Jubilat DMT-401
 | |
| Typ | Domowy Monofoniczny Tranzystorowy radioodbiornik stołowy |
|---|---|
| Producent | |
| Państwo | |
| Lata produkcji | 1971–1979 |
| Dane techniczne | |
| Zakresy fal | |
| Fale długie | 165–285 kHz |
| Fale średnie | 525–1605 kHz |
| Fale krótkie | 5,95–10,1 MHz |
| UKF | I: 65,5–73 MHz |
| Pasmo przenoszenia | |
| Tor AM | 180–3550 Hz |
| Tor FM | 180–7000 Hz |
| Inne | |
| Moc wzmacniacza | 1,5 W |
| Napięcie zasilania | 220 V |
| Pobór mocy (sieć) | 10 VA |
| Wymiary | 515x170x145 mm |
| Masa | 4 kg |
Jubilat DMT-401/406 – radioodbiornik stołowy, monofoniczny, zbudowany na tranzystorach, produkowany w latach 70. XX wieku w ZR Unitra Diora. Był to najtańszy i najpopularniejszy radioodbiornik stołowy w tych latach.
Modele[edytuj | edytuj kod]
Powstały dwie generacje Jubilata:
DMT-401 11601[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wersja Jubilata była produkowana od 1971 roku. Odbiornik odbierał sygnały w 4 zakresach: fal długich, średnich, krótkich i ultrakrótkich. 5-ciopołożeniowy przełącznik zakresu umożliwiał wybór pomiędzy pasmami oraz sygnałem z 5-pinowego gniazda DIN, pozwalającego na podłączenie magnetofonu bądź gramofonu. Odbiornik (podobnie jak produkowany w tym samym czasie lampowy Klawesyn) uruchamiany był przez służący do regulacji głośności potencjometr z wyłącznikiem. Możliwa była również regulacja barwy dźwięku. Z tyłu odbiornika oprócz wspomnianego wcześniej gniazda DIN znajdowały się również: bezpiecznik, gniazda antenowe (symetryczne 300 Ω dla zakresu UKF oraz pojedyncze gniazdo dla pozostałych), gniazdo uziemienia oraz wychodzący z wnętrza obudowy przewód zasilania. Końcowy stopień mocy m.cz. odbiornika był zbudowany na tranzystorach germanowych AC-180/181[1]. Skalę odbiornika podświetlały dwie żarówki.
Produkowany był do 1974 w liczbie około 300.000 sztuk[1].
DMT-406 11633[edytuj | edytuj kod]
Udoskonalona wersja, produkowana od roku 1973. W odróżnieniu od poprzedniej wersji zastosowano układ scalony CEMI UL1403 we wzmacniaczu małej częstotliwości[2].
Odbiorniki były sprzedawane w NRD i Francji. Wersja eksportowa była fabrycznie nastrojona na pasmo 87,5–100 MHz, a co za tym idzie, otrzymała skalę dla zakresu UKF wg standardu CCIR.
Stosowano dwie wersje obudowy: z tworzywa udaroodpornego (505x107x135 mm), przeznaczoną dla odbiorników na rynki zagraniczne, oraz bardziej powszechną – drewnianą (wymiary w infoboksie), produkowaną w Świdnickiej Fabryce Mebli, późniejszym oddziale Diory wytwarzającym zestawy głośnikowe.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jubilat DMT-401. oldradio.pl. [dostęp 2015-01-31].
- ↑ Jubilat DMT-406. oldradio.pl. [dostęp 2015-01-31].
