Dariusz Szubert

Dariusz Szubert
Pełne imię i nazwisko

Dariusz Sylwester Szubert

Data i miejsce urodzenia

31 października 1970
Białogard

Wzrost

177 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1987 Iskra Białogard
1987–1994 Pogoń Szczecin 70 (11)
1994–1996 FC St. Pauli
1996–1997 VfB Oldenburg
1997 FC Zürich
1997–1999 SK Lommel
1999–2001 Pogoń Szczecin 25 (5)
2001–2002 Widzew Łódź 1 (0)
2002–2003 Pogoń Szczecin 12 (0)
2004–2007 1.FC Germania Egestorf/Langreder
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992  Polska IO
1994  Polska 3 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2015 Goslarer SC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Barcelona 1992 Piłka nożna

Dariusz Szubert (ur. 31 października 1970 w Białogardzie) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, reprezentant kraju, wicemistrz olimpijski 1992, trener.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Dariusz Szubert karierę piłkarską rozpoczął w 1986 roku w Iskrze Białogard, w którym grał do 1987 roku. Następnie w latach 19871994 reprezentował barwy Pogoni Szczecin, w barwach którego zadebiutował w ekstraklasie dnia 19 marca 1988 roku w przegranym 2:0 meczu wyjazdowym z Górnikiem Zabrze zastępując w 89. minucie Jacka Krzysztolika[1]. W sezonie 1988/1989 spadł z zespołem do II ligi, by w sezonie 1991/1992 awansować do ekstraklasy. Dnia 19 sierpnia 1992 roku w zremisowanym 1:1 meczu u siebie z Widzewem Łódź strzelił swoją pierwszą bramkę w ekstraklasie[2].

Następnie wyjechał za granicę reprezentować barwy następujących klubów: niemieckiego FC St. Pauli (19941996), VfB Oldenburga (19961997), szwajcarskiego FC Zürich (1997), belgijskiego SK Lommel (19971999).

Następnie wrócił do Pogoni Szczecin, którego barwy reprezentował w latach 19992001. Potem został zawodnikiem Widzewa Łódź, w którym w sezonie 2001/2002 rozegrał tylko 1 mecz ligowy – dnia 9 marca 2002 roku wygranym 0:1 meczu wyjazdowym z Groclinem Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski w 46. minucie został zastąpiony Marcina Morawskiego[3], po czym wrócił do Portowców, w którym dnia 31 maja 2003 roku rozegrał swój ostatni mecz w ekstraklasie, w którym Portowcy przegrali 0:1 na wyjeździe ze Szczakowianką Jaworzno[4]. W 2004 roku został zawodnikiem niemieckiego 1.FC Germania Egestorf/Langreder, w którym jesienią 2007 roku w wieku 37 lat zakończył piłkarską karierę. Łącznie w ekstraklasie rozegrał 108 meczów, w których strzelił 16 bramek.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Dariusz Szubert z olimpijską reprezentacją Polski na turnieju olimpijskim 1992 w Barcelonie zdobył srebrny medal, mimo że na turnieju nie rozegrał żadnego meczu. W seniorskiej reprezentacji Polski rozegrał 3 mecze. Debiut zaliczył dnia 23 marca 1994 roku na National Kaftanzogleio Stadium w Salonikach w bezbramkowo zremisowanym meczu towarzyskim z reprezentacją Grecji, zastępując w 80. minucie Adama Fedoruka[5], a ostatni mecz rozegrał dnia 17 maja 1994 roku na stadionie GKS Katowice w Katowicach w przegranym 3:4 z reprezentacją Austrii, w którym zastąpił w 16. minucie Marka Leśniaka, a w 37. minucie został zastąpiony przez Arkadiusza Kubika[6].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja narodowa Rok Występy Gole
 Polska
1994 3 0
Łącznie 3 0

Mecze w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Lp. Data Miejsce Przeciwnik Wynik Rozgrywki
1. 23.03.1994 National Kaftanzogleio Stadium, Saloniki  Grecja 0–0 Mecz towarzyski
2. 04.05.1994 Stadion Miejski Hutnik Kraków, Kraków  Węgry 3–2 Mecz towarzyski
3. 17.05.1994 Stadion GKS Katowice, Katowice  Austria 3–4 Mecz towarzyski

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Pogoń Szczecin[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja[edytuj | edytuj kod]

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Dariusz Szubert po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. Od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca 2015 roku był trenerem klubu Regionalligi niemieckiejGoslarer SC.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]