Larry Doby

Larry Doby
Ilustracja
środkowozapolowy
Pełne imię i nazwisko

Lawrence Eugene Doby

Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1923
Camden

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 2003
Montclair

Odbijał

lewą

Rzucał

prawą

Debiut

5 lipca 1947

Ostatni występ

26 czerwca 1959

Statystyki
Średnia uderzeń

0,283

Home runy

253

RBI

970

Kariera klubowa
Lata Kluby
1947–1955 Cleveland Indians
1956–1957 Chicago White Sox
1958 Cleveland Indians
1959 Detroit Tigers
1959 Chicago White Sox
1962 Chunichi Dragons
Kariera menedżerska
Lata Kluby
1978 Chicago White Sox
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1998

Metoda elekcji

Veterans Committee

Lawrence Eugene Doby (ur. 13 grudnia 1923, zm. 18 czerwca 2003) – amerykański baseballista, który występował na pozycji środkowozapolowego.

Karierę rozpoczął w 1942 w zespole Newark Eagles, występującym w Negro National League[1]. W latach 1943–1945 służył w U.S. Navy[2]. W 1946 wystąpił w Negro World Series, w których Eagles pokonali Kansas City Monarchs 4–3[3]. W lipcu 1947 został pierwszym Afroamerykaninem w American League, podpisując kontrakt z Cleveland Indians[1].

W Major League Baseball zadebiutował 5 lipca 1947 w meczu przeciwko Chicago White Sox na Comiskey Park jako pinch hitter[4]. W sezonie 1948 zagrał we wszystkich meczach World Series, w których Indians pokonali Boston Braves 4–2; w meczu numer 4 po piłce narzuconej przez Johnny'ego Saina, zdobył home runa jako pierwszy Afroamerykanin w World Series[5]. W 1949 po raz pierwszy wystąpił w All-Star Game[4]. W sezonie 1952 zdobył najwięcej w American League home runów (32), runów (104) i uzyskał najlepszy wskaźnik slugging percentage (0,541)[4]. 4 czerwca 1952 w meczu przeciwko Boston Red Sox zaliczył cycle jako czwarty zawodnik w historii klubu[6].

W 1954 zwyciężył w lidze w klasyfikacji pod względem liczby zdobytych home runów (32) i zaliczonych RBI (126), a w głosowaniu do nagrody MVP American League zajął 2. miejsce za Yogim Berrą z New York Yankees[1].

W październiku 1957 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Chicago White Sox, w którym grał przez 3 sezony[4]. W grudniu 1957 został zawodnikiem Baltimore Orioles, jednak przez rozpoczęciem sezonu 1958 został oddany do Cleveland Indians[4]. W 1959 grał w Detroit Tigers i ponownie w Chicago White Sox[4]. Zawodową karierę zakończył w Chunichi Dragons z Nippon Professional Baseball, w którym występował w sezonie 1962[1]. W późniejszym okresie był między innymi trenerem pałkarzy w Montreal Expos i menadżerem Chicago White Sox[1].

W 1988 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[7].

Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
All-Star 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955 [4]
Zwycięzca w World Series 1948 [5]
Zwycięzca w Negro World Series 1946 [3]
Baseball Hall of Fame od 1988 [7]
#14 zastrzeżony przez Indians 1994 [8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Larry Doby Biography. sabr.org. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).
  2. Baseball in Wartime - Larry Doby. www.baseballinwartime.com. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).
  3. a b Negro Leagues Team Histories. mlb.com. [dostęp 2014-02-07]. (ang.).
  4. a b c d e f g Larry Doby Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2014-02-07]. (ang.).
  5. a b 1948 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2014-02-07]. (ang.).
  6. Players who have hit for the cycle. mlb.com. [dostęp 2014-02-07]. (ang.).
  7. a b Doby, Larry. baseballhall.org. [dostęp 2014-02-07]. (ang.).
  8. Indians: Larry Doby, No. 14. mlb.com. [dostęp 2014-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2014)]. (ang.).