Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn

Pływanie
4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1932
1928 1936
Miejsce

 Stany Zjednoczone
Los Angeles

Termin

9 sierpnia 1932

Liczba ekip

7

Liczba sportowców

28

Obiekt rozgrywek

Olympic Park Swimming Stadium

Złoty medal Złoty medal

 Japonia

Srebrny medal Srebrny medal

 Stany Zjednoczone

Brązowy medal Brązowy medal

 Węgry

Pływanie na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932
Styl dowolny
100 m mężczyźni kobiety
400 m mężczyźni kobiety
1500 m mężczyźni
4 × 100 m kobiety
4 × 200 m mężczyźni
Styl grzbietowy
100 m mężczyźni kobiety
Styl klasyczny
200 m mężczyźni kobiety

Sztafeta 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn była jedną z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas X Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles. Finał odbył się 9 sierpnia 1932 roku.

Zwyciężyła sztafeta japońska w składzie Yasuji Miyazaki, Masanori Yusa, Hisakichi Toyoda i Takashi Yokoyama. Japończycy poprawili rekord świata o ponad 35 sekund, uzyskując czas 8:58,4 i jako pierwsza sztafeta w historii złamali barierę 9 minut. Srebro wywalczyli reprezentanci Stanów Zjednoczonych, których wynik był także lepszy od starego rekordu świata, ale o 12,1 s wolniejszy od czasu zwycięzców wyścigu. Brąz zdobyli poprzedni rekordziści świata - Węgrzy, uzyskując czas 9:31,4 (również lepszy od poprzedniego rekordu świata).

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:

Rekord Reprezentacja Czas Miejsce Data
Rekord świata  Węgry
István Bárány (2:25,8)
András Székely (2:22,8)
László Szabados (2:30,6)
András Wanié (2:24,8)
9:34,0 Francja Paryż sierpień 1931 [1]
Rekord olimpijski  Stany Zjednoczone
Austin Clapp
Walter Laufer
George Kojac
Johnny Weissmuller
9:36,2 Holandia Amsterdam 9 sierpnia 1928 [2]

W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:

Data Etap konkurencji Reprezentacja Czas Rekord
9 sierpnia finał  Japonia
Yasuji Miyazaki
Masanori Yusa
Hisakichi Toyoda
Takashi Yokoyama
8:58,4 WR

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na start zaledwie siedmiu reprezentacji rozegrano tylko finał.

Finał

Miejsce Państwo Zawodnik Czas Uwagi
złoto  Japonia Yasuji Miyazaki (2:14,1)
Masanori Yusa (2:14,7)
Hisakichi Toyoda (2:14,8)
Takashi Yokoyama (2:14,8)
8:58,4 WR
srebro  Stany Zjednoczone Frank Booth (2:20,2)
George Fissler (2:17,0)
Maiola Kalili (2:18,6)
Manuella Kalili (2:17,7)
9:10,5
brąz  Węgry András Wanié (2:25,8)
László Szabados (2:26,5)
András Székely (2:21,3)
István Bárány (2:17,8)
9:31,4
4.  Kanada George Larson (2:26,0)
George Burrows (2:28,0)
Munroe Bourne (2:24,0)
Walter Spence (2:18,3)
9:36,3
5.  Wielka Brytania Joseph Whiteside (2:27,4)
Bob Leivers (2:25,8)
Reginald Sutton (2:25,3)
Mostyn Ffrench-Williams (2:27,1)
9:45,8
6.  Argentyna Carlos Kennedy
Leopoldo Tahier
Roberto Peper
Alfredo Rocca
10:13,1
7.  Brazylia Manuel Silva
Isaac Morais
Manoel Villar
Benvenuto Nunes
10:36,5

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]