Grzegorz Daukszewicz

Grzegorz Daukszewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1985
Warszawa

Zawód

aktor

Lata aktywności

od 2009

Zespół artystyczny
The Daukszo UwU (2018)

Grzegorz Daukszewicz (ur. 21 lutego 1985 w Warszawie) – polski aktor. Wystąpił w roli doktora Adama Krajewskiego w serialu TVP2 Na dobre i na złe (2012–2018).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Warszawie jako syn Małgorzaty Janiny Kreczmar (1953–2006)[1], pochodzącej z aktorskiej rodziny, i Krzysztofa Daukszewicza, satyryka, pisarza i kompozytora. Ma przyrodnią siostrę Sylwię oraz dwóch braci – Aleksandra i Krzysztofa[2]. Pochodzi z rodziny o tradycjach artystycznych, jego dziadkowie ze strony matki – Justyna i Jan Kreczmarowie[1] – byli aktorami, podobnie jak jego wujek – Zbigniew Zapasiewicz[3].

Jest absolwentem Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie[4].

W dzieciństwie był zamknięty w sobie[3]. Marzył, by zostać psychologiem, weterynarzem i policjantem[3]. Przez rok studiował psychologię kliniczną w SWPS[3][5].

Jako nastolatek lubił zespół Metallica, a jedną z jego pasji była gra na gitarze akustycznej[3]. Podczas pobytu na Wyspach Kanaryjskich, odkrył w sobie zapał do surfingu[3]. W końcu postanowił spróbować aktorstwa. W 2010 ukończył studia na Wydziale Aktorskim warszawskiej Akademii Teatralnej[6].


Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 2009 zadebiutował na scenie w roli Sergiusza w Sztuce bez tytułu, wystawianej na deskach Teatru Współczesnego, z którym współpracuje od 2010[7].

W 2010 na XXVIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi zdobył nagrodę firmy Opus Film dla „Najbardziej Obiektywnego Aktora”[8].

Był dziennikarzem w dwóch odcinkach serialu komediowego Roberta Wichrowskiego Wiadomości z drugiej ręki (2011)[9].

W 2012 przyjął rolę doktora Adama Krajewskiego, brata Falkowicza (Michał Żebrowski) w serialu TVP2 Na dobre i na złe[10], w 710. odcinku (2018) jego postać została uśmiercona[11].

Brał udział w realizacjach Teatru Telewizji, w tym w Sztuka bez tytułu (2010) w reż. Agnieszki Glińskiej jako Sergiusz i Balladyna Juliusza Słowackiego (2021) w reż. Wojciecha Adamczyka w roli Grabca. W Teatrze Polskiego Radia grał postać oficera Marcellusa w słuchowisku na podstawie tragedii Williama Szekspira Hamlet (2016) w reż. Anny Wieczur-Bluszcz. Wystąpił gościnnie w serialach: Ślad (2018), Ojciec Mateusz (2019), Młody Piłsudski (2019) i Pierwsza miłość (2021), a także w teledysku do piosenki Ani Dąbrowskej „Ktoś inny” (2022) w reż. Olgi Czyżykiewicz[12].

W 2019 wystąpił u boku Michaliny Olszańskiej, Eryka Lubosa i Michała Czerneckiego w roli księdza Welsha, alkoholika, próbującego uratować grzeszne dusze bohaterów w premierowej sztuce Samotny zachód autorstwa irlandzkiego dramatopisarza Martina McDonagha w reż. Eugeniusza Korina na scenie Teatru 6. piętro[13] oraz jako Greg Sanderson w komediowym horrorze Petera Colleya Wrócę przed północą (I’ll Be Back Before Midnight!) w reż. Marcina Sławińskiego z Anną Karczmarczyk w Teatrze Kwadrat. W 2020 zagrał detektywa Goddarda w komedii kryminalnej Jacka Popplewella Lily w reż. Krystyny Jandy w Och-Teatrze.

Spektakle teatralne[edytuj | edytuj kod]

  • 2009: Chopin w Ameryce
  • 2009: Bóg mówi słowo
  • 2010: Sztuka bez tytułu jako Sergiusz
  • 2010: Opowieści Lasku Wiedeńskiego jako Zauberkönig
  • 2010: Pan Jowialski jako Ludmir
  • 2011: Gran Operita jako Władek
  • 2012: Hamlet jako Rozenkranc
  • 2012: Sąd Ostateczny jako Ferdynand
  • 2016: Leśmian jako on sam

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Małgorzata Janina Kreczmar (1953–2006). Potomkowie Sejmu Wielkiego. [dostęp 2018-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-17)]. (pol.).
  2. Grzegorz Daukszewicz Biografia. Fdb.pl. [dostęp 2018-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  3. a b c d e f Na tapecie: Grzegorz Daukszewicz. SerialowoPolskie. [dostęp 2014-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  4. Grzegorz Daukszewicz Fanpage. facebook. [dostęp 2020-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-27)]. (pol.).
  5. Rafał Dajbor (2017-05-25): Czuję głód teatru. Portal Warszawy. [dostęp 2017-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  6. Grzegorz Daukszewicz – kim jest? Co osiągnął?. Fokus TV. [dostęp 2018-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  7. Grzegorz Daukszewicz. OAktorach.blogspot.com. [dostęp 2015-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  8. Koligacje rodzinne. Artistikon. [dostęp 2018-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  9. Grzegorz Daukszewicz odchodzi z „Na dobre i na złe”. Onet.pl. [dostęp 2018-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  10. „Grzesiu, ale mam nadzieję, że ty się zabezpieczasz?”. Krzysztof Daukszewicz z synem Grzegorzem szczerze i dowcipnie. „Viva!”. [dostęp 2020-07-27]. (pol.).
  11. Na dobre i na złe: śmierć Adama Krajewskiego. Co dalej z Wiktorią?. „Gala”. [dostęp 2018-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-17)]. (pol.).
  12. Ania Dąbrowska i „Ktoś inny”: Daliśmy się nabrać. Interia.pl. [dostęp 2022-11-04].
  13. Grzegorz Daukszewicz. Teatr 6. piętro. [dostęp 2014-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-17)]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]