Elbait

Elbait
	Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	Na(LiAl)3Al6Si6O18(BO3)3(OH)4 – borokrzemian sodu, litu i glinu.
Twardość w skali Mohsa	7 –7,5
Przełam	nierówny, muszlowy
Łupliwość	słaba/niewyraźna na {1120} i {1011}
Pokrój kryształu	kryształy słupkowe, pręcikowe, igiełkowe
Układ krystalograficzny	trygonalny
Gęstość minerału	3,03 –3,1 g/cm³
	Właściwości optyczne
Barwa	zielony, czerwono-różowy, niebieski, pomarańczowy, niebieski, bezbarwny, przezroczysty
Rysa	biała
Połysk	szklisty
Współczynnik załamania	nω = 1.635 - 1.650 nε = 1.615 - 1.632
Inne	dwójłomność δ = 0.020,
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Elbait – minerał z grupy krzemianów, zaliczany do grupy turmalinów. Minerał rzadki.

Nazwa pochodzi od wyspy Elby na Morzu Śródziemnym, gdzie minerał ten występuje.

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Tworzy kryształy słupkowe, pręcikowe, igiełkowe, które wykazują charakterystyczne zbrużdżenia równolegle do wydłużenia słupków. Czasami przyjmuje formę słońc turmalinowych. Niektóre odmiany wykazują po oszlifowaniu efekt kociego oka. Niekiedy zawiera itr, żelazo, mangan, tytan. Jest kruchy i przezroczysty.

W zależności od odmiany posiada różne barwy:

bezbarwny – achroit
różowy, czerwony – rubellit
zielony – verdelit
niebieski – indygolit
fioletowoczerwony – syberyt
wielobarwny – turmalin arbuzowy

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje w pegmatytach granitowych, apalitach, granitach, łupkach krystalicznych. Towarzyszy mu: lepidolit, kwarc, skalenie, epidot.

Miejsca występowania: Brazylia – Minas Gerais, USA – Maine, Pala, Kalifornia, Rosja – Ural, Zabajkale, Madagaskar, Namibia, Włochy – Elba, Czechy, Szwecja,