Mackenzie Boyd-Clowes

Mackenzie Boyd-Clowes
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1991
Toronto

Klub

Altius Nordic Ski Club

Wzrost

181 cm[1]

Debiut w PŚ

24 stycznia 2009 w Whistler (42. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

15 stycznia 2011 w Sapporo (28. miejsce)

Rekord życiowy

224,0 m na Letalnicy w Planicy (17 marca 2016)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2022 druż. miesz.

Mackenzie Boyd-Clowes (ur. 13 lipca 1991 w Toronto[1]) – kanadyjski skoczek narciarski, zawodnik klubu Altius Nordic Ski Club. Brązowy medalista olimpijski z 2022 w drużynie mieszanej. Uczestnik igrzysk olimpijskich (2010, 2014, 2018 i 2022), mistrzostw świata (2009, 2011, 2017, 2019, 2021 i 2023), mistrzostw świata w lotach (2012, 2014, 2016, 2018 i 2020) oraz mistrzostw świata juniorów (2006, 2007 i 2011). Rekordzista Kanady w długości skoku.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

W 2005 i 2006 zdobywał brązowe medale mistrzostw Ameryki Północnej juniorów w konkursach drużynowych[3][4].

We wrześniu 2005 zadebiutował w cyklu FIS Cup, w zawodach w Predazzo zajmując 50. i 56. miejsce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2006, które ukończył na 55. pozycji indywidualnie i 11. w drużynie[5]. 5 sierpnia 2006 znalazł się w składzie reprezentacji Kanady na konkurs Letniego Grand Prix w Hinterzarten. Został w nim zdyskwalifikowany, a Kanadyjczycy zajęli ostatnią, 12. lokatę. W październiku 2006 w Einsiedeln Boyd-Clowes zdobył pierwsze punkty FIS Cupu, a 12 grudnia 2006 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 60. miejsce w Rovaniemi. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2007 był 39. indywidualnie[6].

W marcu 2008 w Whistler zdobył pierwsze punkty Pucharu Kontynentalnego, zajmując 23. miejsce[7]. We wrześniu 2008 zadebiutował w indywidualnych zawodach Letniego Grand Prix, oba konkursy w Hakubie kończąc w czwartej dziesiątce. 24 stycznia 2009 po raz pierwszy wystartował w Pucharze Świata, zajmując 42. pozycję na próbie przedolimpijskiej w Whistler. W dalszej części sezonu 2008/2009 jeszcze dwukrotnie wystąpił w konkursie głównym cyklu. Wystartował na seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2009, na których na skoczni normalnej odpadł w kwalifikacjach, a na dużej zajął 46. miejsce[8].

W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2009 trzykrotnie zajmował lokaty w pierwszej dziesiątce. W sezonie zimowym 2009/2010 raz wystąpił w zawodach głównych Pucharu Świata. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010. W konkursie drużynowym zajął ostatnie, 12. miejsce, a w obu indywidualnych odpadł w kwalifikacjach[9].

W lipcu 2010 dwukrotnie stanął na podium zawodów FIS Cupu, konkursy w Szczyrbskim Jeziorze kończąc na 3. i 1. miejscu. 15 stycznia 2011 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata, zawody na skoczni w Sapporo kończąc na 28. pozycji. Dzień później na tej samej skoczni był 29. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2011, na których zajął 35. miejsce indywidualnie, a także na seniorskich Mistrzostwach Świata 2011, gdzie był 39. na skoczni dużej[10].

W lipcu 2011 dwukrotnie zwyciężył w zawodach FIS Cupu w Gérardmer. 31 lipca zajął 2. miejsce w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Courchevel, po raz pierwszy stając na podium zawodów tej rangi. 12 sierpnia 2011 po zajęciu 13. lokaty na tej samej skoczni zdobył pierwsze punkty Letniego Grand Prix. 20 stycznia 2012 zajął 3. miejsce w Pucharze Kontynentalnym w Sapporo. W sezonie 2011/2012 Pucharu Świata dwukrotnie zdobył punkty, zajmując pozycje w trzeciej dziesiątce. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2012, które ukończył na 36. miejscu[11].

30 czerwca 2012 zwyciężył w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Stams. W Letnim Grand Prix 2012 najwyżej klasyfikowany był na 19. miejscu, które zajął w sierpniu w Hinterzarten. W sezonie 2012/2013 Pucharu Świata punkty zdobył czterokrotnie, w rozgrywanych na przełomie stycznia i lutego 2013 zawodach na skoczniach mamucich. W najlepszym występie, 3 lutego 2013 w Harrachovie, zajął 19. pozycję[12]. 10 lutego doznał podczas konkursu pokazowego w Willingen kontuzji barku[13], w wyniku której nie startował do końca sezonu[12].

Do występów w zawodach międzynarodowych powrócił w czerwcu 2013. W Letnim Grand Prix 2013 najwyżej sklasyfikowany był w sierpniu w Courchevel, na 14. lokacie. 11 stycznia 2014 zajął 9. miejsce w konkursie Pucharu Świata w Tauplitz, osiągając najlepszy w dotychczasowej karierze rezultat w zawodach tej rangi. Poza tym występem w trakcie sezonu 2013/14 cyklu jeszcze czterokrotnie zajmował punktowane pozycje. Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 był 37. na skoczni normalnej, 25. na dużej i 12. w drużynie, a na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014 zajął 30. pozycję[14].

Przed sezonem 2014/15 ogłosił roczną przerwę w startach. Treningi wznowił w maju 2015[15], a występy międzynarodowe w sierpniu tego roku. W sezonie 2015/2016 Pucharu Świata punkty zdobył siedmiokrotnie, a najwyżej sklasyfikowany był 17 marca 2016 w Planicy, na 18. pozycji. W styczniu zajął 27. miejsce na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016[16].

We wrześniu 2016 zajął 3. miejsce w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Stams, a w październiku zawody Letniego Grand Prix w Klingenthal ukończył na 6. pozycji. W sezonie 2016/2017 Pucharu Świata najlepszym wynikiem Boyda-Clowesa była 12. lokata z grudnia z Klingenthal, a punkty cyklu zdobył łącznie sześć razy. Wystąpił też na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017, gdzie zajął 39. miejsce na skoczni normalnej i 38. na dużej indywidualnie, a także 12. w drużynie mieszanej[17].

W styczniu 2018 zajął 36. lokatę w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, a w lutym wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, awansując do drugiej serii w obu konkursach indywidualnych – na skoczni normalnej był 26., a na dużej 21. W Pucharze Świata w sezonie 2017/2018 punkty zdobył cztery razy, a najlepszy rezultat zanotował w marcu w Oslo w ramach Raw Air 2018, zajmując 15. pozycję[18].

25 sierpnia 2018 ukończył zawody Letniego Grand Prix w Hakubie na 9. lokacie. W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata pięciokrotnie zdobywał punkty. Najwyżej klasyfikowany był na 24. pozycji w konkursie Raw Air 2019 w Vikersund. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 zajął 27. miejsce na skoczni dużej i 32. na normalnej[19].

We wrześniu 2019 dwukrotnie zajął 3. lokatę w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Klingenthal. W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata regularnie startował w zawodach cyklu. Punkty zdobył czterokrotnie, a najlepszy wynik (17. pozycję) osiągnął w grudniu 2019, w drugim konkursie w Engelbergu[20].

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata dziesięciokrotnie zdobywał punkty. Dwa razy ukończył zawody cyklu w najlepszej dziesiątce – 22 listopada 2020 na inauguracji w Wiśle był 9., a 20 grudnia w Engelbergu zajął 6. pozycję[21]. W klasyfikacji generalnej sezon ukończył na 32. miejscu ze 115 punktami[22]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, na których zajął 23. lokatę. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 indywidualnie był 34. na skoczni normalnej i 28. na dużej, a w drużynie mieszanej zajął 10. miejsce[21].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata punkty zdobył 5 razy. Najwyżej sklasyfikowany został w otwierającym 70. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie, w którym zajął 25. miejsce. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 16. miejsce na skoczni normalnej oraz 33. na dużej[23], z kolei w zawodach drużyn mieszanych reprezentacja Kanady, w której obok Boyda-Clowesa wystąpili Alexandria Loutitt, Matthew Soukup i Abigail Strate, nieoczekiwanie zdobyła brązowy medal, pierwszy w historii kanadyjskich skoków narciarskich na igrzyskach[24].

Pięciokrotnie znalazł się w najlepszej trzydziestce podczas sezonu 2022/2023 Pucharu Świata. Najwyżej sklasyfikowany był 12 lutego 2023 w Lake Placid, na 13. miejscu. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023, na których zajął 38. pozycję na skoczni normalnej i 33. na dużej indywidualnie[25].

W listopadzie 2023 ogłosił zawieszenie kariery[26].

Swój rekord życiowy w długości lotu 224,0 m ustanowił na treningu przed konkursem indywidualnym na Letalnicy, 17 marca 2016 roku. Wynik ten jest też rekordem Kanady[2].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2010 Kanada Vancouver/Whistler nie zakwalifikował się (K-95)[27], nie zakwalifikował się (K-125)[28]
2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana 37. miejsce (K-95), 25. miejsce (K-125)
2018 Korea Południowa Pjongczang 26. miejsce (K-98), 21. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou 16. miejsce (K-95), 33. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2010 Kanada Vancouver/Whistler 12. miejsce[a]
2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana 12. miejsce[b]
2022 Pekin/Zhangjiakou brązowy medal (drużyna mieszana/K-95)[c]

Starty M. Boyda-Clowesa na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 13 lutego 2010 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-106 indywid. 92,5 m 105,0 pkt Nie zakwalifikował się.
NQ 20 lutego 2010 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-125 HS-140 indywid. 111,0 m 83,8 pkt Nie zakwalifikował się.
12. 22 lutego 2010 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-125 HS-140 druż.[a] 105,0 m 294,6 pkt (72,0 pkt) 813,3 pkt Austria
37. 9 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 114,4 pkt 163,6 pkt Kamil Stoch
25. 15 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 132,0 m 123,5 m 237,9 pkt 40,8 pkt Kamil Stoch
12. 17 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 druż.[b] 123,5 m 399,2 pkt (107,6 pkt) 642,2 pkt Niemcy
26. 10 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 103,5 m 98,5 m 208,1 pkt 51,2 pkt Andreas Wellinger
21. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 127,5 m 126,0 m 235,3 pkt 50,4 pkt Kamil Stoch
16. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 100,5 m 100,0 m 252,6 pkt 22,4 pkt Ryōyū Kobayashi
3. 7 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. miesz.[c] 101,5 m 101,5 m 844,6 pkt (253,5 pkt) 156,9 pkt Słowenia
33. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 128,5 m 119,2 pkt 176,9 pkt Marius Lindvik

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2009 Czechy Liberec nie zakwalifikował się (K-90)[29], 46. miejsce (K-120)
2011 Norwegia Oslo 39. miejsce (K-120)
2017 Finlandia Lahti 39. miejsce (K-90), 38. miejsce (K-116)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck 27. miejsce (K-120), 32. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf 34. miejsce (K-95), 28. miejsce (K-120)
2023 Słowenia Planica 38. miejsce (K-95), 33. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2017 Finlandia Lahti 12. miejsce (drużyna mieszana/K-90)[d]
2021 Niemcy Oberstdorf 10. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[e]

Starty M. Boyda-Clowesa na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 21 lutego 2009 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 74,5 m 76,5 pkt Nie zakwalifikował się.
46. 27 lutego 2009 Czechy Liberec Ještěd K-120 HS-134 indywid. 107,5 m 85,5 pkt 55,8 pkt Andreas Küttel
39. 3 marca 2011 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 indywid. 117,5 m 100,2 pkt 177,3 pkt Gregor Schlierenzauer
39. 25 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 88,0 m 106,0 pkt 164,8 pkt Stefan Kraft
12. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[d] 88,0 m 379,5 pkt (106,6 pkt) 656,0 pkt Niemcy
38. 2 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 108,0 m 94,6 pkt 184,7 pkt Stefan Kraft
27. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 117,0 m 118,5 m 212,1 pkt 67,3 pkt Markus Eisenbichler
32. 1 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 88,0 m 82,8 pkt 135,5 pkt Dawid Kubacki
34. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 94,5 m 109,0 pkt 159,8 pkt Piotr Żyła
10. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. miesz.[e] 91,5 m 298,9 pkt (100,7 pkt) 701,9 pkt Niemcy
28. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 116,0 m 122,0 m 201,3 pkt 75,2 pkt Stefan Kraft
38. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 92,5 m 112,2 pkt 149,6 pkt Piotr Żyła
33. 3 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 119,0 m 109,2 pkt 178,3 pkt Timi Zajc

Mistrzostwa świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2012 Norwegia Vikersund 36. miejsce
2014 Czechy Harrachov 30. miejsce
2016 Austria Tauplitz 27. miejsce
2018 Niemcy Oberstdorf 36. miejsce
2020 Słowenia Planica 23. miejsce

Starty M. Boyda-Clowesa na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
36. 25 lutego 2012 Norwegia Vikersund Vikersund K-195 HS225 indywid. 160,5 m [f] [f] 107,7 pkt 301,0 pkt Robert Kranjec
30. 14–15 marca 2014 Czechy Harrachov Čertak K-185 HS205 indywid. 175,5 m 149,0 m [f] [f] 298,5 pkt 92,5 pkt Severin Freund
27. 15–16 stycznia 2016 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-225 indywid. 194,0 m 165,5 m 131,0 m [f] 364,4 pkt 275,7 pkt Peter Prevc
36. 19–20 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 147,0 m [f] 102,3 pkt 549,6 pkt Daniel-André Tande
23. 11–12 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 200,0 m 212,0 m 206,0 m 203,0 m 710,1 pkt 167,1 pkt Karl Geiger

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2006 Słowenia Kranj 55. miejsce
2007 Włochy Tarvisio/Słowenia Planica 39. miejsce
2011 Estonia Otepää 35. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2006 Słowenia Kranj 11. miejsce[g]

Starty M. Boyd-Clowesa na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
55. 2 lutego 2006 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 indywid. 79,5 m 72,1 pkt 187,5 pkt Gregor Schlierenzauer
11. 4 lutego 2006 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 druż.[g] 90,5 m 346,9 pkt (93,9 pkt) 583,7 pkt Austria
39. 15 marca 2007 Słowenia Planica Srednija Velikanka K-90 HS-100 indywid. 86,5 m 101,0 pkt 161,0 pkt Roman Koudelka
35. 28 stycznia 2011 Estonia Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 84,5 m 100,0 pkt 155,0 pkt Władimir Zografski

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[22]
2010/2011 71.
2011/2012 68.
2012/2013 55.
2013/2014 55.
2015/2016 44.
2016/2017 41.
2017/2018 47.
2018/2019 51.
2019/2020 50.
2020/2021 32.
2021/2022 63.
2022/2023 48.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Źródło[30]
Sezon 2008/2009
Ruka HS142 Trondheim HS140 Trondheim HS140 Pragelato HS140 Pragelato HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Whistler HS140 Whistler HS140 Sapporo HS134 Willingen HS145 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Vikersund HS207 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 42 49 - 48 - q - - - - - - 0
Sezon 2009/2010
Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Oberstdorf HS213 Klingenthal HS140 Willingen HS145 Lahti HS130 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Oslo HS134 punkty
- q q q q q - - - - - - 45 q - - - - - - - - - 0
Sezon 2010/2011
Ruka HS142 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Harrachov HS205 Harrachov HS205 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - - - - - - - - - 28 29 - - - - - q - - 48 q - 5
Sezon 2011/2012
Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - - - 42 46 33 37 - - - - 28 43 - - q q - q 29 q - 5
Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Ruka HS142 Krasnaja Polana HS106 Krasnaja Polana HS106 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Harrachov HS205 Harrachov HS205 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
q q q 44 38 - - q q q 47 45 39 - - 24 30 19 24 - - - - - - - - 27
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS200 Bad Mitterndorf HS200 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Falun HS134 Lahti HS130 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS139 Planica HS139 punkty
- q q 47 37 36 24 25 26 q 36 q 9 36 16 44 - - - - q q 41 36 37 41 45 q 62
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
29 37 41 - - 31 47 q 44 q 34 20 - dq 46 46 29 38 22 31 41 33 - - 30 34 18 19 - 50
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
32 35 12 36 21 38 29 36 31 21 q 43 41 35 - q 39 28 q 34 26 q 41 q 39 - 52
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- 41 q q 44 q q 34 43 q 39 q - 28 23 32 15 27 44 - q - 31
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
37 27 45 31 38 29 28 31 q q 38 38 48 35 - - q q q 39 46 48 46 29 31 24 q - 18
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
41 34 40 42 48 q 17 39 37 37 42 44 40 30 32 q 29 48 40 34 q - - 35 28 32 q 20
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
9 34 38 - - 15 6 47 23 29 q 27 35 26 25 30 36 40 35 35 27 - q 44 - 115
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
30 36 q 37 q 32 33 41 33 25 45 q dq 31 26 39 32 30 32 - - 40 q 29 39 35 37 - 15
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - 32 35 38 28 37 45 - - - - - 28 23 36 q 32 45 42 39 13 - 38 36 30 43 q 34 35 37 - 35
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Źródło[30]
Sezon
2012/2013
Lillehammer HS 100 (mikst) Ruka HS142 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Planica HS215
13 - - - - - -
Sezon
2013/2014
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 (mikst) Zakopane HS134 Lahti HS130 Planica HS139
- 8 - - -
Sezon
2021/2022
Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
- - - - - 8 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[22]
2011/2012 42.
2012/2013 62.
2013/2014 43.
2015/2016 56.
2016/2017 40.
2017/2018 47.
2018/2019 47.
2019/2020 40.
2020/2021 37.
2021/2022 49.

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[22]
2017 56.
2018 41.
2019 34.
2020 49.
2022 42.
2023 36.

Willingen Six[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[30]
2018 25.
2019 45.
2020 34.
2021 27.

Planica 7[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[30]
2018 64.
2019 58.
2021 50.
2022 47.
2023 47.

Titisee-Neustadt Five[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[30] Źr.
2020 30.

Puchar Świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[22]
2012/2013 34.
2013/2014 16.
2015/2016 22.
2018/2019 40.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[31]
2011 43.
2012 47.
2013 47.
2016 36.
2018 35.
2019 57.
2022 63.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]

Źródło[30]
2006
Hinterzarten Predazzo Einsiedeln Courchevel Zakopane Kranj Hakuba Hakuba Klingenthal Oberhof punkty
q - - - - - - - - - 0
2008
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Pragelato Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Klingenthal Liberec punkty
- - - - - - 40 39 q q 0
2009
Hinterzarten Pragelato Courchevel Einsiedeln Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Klingenthal punkty
q q 42 q 47 q q 41 q 0
2011
Wisła Szczyrk Zakopane Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
- - - 45 13 47 16 19 - - q 47
2012
Wisła Courchevel Hinterzarten Hakuba Hakuba Ałmaty Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
23 39 19 30 23 36 30 q q 30
2013
Hinterzarten Wisła Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Niżny Tagił Niżny Tagił Ałmaty Ałmaty Klingenthal punkty
29 - 14 26 25 20 - - - - 23 50
2015
Wisła Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Czajkowskij Czajkowskij Ałmaty Ałmaty Hinzenbach punkty
- - 43 q 38 33 - - - - - 0
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - 14 32 15 - - - 6 74
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - q dq 35 - - 38 q 0
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
- - - 42 12 9 - - 35 51
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - 31 18 33 28 - q 16
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - q 0
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 20 - - - 11
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP[edytuj | edytuj kod]

Źródło[30]
2006 Hinterzarten HS108
12
2012 Wisła HS134 Courchevel HS96 (mikst) Hinterzarten HS108 (mikst)
- 13 4
2013 Hinterzarten HS108 (mikst) Wisła HS134 Courchevel HS132 (mikst)
4 - 5
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Turniej Czterech Narodów[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[30]
2009 61.

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[30]
2007/2008 134.
2009/2010 113.
2010/2011 47.
2011/2012 46.
2015/2016 49.
2016/2017 63.
2018/2019 54.
2021/2022 74.
2022/2023 73.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 20 stycznia 2012 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 93,0 m 95,0 m 243,0 pkt 3. 7,0 pkt Andreas Stjernen

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Źródło[30]
Sezon 2006/2007
Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Engelberg Engelberg Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Pragelato Pragelato Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Oberhof Oberhof Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund Zakopane punkty
60 37 61 70 - - - - 34 37 39 - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2007/2008
Pragelato Pragelato Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Engelberg Engelberg Kranj Kranj Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Zakopane Zakopane Hinterzarten Hinterzarten Iron Mountain Ramsau Ramsau Whistler Whistler Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund punkty
- - 46 60 49 66 58 - - - - - - - 56 64 53 - - - - - dq 23 - - - - 8
Sezon 2008/2009
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Liberec HS134 Liberec HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137