Piotr Wilczek

Ten artykuł dotyczy Piotra Wilczka, profesora, ambasadora. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.

Piotr Wilczek

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1962 Chorzów
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: literaturoznawstwo, przekładoznawstwo, historia literatury polskiej, kulturoznawstwo, historia kultury polskiej
Alma Mater	Uniwersytet Śląski w Katowicach
Doktorat	27 października 1992 – literaturoznawstwo UŚ
Habilitacja	18 grudnia 2001 – literaturoznawstwo UŚ
Profesura	14 listopada 2006
Polska Akademia Nauk
Status	Członek Komitetu Nauk o Literaturze Wydziału oraz Nauk Humanistycznych i Społecznych
Doktor honoris causa Cleveland State University – 13 maja 2017
Profesor zwyczajny
Jednostka	Wydział „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego
Okres zatrudn.	od 2008
Jednostka	Wydział Filologiczny Uniwersytetu Śląskiego
Stanowisko	Dziekan (2002–2008)
Okres zatrudn.	1986–2008
Ambasador RP w Stanach Zjednoczonych
Okres spraw.	9 listopada 2016–31 października 2021
Poprzednik	Ryszard Schnepf
Następca	Marek Magierowski
Ambasador RP w Wielkiej Brytanii
Okres spraw.	od 15 lutego 2022
Poprzednik	Arkady Rzegocki
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Piotr Antoni Wilczek (ur. 26 kwietnia 1962 w Chorzowie) – polski historyk literatury i kultury, przekładoznawca, tłumacz literacki, profesor nauk humanistycznych, pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2016–2021 ambasador RP w Stanach Zjednoczonych, od 2022 ambasador w Wielkiej Brytanii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn artysty grafika i witrażysty Pawła Wilczka. Jest absolwentem Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (1986), gdzie również się doktoryzował (1992; Erazm Otwinowski. Studium z dziejów literatury ariańskiej w XVI wieku; promotor: Jan Malicki) i habilitował (2001; Dyskurs, przekład, interpretacja. Literatura staropolska i jej trwanie we współczesnej kulturze). Tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych otrzymał od Prezydenta RP w 2006. W latach 1986–2008 był nauczycielem akademickim UŚ, m.in. pełnił funkcję dziekana Wydziału Filologicznego (2002–2008). Był także pracownikiem Wyższej Szkoły Ekonomiczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej, Wyższej Szkoły Lingwistycznej w Częstochowie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej Związku Nauczycielstwa Polskiego w Warszawie. Od 2008 jest profesorem zwyczajnym na Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie kierował Ośrodkiem Badań nad Reformacją i Kulturą Intelektualną w Europie Wczesnonowożytnej.

Ukończył również Międzywydziałowe Podyplomowe Studia Neolatynistyczne na Uniwersytecie Łódzkim, odbył staż podyplomowy na Uniwersytecie Oksfordzkim (1988) oraz staż podoktorski w Instytucie Warburga na Uniwersytecie w Londynie (1996). Przebywał dwukrotnie jako visiting translator w The British Centre for Literary Translation na University of East Anglia (1994, 1996). W latach 1998–2001 był profesorem wizytującym na uniwersytetach w USA (Rice University, University of Illinois w Chicago, University of Chicago), przebywał też jako visiting scholar w Boston College i w Cleveland State University, wykładał gościnnie w Harvard University oraz University of Texas at Austin.

Był członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk i Amerykańskiej Grupy Studyjnej przy Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych. Należy do Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. W latach 2014–2016 przedstawiciel w Polsce Fundacji Kościuszkowskiej i prezes zarządu Fundacji Kościuszkowskiej Polska.

Jest członkiem zespołów redakcyjnych czasopism naukowych (“Reformation and Renaissance Review”, “Odrodzenie i Reformacja w Polsce” oraz “The Sarmatian Review”). Wchodzi w skład polskich i zagranicznych rad naukowych i komitetów doradczych, m.in. Reformation Research Consortium (RefoRC) oraz Post-Reformation Digital Library oraz serii wydawniczych w Springer-Verlag GmbH i Walter de Gruyter GmbH.

21 października 2016 prezydent Andrzej Duda podpisał nominację Piotra Wilczka na ambasadora RP w USA i we Wspólnocie Bahamów^[1]. Pełnienie funkcji rozpoczął 9 listopada 2016^[2]. W 2020 został laureatem nagrody Ministra Spraw Zagranicznych „Amicus Oeconomiae” za szczególny wkład w promocję polskiej gospodarki i wsparcie polskich przedsiębiorców za granicą^[3]. Pracę na stanowisku ambasadora zakończył 31 października 2021^[4][5]. 22 grudnia 2021 został mianowany ambasadorem w Wielkiej Brytanii^[6]. Stanowisko objął 15 lutego 2022^[7].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

• Medal Komisji Edukacji Narodowej (2005)
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2006)
• tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Stanowego Cleveland (17 maja 2017)^[8]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej” (2022)^[9]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Książki autorskie[edytuj | edytuj kod]

• Polonia Reformata. Essays on the Polish Reformation(s) Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen 2016^[10].
• Angielsko-polskie związki literackie. Szkice o przekładzie artystycznym Wydawnictwo Naukowe “Śląsk”, Katowice 2011.
• Jan Kochanowski Wydawnictwo Nomen Omen, Katowice 2011 (publikacja elektroniczna – ebook).
• Polonice et Latine. Studia o literaturze staropolskiej Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2007.
• (Mis)translation and (Mis)interpretation: Polish Literature in the Context of Cross-Cultural Communication Peter Lang. Frankfurt am Main 2005.
• Literatura polskiego renesansu Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2005.
• Dyskurs – przekład – interpretacja: literatura staropolska i jej trwanie we współczesnej kulturze Gnome, Katowice 2001.
• Poezja polskiego renesansu. Interpretacje Książnica, Katowice 2000 (współautor: Kazimierz Martyn).
• Szkolny słownik literatury staropolskiej Videograf II, Katowice 1999 (Współautorzy: Janusz K. Goliński, Roman Mazurkiewicz).
• Ślady egzystencji. Szkice o polskich pisarzach emigracyjnych Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 1997.
• Erazm Otwinowski – pisarz ariański Gnome, Katowice 1994.
• Spory o Biblię w literaturze Renesansu i Reformacji Szumacher, Kielce 1995.

Książki redagowane i edycje krytyczne[edytuj | edytuj kod]

• Literatura piękna i medycyna Wydawnictwo "Homini", Kraków 2015 (współredaktor: Maciej Ganczar).
• Tłumacz i przekład – wyzwania współczesności Wydawnictwo "Śląsk", Katowice 2013 (współredaktor: Maciej Ganczar).
• Rola tłumacza i przekładu w epoce wielokulturowości i globalizacji Wydawnictwo "Śląsk", Katowice 2012 (współredaktor: Maciej Ganczar).
• Wiesław Mincer, Jan Kalwin w Polsce. Bibliografia Red. nauk. Piotr Wilczek. Wydawnictwo Sub Lupa, Warszawa 2012.
• Collegium / College / Kolegium. College and the Academic Community in the European and the American Tradition Edited by Mark O’Connor and Piotr Wilczek. Wydawnictwo Sub Lupa. Boston – Warszawa 2011.
• Reformacja w dawnej Rzeczypospolitej i jej europejskie konteksty. Postulaty badawcze Red. nauk. Piotr Wilczek. Współpraca redakcyjna Michał Choptiany, Jakub Koryl, Alan Ross. Wydawnictwo Sub Lupa, Warszawa 2010.
• Retoryka Red. nauk. Piotr Wilczek, Maria Barłowska, Agnieszka Budzyńska-Daca. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.
• Treny: The Laments of Kochanowski Translated by Adam Czerniawski. Foreword by Donald Davie. Edited and annotated by Piotr Wilczek. Legenda, Oxford 2001.
• Erazm Otwinowski, Pisma poetyckie Wydał Piotr Wilczek. IBL PAN, Warszawa 1999.
• Jan Kochanowski, Treny Przekład Adam Czerniawski. Przedmowa Donald Davie. Opracowanie i komentarz Piotr Wilczek. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 1996.

Przekłady – książki[edytuj | edytuj kod]

• Aleksander Topolski, Biez wodki. Moje wojenne przeżycia w Rosji [Without Vodka. Adventures in Wartime Russia]. REBIS, Poznań 2011.
• Thomas M. Gannon, George W. Traub, Pustynia i miasto [The Desert and the City. An Interpretation of the History of Christian Spirituality]. WAM, Kraków 1999.
• John Berendt, Północ w ogrodzie dobra i zła. Opowieść o Savannah [Midnight in the Garden of Good and Evil. A Savannah Story]. Prószyński i S-ka, Warszawa 1998.
• John J. O'Donnell, Tajemnica Trójcy Świętej [The Mystery of the Triune God]. WAM, Kraków 1993.
• Carlos G. Valles, Szkice o Bogu [Sketches of God]. WAM, Kraków 1994.
• Michael Paul Gallagher, Możesz wierzyć. Dziesięć etapów na drodze do wiary [Free to Believe. Ten Steps to Faith]. WAM, Kraków 1995.

Przekłady – artykuły i eseje[edytuj | edytuj kod]

• Joseph Chaikin: Uwagi o Brechcie [Notes on Brecht] „FA-art” [Katowice] 4 (1992).
• Harold Pinter: Mowa wygłoszona w Hamburgu [RFN] podczas wręczania Niemieckiej Nagrody Szekspirowskiej za rok 1970 [A speech made by Harold Pinter in Hamburg, West Germany, on being awarded the 1970 German Shakespeare Prize] „FA-art” [Katowice] 2–3 (1993).
• Gerard Manley Hopkins: O „Ćwiczeniach duchownych” św. Ignacego Loyoli [Comments on „The Spiritual Exercises” of St. Ignatius Loyola] „Życie Duchowe” [Kraków] 1 (1994).
• Michael Paul Gallagher: Głód serca [Hunger of the Heart] „Życie Duchowe” [Kraków] 4 (1995).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Prof. dr hab. Piotr Wilczek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2011-09-09] .^{[martwy link]}
• Batora Katarzyna: Wilczek Piotr, w: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobibliograficzny, oprac. zespół pod red. Alicji Szałagan, t. 2. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN 2014, s. 315–320. http://www.ppibl.ibl.waw.pl/mediawiki/index.php?title=Piotr_WILCZEK

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Wydział „Artes LIberales” UW
• Katalog Biblioteki Narodowej. alpha.bn.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-06)].
• Stowarzyszenie Tłumaczy Literatury