Obnuntiatio

Augur odczytujący wolę bogów z lotu ptaków (według XVIII-wiecznego sztychu))

Obnuntiatio (od łac. obnūntǐō – obwieszczać niepomyślną wróżbę[1]) – orzeczenie o niepomyślności auspicjów przeprowadzonych przez augura i wydane przez niego[2].

Na mocy uchwalonej w 156 p.n.e. ustawy lex Aelia Fufia także wyżsi urzędnicy i trybunowie w dniach przewidzianych na komicja mieli prawo zarządzania obserwacji nieba (spectio) i w zależności od wyniku wróżby, przerywania tych zgromadzeń, decydując o ich odroczeniu[3]. Nadużywanie takiej formy sprzeciwu skutkowało jednak pozbawieniem rytuału auspicjum jego dotychczasowego prestiżu jako obrzędu religijnego[4]. Stworzyło to również sytuację, w której religia państwowa zaczęła być wykorzystywana przez zwalczające się stronnictwa jako narzędzie walki politycznej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Słownik łacińsko-polski (opr. K. Kumaniecki). Warszawa: PWN, 1975, s. 334.
  2. ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (pod red. Z. Piszczka). Warszawa: PWN, 1983, ISBN 83-010-3529-3, s 531.
  3. ↑ a b Kazimierz Kumaniecki: Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: PWN, 1972, s. 381.
  4. ↑ Jean-Claude Fredouille: Słownik cywilizacji rzymskiej. Katowice: Książnica, 1996, s. 190.
Religia i mitologia rzymska
Główni bogowie
Inni bogowie i pomniejsze bóstwa
Personifkacje
Legendarni założyciele
Kapłani
Wierzenia i praktyki
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Obnuntiatio&oldid=70562352”