dariusz Szymański: Filmy fabularne rozpowszechniane w polskich kinach w latach 1944–1989 (układ chronologiczny). Na ekranach PRL-u. [dostęp 2021-12-21]. (pol.).
- ↑ a b 1940 | Oscars.org | Academy of Motion Picture Arts and Sciences. oscars.org. [dostęp 2017-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-14)]. (ang.).
- ↑ Chris Hicks: REGISTRY LETS NEGLECTED `SUNRISE' SHINE IN SPOTLIGHT AT LAST, FAN SAYS. Deseret News, 1989-09-24. [dostęp 2023-11-10]. (ang.).
- ↑ a b Mr. Smith jedzie do Waszyngtonu. Stowarzyszenie Filmowców Polskich. [dostęp 2023-11-19]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Pan Smith jedzie do Waszyngtonu w bazie Filmweb
- Pan Smith jedzie do Waszyngtonu w bazie IMDb (ang.)
| Lata 20. | |
|---|---|
| Lata 30. |
|
| Lata 40. | |
| Lata 50. | |
| Lata 60. |
