Jim Bottomley
 | |||||||||
| pierwszobazowy | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko | James Leroy Bottomley | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim | Sunny Jim | ||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 23 kwietnia 1900 | ||||||||
| Data i miejsce śmierci | 11 kwietnia 1959 | ||||||||
| Odbijał | lewą | ||||||||
| Rzucał | lewą | ||||||||
| Debiut | 18 sierpnia 1922 | ||||||||
| Ostatni występ | 16 września 1937 | ||||||||
| Statystyki | |||||||||
| Średnia uderzeń | 0,310 | ||||||||
| Home runy | 219 | ||||||||
| Uderzenia | 2313 | ||||||||
| RBI | 1422 | ||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||
| |||||||||
| Kariera menedżerska | |||||||||
| |||||||||
 Baseball Hall of Fame | |||||||||
| Rok wprowadzenia | 1974 | ||||||||
| Metoda elekcji | Veterans Committee | ||||||||
James Leroy Bottomley (ur. 23 kwietnia 1900, zm. 11 kwietnia 1959) – amerykański baseballista, który występował na pozycji pierwszobazowego przez 16 sezonów w Major League Baseball.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Bottomley podpisał kontrakt jako wolny agent w 1920 roku z St. Louis Cardinals, jednak początkowo grał w zespołach niższych lig, w Mitchell Kernel, Sioux City Packers, Houston Buffaloes i Syracuse Stars[1][2]. W MLB zadebiutował 18 sierpnia 1922 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies, w którym zaliczył uderzenie[3][4]. W sezonie 1925 zaliczył najwięcej w MLB uderzeń (227) i double'ów (44), zaś rok później najwięcej w National League double'ów (40), RBI (120) i wszystkich baz ogółem (305)[3]. W 1926 wystąpił we wszystkich meczach World Series, w których Cardinals pokonali New York Yankees 4–3[5].
W 1928 zwyciężając w klasyfikacji pod względem liczby zdobytych home runów (31 – 1. wynik eq aequo), zaliczonych triple'ów (20), RBI (136) i wszystkich baz ogółem (362), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem[6]. W 1931 zagrał w siedmiu meczach World Series, w których Cardinals pokonali Philadelphia Athletics 4–3[7]. W grudniu 1932 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Cincinnati Reds, w którym występował przez trzy sezony[1][3].
W latach 1936–1937 był zawodnikiem St. Louis Browns (w 1937 był grającym menadżerem), w którym zakończył karierę[3][8]. W późniejszym okresie był między innymi menadżerem Syracuse Chiefs z International League i skautem w Chicago Cubs[8]. Zmarł 11 kwietnia 1959 na zawał serca w wieku 58 lat[8]. W 1974 został wybrany do Galerii Sław Baseballu[9].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| MVP National League | 1928 | [6] |
| 2× zwycięzca w World Series | 1926, 1931 | [5][7] |
| Baseball Hall of Fame | od 1974 | [9] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jim Bottomley Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
- ↑ Jim Bottomley Minor League Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
- ↑ a b c d Jim Bottomley Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
- ↑ Phillies - Cardinals Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
- ↑ a b 1926 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
- ↑ a b 1928 NL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
- ↑ a b 1931 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
- ↑ a b c Jim Bottomley Biography. sabr.org. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).
- ↑ a b Bottomley, Jim. baseballhall.org. [dostęp 2013-06-16]. (ang.).