Dziewoklicz
| część miasta Szczecina | |
.jpg) Kąpielisko Dziewoklicz. Widoczny most prowadzący na wyspę Ustowskie Mokradła, na której leży kąpielisko | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Dzielnica | |
| SIMC | 0978125 |
| Strefa numeracyjna | 91 |
| Tablice rejestracyjne | ZS |
Położenie na mapie Szczecina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
 53°22′38″N 14°32′17″E/53,377306 14,537968 | |
Dziewoklicz (do 1945 roku niem. Jungfernberg) – kąpielisko w Szczecinie położone na wyspie Ustowskie Mokradła, na prawym brzegu Odry Zachodniej, nad Kanałem Leśnym, nad Zatoką Śpiącego Suma, na południe od ulicy Floriana Krygiera i mostu Pomorzan. Należy do osiedla Międzyodrze-Wyspa Pucka.
W 1825 roku założono na Dziewokliczu osiedle, które rada miejska Szczecina wydzierżawiła kupcowi o nazwisku Hirsch. Hirsch próbował założyć w tym miejscu niewielką fabrykę potasu, która upadła jednak z braku surowców. W 1864 roku na Dziewokliczu znajdowały się dwa domy zamieszkane przez 20 osób, pracujących w okolicznym lesie[1].
Po 1918 roku dokonano rozbudowy sieci kolejowej w mieście. W 1923 roku wybudowano odgałęzienie w kierunku Zdrojów. Linię, z uwagi na grząski teren, poprowadzono po nasypie kolejowym, biegnącym przez Dziewoklicz. W lecie 1933 roku miało miejsce otwarcie kąpieliska z liczącą 300 m plażą na obszarze 4 ha[2]. W 1936 roku otwarto w Dziewokliczu przystanek kolejowy. Do 1939 roku Dziewoklicz należał do powiatu Randow, a w czasie II wojny światowej został przyłączony do Szczecina.
W latach 1945–48 Dziewoklicz był częścią powiatu gryfińskiego, lecz w 1948 roku został ponownie wcielony w granice Szczecina. W latach 60. przy ujściu Kanału Leśnego do Odry utworzono duże kąpielisko miejskie „Dziewoklicz”. Z dawnej fabryki zachowały się niewielkie szczątki i kanał przeładunkowy, który wykorzystywany był do kajakarstwa.
Nazwa polska została utworzona w 1945 roku i jest zdrobniałą kalką niemieckiej nazwy Jungfernberg (dosł. Góra Dziewicza).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Heinrich Karl Wilhelm Berghaus: Landbuch des Herzogthums Pommern und des Fürstenthums Rügen : Enthaltend Schilderung der Zustände dieser Lande in der 2. Hälfte des 19. Jahrhunderts. Th. 2, Bd. 2. Anklam: Verlag von W. Dietze, 1865, s. 1515.
- ↑ Dzieje Szczecina 1806-1945. pod red. Bogdana Wachowiaka. Szczecin: „13 Muz”, 1994, s. 859. ISBN 83-901159-1-3.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Białecki, Lucyna Turek-Kwiatkowska: Szczecin stary i nowy. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 1991, s. 90.
