Najat Vallaud-Belkacem

Najat Vallaud-Belkacem
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 października 1977
Bani Szikar

Minister edukacji Francji
Okres

od sierpnia 2014
do maja 2017

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Benoît Hamon

Następca

Jean-Michel Blanquer

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Najat Vallaud-Belkacem (ur. 4 października 1977 w Bani Szikar w Maroku) – francuska działaczka polityczna i samorządowa pochodzenia marokańskiego[1], od 2012 do 2017 minister.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z wielodzietnej rodziny marokańskiej. Wraz z matką i starszą siostrą osiedliły się we Francji w 1982, gdzie jej ojciec pracował jako robotnik budowlany[2]. Najat Vallaud-Belkacem studiowała prawo w Amiens na Université de Picardie (licencjat w 1998), w 2000 została absolwentką Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu[3]. W 2002 przystąpiła do Partii Socjalistycznej, stopniowo awansowała w strukturze partyjnej. Była rzeczniczką Ségolène Royal w wyborach prezydenckich w 2007 i w prawyborach prezydenckich w Partii Socjalistycznej w 2011, a następnie François Hollande’a w wyborach prezydenckich w 2012. W 2009 weszła w skład ścisłych władz PS[3]. W latach 2004–2008 zasiadała w radzie regionu Rodan-Alpy, w 2008 została radną departamentu Rodan i miejską w Lyonie[4].

16 maja 2012 objęła urząd ministra praw kobiet i rzecznika prasowego w rządzie Jean-Marca Ayrault[5]. Po dokonanej 21 czerwca 2012 rekonstrukcji pozostała w drugim gabinecie tego premiera na dotychczasowym stanowisku[6].

2 kwietnia 2014 w rządzie Manuela Vallsa powierzono jej pełnienie funkcji ministra praw kobiet, regionów wiejskich, sportu i młodzieży[7]. 25 sierpnia 2014 w drugim gabinecie tegoż premiera przeszła na urząd ministra edukacji narodowej, szkolnictwa wyższego i badań naukowych[8]. Pozostała na tej funkcji również w utworzonym w grudniu 2016 rządzie Bernarda Cazeneuve’a[9]. Zakończyła urzędowanie wraz z całym gabinetem w maju 2017.

W kwietniu 2020 objęła funkcję dyrektora francuskiego oddziału założonej przez Bono organizacji pozarządowej ONE, zajmującej się zwalczaniem skrajnej biedy i chorób, głównie w Afryce[10].

W marcu 2021 Najat Vallaud-Belkacem ogłosiła swój start w wyborach na przewodniczącego regionu Owernia-Rodan-Alpy zaplanowanych na czerwiec tegoż roku[11]. W pierwszej turze głosowania z 20 czerwca 2021 uzyskała 11,4% głosów, zajmując 4. miejsce[12]. W wyniku tych wyborów uzyskała mandat radnej regionu[13].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Najat Vallaud-Belkacem, Éric Keslassy: Pluralité visible et égalité des opportunités. Paryż: Fondation Jean-Jaurès, 2010. ISBN 978-2-36244-006-9.
  • Najat Vallaud-Belkacem, Guillaume Bachelay: Réagissez ! Répondre au FN de A à Z. Paryż: Jean-Claude Gawsewitch Éditeur, 2011. ISBN 978-2-35013-297-6.
  • Najat Vallaud-Belkacem: Raison de plus !. Paryż: Fayard, 2012. ISBN 978-2-213-66644-0.
  • Najat Vallaud-Belkacem: La vie a plus d'imagination que toi. Paryż: Grasset, 2017, s. 159. ISBN 978-2-246-86384-7.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Cheradenine Zakalwe: Muslim Minister in French Government Calls for Twitter to Censor Tweets that Don't Respect Human Rights. legal-project.org, 5 stycznia 2013. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  2. ↑ Jacques Bertoin: Najat Belkacem, la vie en rose. 19 marca 2007. [dostęp 2013-01-18]. (fr.).
  3. ↑ a b Les 20 ans de Najat Vallaud-Belkacem. letudiant.fr. [dostęp 2013-01-18]. (fr.).
  4. ↑ Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2013-01-18]. (fr.).
  5. ↑ Décret du 16 mai 2012 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 17 maja 2012. [dostęp 2014-10-19]. (fr.).
  6. ↑ Ayrault II: Batho et Pinel gagnent leur indépendance. lejdd.fr, 21 czerwca 2012. [dostęp 2013-01-18]. (fr.).
  7. ↑ Sapin aux Finances, Cazeneuve à l'Intérieur, Royal à l'Ecologie... le gouvernement de Manuel Valls. francetvinfo.fr, 2 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-02]. (fr.).
  8. ↑ Composition gouvernement: les nouveaux ministres choisis par Manuel Valls. linternaute.com, 26 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-26]. (fr.).
  9. ↑ Décret du 6 décembre 2016 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 7 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-12]. (fr.).
  10. ↑ Najat Vallaud-Belkacem nommée Directrice France de l’ONG ONE. one.org, 7 kwietnia 2020. [dostęp 2020-04-15]. (fr.).
  11. ↑ Régionales: la candidature de Najat Vallaud-Belkacem marque l’échec des négociations à gauche en Auvergne-Rhône-Alpes. lemonde.fr, 14 marca 2021. [dostęp 2021-06-18]. (fr.).
  12. ↑ Résultat de Najat Vallaud-Belkacem aux régionales: déception après le 1er tour en Auvergne-Rhône-Alpes. linternaute.com, 21 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-23]. (fr.).
  13. ↑ Elections régionales et des assemblées de Corse, Guyane et Martinique 2021. interieur.gouv.fr. [dostęp 2021-06-28]. (fr.).
Pierwszy rząd Jean-Marca Ayraulta (2012)
W dniu powstania

Drugi rząd Jean-Marca Ayraulta (2012–2014)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Pierwszy rząd Manuela Vallsa (2014)
W dniu powstania

Drugi rząd Manuela Vallsa (2014–2016)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Rząd Bernarda Cazeneuve’a (2016–2017)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Najat_Vallaud-Belkacem&oldid=67254360”