François Rebsamen

François Rebsamen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1951
Dijon

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik, urzędnik państwowy

Stanowisko

minister pracy, zatrudnienia i dialogu społecznego (2014–2015)

François Rebsamen (ur. 25 czerwca 1951 w Dijon[1]) – francuski polityk, prawnik, urzędnik państwowy i samorządowiec, senator, mer Dijon, w latach 2014–2015 minister pracy, zatrudnienia i dialogu społecznego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent prawa publicznego i nauk politycznych, uzyskał dyplom DESS z nauk ekonomicznych. Pracował jako urzędnik w administracji terytorialnej[2].

W pierwszej połowie lat 70. należał do trockistowskiej Rewolucyjnej Ligi Komunistycznej, w 1974 przeszedł do Partii Socjalistycznej[3]. Był szefem gabinetu politycznego ministra spraw wewnętrznych Pierre’a Joxe (1984–1986, 1988–1991) i wicedyrektorem gabinetu Laurenta Fabiusa, w okresie kierowania przez tegoż Partią Socjalistyczną (1992–1993)[1].

W 1997 wszedł w skład sekretariatu krajowego PS[2]. Od 1998 do 2008 był radnym departamentu Côte-d’Or. W latach 2001–2014 zajmował stanowisko mera Dijon[1]. W latach 2008–2014 zasiadał we francuskim Senacie[4], w którym od 2011 kierował frakcją senacką socjalistów[1]. Po wyborze François Hollande’a na urząd prezydenta nie przyjął jego pozycji objęcia stanowiska ministra ds. reformy państwa[5].

W kwietniu 2014 wszedł w skład nowo powołanego rządu Manuela Vallsa jako minister pracy, zatrudnienia i dialogu społecznego[6]. Urząd ten sprawował również w działającym od sierpnia 2014 drugim gabinecie tego premiera. Odszedł ze stanowiska we wrześniu 2015, kiedy to został zastąpiony przez Myriam El Khomri[7]. Jego rezygnacja wiązała się z wygraniem w sierpniu 2015 przedterminowych wyborów na mera Dijon przeprowadzonych po śmierci Alaina Millota[7].

W kwietniu 2018 zawiesił wykonywanie funkcji mera Dijon i przewodniczącego metropolii, aby podjąć konieczną kurację w związku ze stwierdzoną u niego chorobą nowotworową[8]. W połowie sierpnia 2018 powrócił do wykonywania obowiązków mera Dijon w związku z zakończoną kuracją[9]. W 2020 ponownie wybrany na mera[10].

W 2022 odszedł z PS, założył nową partię pod nazwą Fédération progressiste, która wsparła prezydenta Emmanuela Macrona[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d François Rebsamen: Ministre du Travail, de l'Emploi et du Dialogue social. gouvernement.fr. [dostęp 2016-05-13]. (fr.).
  2. a b François Rebsamen. cpformation.com. [dostęp 2016-05-13]. (fr.).
  3. Interview François Rebsamen. lexpress.fr, 26 kwietnia 2001. [dostęp 2016-05-13]. (fr.).
  4. François Rebsamen. senat.fr. [dostęp 2016-05-13]. (fr.).
  5. Ministre? Non merci!. lopinion.fr, 12 października 2018. [dostęp 2018-10-25]. (fr.).
  6. Sapin aux Finances, Cazeneuve à l'Intérieur, Royal à l'Ecologie... le gouvernement de Manuel Valls. francetvinfo.fr, 2 kwietnia 2014. [dostęp 2016-05-13]. (fr.).
  7. a b Myriam El Khomri remplace François Rebsamen au ministère du Travail. europe1.fr, 2 września 2015. [dostęp 2016-05-13]. (fr.).
  8. François Rebsamen annonce être atteint d'un cancer. 20minutes.fr, 10 kwietnia 2018. [dostęp 2018-08-03]. (fr.).
  9. Après avoir soigné son cancer, François Rebsamen retrouve la vie politique et sa mairie de Dijon. 20minutes.fr, 22 sierpnia 2018. [dostęp 2018-10-25]. (fr.).
  10. Municipales: François Rebsamen réélu à Dijon. lci.fr, 28 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-29]. (fr.).
  11. Marcelo Wesfreid: Présidentielle : des figures socialistes créent la «Fédération progressiste» pour soutenir Macron. leparisien.fr, 3 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-14]. (fr.).