Vladimir Petrović

Vladimir Petrović
Владимир Петровић
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1955
Belgrad

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1972–1982 FK Crvena zvezda 257 (49)
1982–1983 Arsenal F.C. 13 (2)
1983–1985 Royal Antwerp FC 48 (10)
1985–1986 Stade Brest 37 (5)
1986–1987 Standard Liège 31 (5)
1987–1988 AS Nancy 29 (1)
W sumie: 415 (72)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1973–1982  Jugosławia 34 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1996–1997 FK Crvena zvezda
1999 FK Bor
2002–2004 Serbia i Czarnogóra U-21
2004 FK Vojvodina
2005–2006 Dalian Shide
2007–2008 Chiny
2009–2010 FK Crvena zvezda
2010–2011 Serbia
2012–2013 Irak
2013–2015 Jemen
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Vladimir Petrović (ur. 1 lipca 1955 w Belgradzie) − serbski trener piłkarski i piłkarz grający na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Petrović rozpoczął w Crvenej Zvezdzie Belgrad. W sezonie 1972/1973 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze jugosłowiańskiej i od czasu debiutu był podstawowym zawodnikiem zespołu. W debiutanckim sezonie wywalczył ze Crveną Zvezdą swoje pierwsze mistrzostwo Jugosławii. W swojej karierze jeszcze trzykrotnie sięgał po tytuł mistrzowski w latach 1977, 1980 i 1981. W 1979 roku wystąpił w finałowych meczach Pucharu UEFA z Borussią Mönchengladbach (1:1 oraz 0:1). Z kolei w 1982 roku zdobył Puchar Jugosławii. Od 1972 do 1982 roku rozegrał w Crvenej Zvezdzie 257 meczów i zdobył 49 goli.

W grudniu 1982 roku Petrović przeszedł do Arsenalu. W Division One zadebiutował 1 stycznia 1983 roku w wygranym 2:1 domowym spotkaniu ze Swansea City. W Arsenalu spędził pół roku. Rozegrał 13 spotkań i zdobył 2 gole.

Latem 1983 Petrović został piłkarzem Royal Antwerp FC. Piłkarzem drużyny z Antwerpii był przez dwa lata. Następnie przeszedł do klubu francuskiej pierwszej ligi, Stade Brest. Spędził w nim cały sezon 1985/1986. Od lata 1986 do lata 1987 grał w Standardzie Liège. Z kolei w sezonie 1986/1987 występował w AS Nancy i po roku gry w jego barwach zakończył karierę

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1972/73 FK Crvena zvezda Jugosławia  I liga 27 2
1973/74 FK Crvena zvezda Jugosławia  I liga 31 7
1974/75 FK Crvena zvezda Jugosławia  I liga 26 5
1975/76 FK Crvena zvezda Jugosławia  I liga 12 1
1976/77 FK Crvena zvezda Jugosławia  I liga 10 0
1977/78 FK Crvena zvezda Jugosławia  I liga 28 9
1978/79 FK Crvena zvezda Jugosławia  I liga 27 5
1979/80 FK Crvena zvezda Jugosławia  I liga 28 5
1980/81 FK Crvena zvezda Jugosławia  I liga 23 6
1981/82 FK Crvena zvezda Jugosławia  I liga 29 3
1982/83 FK Crvena zvezda Jugosławia  I liga 16 6
1982/83 Arsenal F.C. Anglia  Division One 13 2
1983/84 Royal Antwerp FC Belgia  Division 1 21 7
1984/85 Royal Antwerp FC Belgia  Division 1 27 3
1985/86 Stade Brest Francja  Ligue 1 37 5
1986/87 Standard Liège Belgia  Division 1 31 5
1987/88 AS Nancy Francja  Ligue 1 29 1

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Jugosławii Petrović zadebiutował 26 września 1973 roku w zremisowanym 1:1 towarzyskim spotkaniu z Węgrami. W 1974 roku został powołany przez selekcjonera Miljana Miljanicia do kadry na Mistrzostwa Świata w RFN. Na tym turnieju rozegrał dwa spotkania: z Polską (1:2) i ze Szwecją. Z kolei w 1982 roku na Mundialu w Hiszpanii zagrał, jako podstawowy zawodnik, we wszystkich trzech meczach: z Irlandią Północną (0:0), Hiszpanią (1:2) i Hondurasem (1:0), w tym ostatnim strzelił zwycięską bramkę z rzutu karnego. Od 1973 do 1982 roku rozegrał w reprezentacji narodowej 34 mecze i strzelił 5 goli.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Petrović został trenerem. W 1991 roku jako asystent Ljupko Petrovicia wywalczył z Crveną Zvezdą Belgrad Puchar Mistrzów. W latach 1996–1997 samodzielnie prowadził Crveną Zvezdę i zdobył z nią w 1996 roku Puchar Jugosławii. W 1999 roku był trenerem FK Bor, a w latach 2002–2004 reprezentacji Serbii i Czarnogóry U-21, z którą w 2004 roku wywalczył wicemistrzostwo Europy. Następnie był szkoleniowcem Vojvodiny Nowy Sad i chińskiego Dalianu Shide. We wrześniu 2007 roku został zatrudniony jako selekcjoner reprezentacji Chin, jednak został zwolniony, gdy Chińczycy nie wywalczyli awansu na Mistrzostwa Świata w RPA. W 2009 roku ponownie został trenerem klubu Crvena Zvezda Belgrad. 15 września 2010 został selekcjonerem reprezentacji Serbii. 14 października 2011 został odwołany z funkcji trenera reprezentacji Serbii.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]