Golęcino

Golęcino
Część miasta Szczecina
Ilustracja
Golęcino (widok od strony Odry)
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miasto

Szczecin

Dzielnica

Golęcino-Gocław

Wysokość

4 m n.p.m.

Strefa numeracyjna

91

Tablice rejestracyjne

ZS

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Golęcino”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Golęcino”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Golęcino”
Ziemia53°28′01″N 14°35′58″E/53,466944 14,599444

Golęcino (do 1945 niem. Frauendorf[1], po 1945 Golęcin) – część miasta[2] Szczecina na osiedlu Golęcino-Gocław, nad Odrą.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Głównymi ulicami są: Światowida (przedłużenie ulic położonych wzdłuż Odry) i Strzałowska. Na Golęcinie znajdują się: Zachodniopomorskie Centrum Onkologii, hospicjum św. Jana Ewangelisty, Baza Oznakowania Nawigacyjnego Urzędu Morskiego w Szczecinie, PZF Cefarm Szczecin S.A., Phoenix Polska Sp. z o.o., Wir-Mar i zajezdnia tramwajowa "Golęcin" oraz wiele innych firm. W dzielnicy znajduje się też wiele ogrodów działkowych, zwłaszcza w zachodniej części osiedla, tzw. Bystrzyk.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o Golęcinie na piśmie pochodzi z XII wieku, kiedy w Golęcinie wzniesiono klasztor Cysterek[3]. Nadzór nad Golęcinem sprawowała kapituła kościoła NMP w Szczecinie. W czasie reformacji został zsekularyzowany. W czasie swojej historii Golęcino posiadało trzy kościoły[3]. Golęcino zostało włączone w granice Wielkiego Szczecina w 1939 r.

Naloty alianckie z 13 maja i 30 sierpnia 1944 r. zamieniły osiedle w ruinę, zniszczona została m.in. stocznia Ostseewerft. 4 października 1945 r. nastąpiło przejęcie władzy przez Polaków i jej zasiedlanie. W latach 1946–1997 na Golęcinie istniała Morska Stocznia Jachtowa im. Leonida Teligi a latach 1957–1991 – Przedsiębiorstwo Połowów Dalekomorskich i Usług Rybackich "Gryf".

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa pochodzi od słów "gołe miejsce", co nawiązuje do ukształtowania terenu nie porośniętego zaroślami (pole).

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Komunikację z innymi osiedlami zapewnia linia tramwajowa 6 (trasa wzdłuż Odry) oraz linie autobusowe dzienne 58, 59 i 99 i nocne 523 i 524. Do 2002 r. czynna była także linia kolejowa SzczecinPoliceTrzebież ze stacją Szczecin Golęcino.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  2. Golęcino. [w:] Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2010-05-06]. (pol.).
  3. a b Pomniki architektury sakralnej... 1991 ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • ks. Roman Kostynowicz: Pomniki architektury sakralnej diecezji szczecińsko-kamieńskiej i kościoły miast biskupich w malarstwie i grafice Wiesława Śniadeckiego. Wyd. 1. Szczecin: Wydawnictwo Polskie Pismo i Książka, 1991.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]