Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn
| Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952 | |||
| |||
| Miejsce | |||
|---|---|---|---|
| Termin | 28 lipca 1952 (eliminacje) | ||
| Liczba ekip | 17 | ||
| Liczba sportowców | 74 | ||
| Obiekt rozgrywek | |||
 Złoty medal | |||
 Srebrny medal | |||
 Brązowy medal | |||
| Konkurencje pływackie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952  | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Styl dowolny | |||||
| 100 m | mężczyźni | kobiety | |||
| 400 m | mężczyźni | kobiety | |||
| 1500 m | mężczyźni | ||||
| Styl grzbietowy | |||||
| 100 m | mężczyźni | kobiety | |||
| Styl klasyczny | |||||
| 200 m | mężczyźni | kobiety | |||
| Sztafety – styl dowolny | |||||
| 4 × 100 m | kobiety | ||||
| 4 × 200 m | mężczyźni | ||||
Sztafeta 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XV Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach. Eliminacje odbyły się 28 lipca, a finał 29 lipca 1952 roku.
Tytuł mistrzów olimpijskich obronili reprezentanci Stanów Zjednoczonych. Sztafeta amerykańska w składzie: Wayne Moore, William Woolsey, Ford Konno, Jimmy McLane poprawiła rekord olimpijski ustanowiony przez Japończyków dzień wcześniej, uzyskawszy czas 8:31,1. Srebrny medal wywalczyła reprezentacja Japonii (8:33,5), która została wyprzedzona na ostatniej zmianie. Brąz zdobyli Francuzi (8:45,9).
Rekordy[edytuj | edytuj kod]
Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:
| Rekord | Reprezentacja | Czas | Miejsce | Data |
|---|---|---|---|---|
| Rekord świata |  Stany Zjednoczone Wayne Moore Jimmy McLane Don Sheff Dick Thoman | 8:29,4 | New Haven | 16 lutego 1952 |
| Rekord olimpijski | Stany Zjednoczone Walter Ris Jimmy McLane Wally Wolf Bill Smith | 8:46,0 |  Londyn | 3 sierpnia 1948 |
W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:
| Data | Etap konkurencji | Reprezentacja | Czas | Rekord |
|---|---|---|---|---|
| 28 lipca | eliminacje |  Japonia Yoshihiro Hamaguchi (2:10,1) Hiroshi Suzuki (2:08,5) Tōru Gotō (2:14,0) Teijirō Tanikawa (2:09,5) | 8:42,1 |  |
| 29 lipca | finał | Stany Zjednoczone Wayne Moore (2:08,7) William Woolsey (2:09,3) Ford Konno (2:06,9) Jimmy McLane (2:06,2) | 8:31,1 | |
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
Eliminacje[edytuj | edytuj kod]
Wyścig eliminacyjny 1[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Państwo | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1. |  Francja | Jo Bernardo (2:17,1) Aldo Eminente (2:19,4) Alex Jany (2:11,6) Jean Boiteux (2:07,8) | 8:55,9 | Q |
| 2. | Wielka Brytania | Roy Botham (2:20,8) Ronald Burns (2:14,2) Thomas Welsh (2:15,2) Jack Wardrop (2:09,5) | 8:59,7 | Q |
| 3. |  Australia | Rex Aubrey (2:15,6) Frank O’Neill (2:14,1) Garrick Agnew (2:18,0) John Marshall (2:13,7) | 9:01,4 | |
| 4. |  ZSRR | Wiktor Drobinskij (2:14,2) Wasilij Karmanow (2:18,3) Leonid Meszkow (2:15,3) Lew Bałandin (2:14,1) | 9:01,9 | |
| 5. |  Włochy | Carlo Pedersoli (2:17,5) Egidio Massaria (2:21,3) Angelo Romani (2:21,6) Giovanni Paliaga (2:17,5) | 9:17,9 | |
| 6. |  Finlandia | Pentti Ikonen (2:16,2) Pentti Paatsalo (2:22,2) Mauno Valkeinen (2:23,0) Leo Telivuo (2:25,2) | 9:26,6 |
Wyścig eliminacyjny 2[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Państwo | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Stany Zjednoczone | Wally Wolf (2:11,4) Don Sheff (2:12,9) Frank Dooley (2:14,7) Burwell Jones (2:11,9) | 8:50,9 | Q |
| 2. |  Węgry | György Csordás (2:13,2) László Gyöngyösi (2:14,1) Gusztáv Kettesi (2:15,0) Imre Nyéki (2:12,3) | 8:54,6 | Q |
| 3. |  Południowa Afryka | Graham Johnston (2:15,3) Dennis Ford (2:14,0) John Durr (2:17,7) Peter Duncan (2:11,7) | 8:58,7 | Q |
| 4. |  Brazylia | Haroldo Lara (2:15,6) Sylvio dos Santos (2:19,0) Aram Boghossian (2:26,6) João Gonçalves Filho (2:17,8) | 9:09,0 | |
| 5. |  Belgia | Kamiel Reynders (2:22,3) Joseph Anthoon (2:25,5) Marcel Anthoon (2:28,6) Alfons Bierebeek (2:29,1) | 9:45,5 |
Wyścig eliminacyjny 3[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Państwo | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Japonia | Yoshihiro Hamaguchi (2:10,1) Hiroshi Suzuki (2:08,5) Tōru Gotō (2:14,0) Teijirō Tanikawa (2:09,5) | 8:42,1 | Q, |
| 2. |  Szwecja | Rolf Olander (2:17,7) Göran Larsson (2:12,1) Olle Johansson (2:13,5) Per-Olof Östrand (2:09,0) | 8:52,3 | Q |
| 3. |  Argentyna | Federico Zwanck (2:18,0) Marcelo Trabucco (2:14,0) Pedro Galvão (2:12,9) Alfredo Yantorno (2:14,4) | 8:59,3 | Q |
| 4. |  Kanada | Gerry McNamee (2:16,6) Lucien Beaumont (2:20,5) Leo Portelance (2:17,9) Allen Gilchrist (2:15,9) | 9:10,9 | |
| 5. |  Polska | Gotfryd Gremlowski (2:22,9) Antoni Tołkaczewski (2:19,7) Józef Lewicki (2:14,2) Jerzy Boniecki (2:16,9) | 9:13,7 | |
| 6. |  Meksyk | Alberto Isaac (2:20,3) Efrén Fierro (2:21,0) César Borja (2:18,3) Tonatiuh Gutiérrez (2:17,1) | 9:15,7 |
Finał[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Państwo | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| Stany Zjednoczone | Wayne Moore (2:08,7) William Woolsey (2:09,3) Ford Konno (2:06,9) Jimmy McLane (2:06,2) | 8:31,1 | |
| Japonia | Hiroshi Suzuki (2:07,0) Yoshihiro Hamaguchi (2:08,1) Tōru Gotō (2:09,1) Teijirō Tanikawa (2:09,3) | 8:33,5 | |
| Francja | Jo Bernardo (2:14,0) Aldo Eminente (2:14,3) Alex Jany (2:11,2) Jean Boiteux (2:06,4) | 8:45,9 | |
| 4. | Szwecja | Lars Svantesson (2:15,8) Göran Larsson (2:10,4) Per-Olof Östrand (2:09,4) Olle Johansson (2:11,2) | 8:46,8 | |
| 5. | Węgry | László Gyöngyösi (2:15,8) György Csordás (2:12,9) Géza Kádas (2:12,3) Imre Nyéki (2:11,6) | 8:52,6 | |
| 6. | Wielka Brytania | Roy Botham (2:15,9) Ronald Burns (2:13,4) Thomas Welsh (2:13,9) Jack Wardrop (2:09,7) | 8:52,9 | |
| 7. | Południowa Afryka | Graham Johnston (2:14,7) Dennis Ford (2:14,7) John Durr (2:15,6) Peter Duncan (2:10,1) | 8:55,1 | |
| 8. | Argentyna | Federico Zwanck (2:14,6) Marcelo Trabucco (2:14,6) Pedro Galvão (2:13,9) Alfredo Yantorno (2:13,8) | 8:56,9 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Helsinki 1952 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – wyniki. [dostęp 2017-01-10]. (ang.).
