Branislav Sekulić

Branislav Sekulić
Бранислав Секулић
Data i miejsce urodzenia

29 października 1906
Belgrad

Data i miejsce śmierci

24 września 1968
Berno

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
SK Dušanovac
–1921 FK Karađorđe Belgrad
1922–1926 SK Jugoslavija
1927–1929 SO Montpellier
1929–1930 Club Français
1930–1931 Grasshopper Club Zürich
1931–1935 Urania Genève Sport
1935–1937 SK Jugoslavija
1937 SK Jedinstvo Belgrad
1942–1943 SK Jedinstvo Belgrad
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1925–1936  Jugosławia 17 (8)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1948–1951 FK Vojvodina
1953 FK Crvena zvezda
1957–1962 FC Fribourg
1958–1960 Szwajcaria
1962–1963 RFC de Liège
1964–1965 SC Young Fellows Juventus
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Branislav Sekulić (serb. Бранислав Секулић, ur. 29 października 1906 w Belgradzie, zm. 24 września 1968 w Bernie[1]) – jugosłowiański piłkarz narodowości serbskiej występujący na pozycji napastnika, reprezentant Jugosławii, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Belgradzie Sekulić zaczął grać w piłkę nożną w kilku klubach w Belgradzie, zwłaszcza w Dušanovac, gdzie w wieku 15 lat zaczął grać w pierwszym składzie. W kolejnych latach występował w FK Karađorđe Belgrad oraz SK Jugoslavija. Wraz z Jugoslaviją dwukrotnie sięgnął po mistrzostwo Jugosławii w sezonach 1924 i 1925[2].

Następnie przeniósł się do Francji i Paryża. W trakcie sezonu 1926/27 przybył do SO Montpellier. Swój pierwszy mecz w klubie rozegrał 23 stycznia 1927 podczas towarzyskiego starcia z FC Sète. Sekulić wraz z klubem zdobył Puchar Francji w sezonie 1928/29[2].

W 1929 dołączył na krótko do Club Français. Następnie do 1935 występował w Szwajcarii, gdzie grał dla Grasshopper Club Zürich oraz Urania Genève Sport. W 1935 powrócił do ojczyzny, do SK Jugoslavija. Karierę piłkarską zakończył jako zawodnik SK Jedinstvo Belgrad.

Nosił przydomek boiskowy Bane (serb. Бaнe).

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Sekulić po raz pierwszy w reprezentacji Jugosławii wystąpił 4 listopada 1925 w przegranym 1:2 spotkaniu z Włochami[3].

W 1930 został powołany przez trenera Boško Simonovicia na Mistrzostwa Świata w Urugwaju. Jego reprezentacja zajęła na turnieju 4. miejsce, a on sam zagrał w trzech spotkaniach z Brazylią i późniejszym mistrzem świata Urugwajem[4].

Po raz ostatni w reprezentacji zagrał 13 grudnia 1936 w przegranym 0:1 spotkaniu z Francją. Łącznie w latach 1925–1936 wystąpił w 17 spotkaniach kadry Jugosławii, w których strzelił 8 bramek[4].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 1948 został trenerem drużyny FK Vojvodina. W zespole z Nowego Sadu pracował do 1951. Następnie w 1953 podjął pracę w Crvenie zvezdzie. Przeciwnik rządów Titoistów, w 1956 definitywnie opuścił Jugosławię i przybył do Szwajcarii.

Następnie został trenerem FC Fribourg, z którym świętował awans do Nationalligi A w 1962[5]. Przez pewien czas zarządzał także szwajcarską drużyną narodową. Trenował jeszcze takie kluby jak RFC de Liège i SC Young Fellows Juventus[6].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

SK Jugoslavija
SO Montpellier
Grasshopper Club Zürich

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Branislav Sekulić [online], fbref.com [dostęp 2024-03-06] (fr.).
  2. a b Branislav Sekulić [online], national-football-teams.com [dostęp 2024-03-06] (ang.).
  3. Branislav Sekulić [online], eu-football.info [dostęp 2024-03-06] (ang.).
  4. a b Branislav Sekulić [online], reprezentacija.rs [dostęp 2024-03-06] (serb.).
  5. Switzerland - Trainers of First and Second Division Clubs [online], rsssf.org [dostęp 2024-03-06] (ang.).
  6. Branislav Sekulić [online], footballdatabase.eu [dostęp 2024-03-06] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]