Hasely Crawford
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 16 sierpnia 1950 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 187 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hasely Joachim Crawford (ur. 16 sierpnia 1950 w San Fernando[1]) – trynidadzko-tobagijski lekkoatleta, sprinter, pierwszy mistrz olimpijski z Trynidadu i Tobago.
Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]
Pochodzi z rodziny wielodzietnej (ma dziesięcioro rodzeństwa). Zaczął uprawiać lekką atletykę w wieku 17 lat. W 1970 zdobył brązowy medal w biegu na 100 metrów oraz zajął 6. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w Edynburgu[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium Crawford awansował do finału biegu na 100 metrów, lecz go nie ukończył na skutek kontuzji ścięgna[1]. Zdobył srebrny medal w biegu na 100 metrów na igrzyskach panamerykańskich w 1975 w Meksyku[3].
Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu Crawford wygrał bieg na 100 metrów przed Donem Quarrie z Jamajki. Awansował również do finału biegu na 200 metrów, ale doznał urazu pachwiny i ukończył bieg idąc[1].
Wygrał bieg na 100 metrów na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1977 w Xalapa-Enríquez[4], a także zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1978 w Medellín[5]. W tym samym roku zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów oraz brązowy medal w biegu na 100 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w Edmonton[2]. Startował na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie w biegu na 100 metrów, ale odpadł w ćwierćfinale, a w 4 × 100 metrów w przedbiegach[1]. Odpadł w półfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów. Na wszystkich czterech igrzyskach olimpijskich, w których brał udział, był chorążym reprezentacji Trynidadu i Tobago podczas ceremonii otwarcia[1].
Był mistrzem Trynidadu i Tobago w biegu na 100 metrów w 1972, 1975, 1976, 1979 i 1980, a także w biegu na 200 metrów w 1976[6]. W swojej ojczyźnie był uwieczniony na znaczkach pocztowych. Jego imię nosi stadion sportowy w Port-of-Spain.
Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]
źródło[7]:
- 100 m – 10,06 s. (1976)
- 200 m – 20,2 s. (1976)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Hasely Crawford [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-15] (ang.).
- ↑ a b c Hasely Joachim Crawford [online], commonwealthgames.com [dostęp 2020-08-15] (ang.).
- ↑ Pan American Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-08-15] (ang.).
- ↑ Central American and Caribbean Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-08-15] (ang.).
- ↑ Enrique Montesinos, Los Juegos Regionales Más Antiguos. Juegos Deportivos Cntroamericanos y del Caribe [online], 2013, s. 144 [dostęp 2020-08-15].
- ↑ Trinidadian and Tobagonian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-08-15] (ang.).
- ↑ Olympedia – Hasely Crawford [online], www.olympedia.org [dostęp 2021-11-28].
| 1906–1979 Amateur Athletic Union |
|
|---|---|
| 1980–1992 The Athletics Congress | |
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
