Antoni Keller
| Pełne imię i nazwisko | Antoni Felicjan Keller | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 7 czerwca 1909 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 1996? | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Antoni Felicjan Keller (ur. 7 czerwca 1909 w Warszawie, zm. w 1996? w Kapsztadzie), polski piłkarz, bramkarz.
Grał w najlepszych klubach warszawskich. Był zawodnikiem Varsovii, Polonii oraz Warszawianki. Najlepszy okres w karierze spędził w Legii, gdzie był bramkarzem przez cztery ligowe sezony (1933-1936) i w tym czasie awansował do kadry.
Antoni Keller był w okresie międzywojennym rekordzistą - w rozgrywkach ligowych reprezentował barwy aż czterech klubów. W latach 1927-36 rozegrał łącznie 100 spotkań na najwyższym szczeblu ligowym. Debiutował 22 maja 1927 jako bramkarz Polonii Warszawa w domowym meczu z Ruchem Hajduki Wielkie (3:5), żegnał się 20 września 1936 jako "legionista" derbową grą przeciwko Warszawiance (1:2). W trakcie 10 ligowych sezonów 196 razy został pokonany przez zawodników rywali (pierwszym był Józef Sobota z Ruchu, ostatnim Józef Sachs z Warszawianki).
W reprezentacji Polski debiutował 26 września 1934 w meczu z Jugosławią (1:4), ostatni raz zagrał niespełna rok później - 15 września 1935 przeciwko Łotwie (3:3). W swoim debiucie boisko opuścił już w 2 minucie meczu, jak relacjonował Przegląd Sportowy: Gdyż Keller już w 2 minucie uległ kontuzji i to raczej z własnej winy[1]. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 2 spotkania.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jugosławja - Polska 4:1. Zdecydowana porażka piłkarzy w Belgradzie. Wilimowski zdobywa jedyną bramkę. Martyna marnuje rzut karny., „Przegląd Sportowy” (nr 69 (673)), 29 sierpnia 1934, s. 1-2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Gowarzewski, Polonia, Warszawianka, Gwardia, prawdziwa historia trzech klubów. Wydawnictwo GiA, Katowice 2003 (7. część cyklu Kolekcja Klubów)
- Andrzej Gowarzewski Mistrzostwa Polski. Ludzie 1918-1939. 100 lat prawdziwej historii (1), wyd. gia, Katowice 2017 (sic!), s. 84