Jan Kinast
| Data i miejsce urodzenia | 23 stycznia 1928 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 18 lipca 1993 |
| Ambasador PRL w Brazylii | |
| Okres | od 1977 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Podsekretarz stanu w MSZ | |
| Okres | od 1984 |
| Ambasador PRL/RP w Stanach Zjednoczonych | |
| Okres | od 1988 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Jan Kinast (ur. 23 stycznia 1928 w Warszawie, zm. 18 lipca 1993[1] tamże) – polski działacz państwowy i dyplomata, wiceminister spraw zagranicznych (1984–1987), ambasador PRL w Brazylii (1977–1982) i USA (1987–1990).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W czasie okupacji niemieckiej organizował polskie harcerstwo we warszawskiej dzielnicy Włochy (był komendantem roju). Wziął udział w powstaniu warszawskim, za co był więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau i Flossenbürg (KL). Po II wojnie światowej był komendantem włochowskiego Hufca ZHP[2].
W latach 1948–1956 należał do Związku Młodzieży Polskiej[3]. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim w 1950. Pracował w Wydawnictwie Harcerskim Horyzonty[4], od 1959 do 1962 jako dyrektor[3]. W 1962 wstąpił do polskiej służby zagranicznej[5]. Od 1964 do 1968 w Ambasadzie RP w Waszyngtonie jako II i I sekretarz. W latach 1970–1977 zastępca dyrektora i dyrektor Departamentu III (Ameryki). Od 13 października 1977 do 3 sierpnia 1982 był ambasadorem w Brazylii. Powrócił na stanowisko dyrektora Departamentu III[4]. Od października 1984 do października 1987 pełnił obowiązki podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od 22 marca 1988 był ambasadorem PRL w USA, funkcję sprawował do 8 sierpnia 1990[6][7].
Żonaty z Krystyną Teresą z domu Scibisz (1930–2021). Miał dziecko. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 3 Tuje rz. 1 m. 21)[1].
Współpraca ze Służbą Bezpieczeństwa PRL[edytuj | edytuj kod]
Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej był w latach 1964–1970 tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa o pseudonimie „Zdzisław”[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].
- ↑ Kula Włochowska, Gazeta Stowarzyszenia Sąsiedzkie Włochy, Wydanie Specjalne, 3 października 2004, wypowiedź Ryszarda Ostalskiego ps. "Robert" na s. 4. [dostęp 2009-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)].
- ↑ a b Juliusz Stroynowski (red.), Who's who in the socialist countries of Europe: a biographical encyclopedia of more than 12,600 leading personalities in Albania, Bulgaria, Czechoslovakia, German Democratic Republic, Hungary, Poland, Romania, Yugoslavia, München, New York, Paris: K.G. Saur, 1989, s. 553, ISBN 978-3-598-10636-1 (ang.).
- ↑ a b Sue A. Kohler, Jeffrey R. Carson, Sixteenth Street Architecture (Volume 2), Washington: The Commission of Fine Arts, 1988, s. 516 [dostęp 2019-10-29].
- ↑ Andrzej Garlicki, Rozgrzane łącza, Tygodnik "Polityka" z 21 kwietnia 2009
- ↑ Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Ameryka Północna i Południowa 1918–2007. Warszawa: Askon, 2007. s. 29, 161.
- ↑ Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991. Warszawa: PWN, 1991. ISBN 83-01-10386-8.
- ↑ IPN BU 00170/402 | Inwentarz archiwalny IPN [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 2024-01-23] (pol.).