Ato Boldon

Ato Boldon
Ilustracja
Ato Boldon, Sydney 2000
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1973
Port-of-Spain

Wzrost

176 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Trynidad i Tobago
Igrzyska olimpijskie
srebro Sydney 2000 lekkoatletyka
(bieg na 100 m)
brąz Atlanta 1996 lekkoatletyka
(bieg na 100 m)
brąz Atlanta 1996 lekkoatletyka
(bieg na 200 m)
brąz Sydney 2000 lekkoatletyka
(bieg na 200 m)
Mistrzostwa świata
złoto Ateny 1997 bieg na 200 m
srebro Edmonton 2001 sztafeta 4 × 100 m
brąz Göteborg 1995 bieg na 100 m
brąz Edmonton 2001 bieg na 100 m
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Seul 1992 bieg na 100 m
złoto Seul 1992 bieg na 200 m
Igrzyska panamerykańskie
srebro Santo Domingo 2003 sztafeta 4 × 100 m
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Kuala Lumpur 1998 lekkoatletyka
(bieg na 100 m)
Zakończenie kariery: 2005 r.

Ato Jabari Boldon (ur. 30 grudnia 1973 w Port-of-Spain) – trynidadzko-tobagijski lekkoatleta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Guya i Hope Boldonów, ma młodszego o 7 lat brata o imieniu Okera.

W 1988 r. opuścił Trynidad i wyjechał do Nowego Jorku, gdzie podczas gry w piłkę nożną odkrył go trener Joe Trupiano. Rok 1989 był jego pierwszym sezonem, wystartował na 100, 200 i 400 m. W 1990 przeprowadził się do San Jose w Kalifornii i przestał grać w piłkę nożną.

Po nieudanym starcie na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie zdobył dwa złote medale (w biegu na 100 metrów i biegu na 200 metrów) na mistrzostwach świata juniorów w 1992 w Seulu. W 1996 r. na igrzyskach olimpijskich w Atlancie zdobył brązowe medale w biegach na 100 m i 200 m, jednocześnie złamał granicę 10 s i 20 s na tych dystansach. W 1997 r. został mistrzem świata na 200 m. W 1998 r. pobił dwa rekordy: średnia jego wyników na koniec sezonu wyniosła poniżej 10 s i jako jedyny pobiegł 5 razy poniżej 10 s. W 1999 r. doznał kontuzji ścięgna. Na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney zdobył srebro i brąz. W 2001 według rankingu IAAF zajmował 3 miejsce jako biegacz na 100 m. W 2002 uległ wypadkowi samochodowemu na Trynidadzie z winy pijanego kierowcy, który go wiózł. Dwa lata po tych wydarzeniach, był uczestnikiem igrzysk olimpijskich w Atenach, ale nie zdobył żadnego medalu.

W 2005 r. zakończył sportową karierę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]