Andrzej Krzeptowski I

Andrzej Krzeptowski I
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1903
Zakopane

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1945
Zakopane

Klub

SN PTT Zakopane
Sokół Zakopane

Wzrost

172 cm

Andrzej Krzeptowski (ur. 29 lipca 1903 w Zakopanem, zm. 26 lutego 1945 w Krakowie) – polski biegacz i skoczek narciarski, narciarz alpejski, dwukrotny olimpijczyk. Dziewięciokrotny mistrz Polski w narciarstwie[1].

Był określany przez prasę sportową jako Andrzej Krzeptowski I dla odróżnienia od swego o rok starszego brata stryjecznego Andrzeja Krzeptowskiego II[2]. Był synem Wojciecha i Ludwiny z Gąsieniców oraz stryjecznym bratem Józefa Krzeptowskiego, przewodnika tatrzańskiego i kuriera[1]. Absolwent zakopiańskiego gimnazjum. Nie ukończył studiów prawniczych, był oficerem rezerwy WP. Z zawodu był handlowcem (prowadził sklep). Był żonaty z Heleną z Bachledów (od 17 października 1927)[1].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Krzeptowski oddaje skok podczas MP 1922

W 1921 wygrał konkurs otwierający skocznię w Jaworzynce, po skoku na 14 m[3]. W 1922 Krzeptowski zdobył swoje pierwsze tytuły mistrza kraju. Został złotym medalistą w kombinacji norweskiej i w biegu na 18 km. Zajął drugie miejsce w konkursie skoków narciarskich[4]. Rok później został mistrzem Polski w kombinacji, w slalomie i w skokach narciarskich. W konkursie w Grindelwaldzie skoczył 38 m, wyrównując rekord Polski. W 1924 znów był najlepszy w biegu na 18 km. Zdobył brąz na MP w skokach[4]. Pojechał także na Tydzień Sportów Zimowych do Chamonix, którą później uznano za I Olimpiadę Zimową. W biegu na 18 km był 28. z czasem 1:43.02,8[5]. W konkursie skoków zajął 21. pozycję (skoki 33 m i 32 m, z notą 12,459 pkt.), a w kombinacji klasycznej najwyższą, 19. lokatę z notą 9,531 pkt.[1]

W 1926 zdobył złote medale MP w kombinacji klasycznej i w skokach. W 1927 wziął udział w zawodach FIS w Cortina d’Ampezzo. Był tam 18. w skokach i 9. w kombinacji[1]. Był członkiem polskiej ekipy na igrzyska w Sankt Moritz. Uplasował się tam na 27. miejscu w konkursie skoków (lądował na 41,5 m i 46,5 m, nota wyniosła 12,604 pkt.), a kombinacji norweskiej nie ukończył wskutek złamania narty podczas biegu. Na tamtych igrzyskach był chorążym reprezentacji Polski[2]. W 1929 został mistrzem Polski w sztafecie 4 razy 10 km[1] i wicemistrzem w zjeździe, a na mistrzostwach świata w Zakopanem zajął 27. miejsce w skokach.

W 1932 wystąpił w filmie Biały ślad, w reżyserii Adama Krzeptowskiego[6].

Po zakończeniu kariery[edytuj | edytuj kod]

Grupa polskich narciarzy podczas zawodów w Worochcie w 1922 roku. Andrzej Krzeptowski trzeci od lewej.

W czasie okupacji przebywał w Zakopanem, gdzie aktywnie włączył się w kolaborację z Niemcami (Goralenvolk). 4 lutego 1942 z inicjatywy władz okupacyjnych powstał Komitet Góralski, którego przewodniczącym był inny kuzyn Andrzeja – Wacław Krzeptowski. Jedną z piętnastu najsilniejszych jego delegatur była zakopiańska, której przewodniczącym został Andrzej Krzeptowski[6]. Przez cały czas okupacji prowadził „Spółkę Handlową”, duży sklep żelazny, farb i artykułów technicznych[7]. Wspierał także akcje organizacji: wydawanie kenkart góralskich „G” i tworzenie Legionu Góralskiego SS[1]. Za jego sprawą zniszczono dawne, gminne archiwum zakopiańskie. Relacje o jego zachowaniu nie są jednoznaczne – jedni oskarżają go o współpracę z Niemcami, inni o potajemne pomaganie partyzantom[2]. Podobno nosił w plombie cyjanek[8]. Został skazany na śmierć wyrokiem sądu Armii Krajowej, jednak wyroku nie zdążono wykonać.

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Tuż przed zakończeniem wojny Krzeptowski zamierzał wyjechać z Zakopanego. Został jednak schwytany przez UB[8]. W 1945, po wkroczeniu na Podhale Armii Czerwonej, członkowie Komitetu Góralskiego zostali zlikwidowani, bądź wywiezieni na Syberię[1]. Rok później w Zakopanem odbył się tzw. proces Józefa Cukiera i towarzyszy. Dla potrzeb sądu (pismo nr 2170 I 45 do Sądu Karnego Specjalnego w Krakowie) wydano zaświadczenie, z którego wynika że „Andrzej Krzeptowski, lat 42, po aresztowaniu go przez NKWD i zażyciu trucizny 26 lutego 1945 został dostarczony do szpitala św. Łazarza w Krakowie z poleceniem, aby go koniecznie odratowano i utrzymano przy życiu”[1][6]. Mimo to, pacjent zmarł tego samego dnia. Okoliczności śmierci Krzeptowskiego nie są jednak do końca wyjaśnione[2]. Wiadomość o zgonie jego rodzina otrzymała dopiero w latach 50. Ireny, jego córki, nie chciano po wojnie przyjąć do szkoły. Prześladowano także jej matkę[8].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

1924 Francja Chamonix 28. miejsce (w biegu na 18 km), 21. miejsce (w skokach), 19. (w kombinacji norweskiej)
1928 Sankt Moritz 27. miejsce (w skokach)

Starty A. Krzeptowskiego w konkursach skoków na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
21. 4 lutego 1924 Francja Chamonix Tremplin aux Bossons indywid. 33,0 m 32,0 m 12,459 pkt 6,502 pkt Jacob Tullin Thams
27. 18 lutego 1928 Sankt Moritz Olympiaschanze indywid. 41,5 m 46,5 m 12,604 pkt 6,604 pkt Alf Andersen

Starty A. Krzeptowskiego w kombinacji na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Dyscyplina/konkurencja Wynik Strata Zwycięzca
19. 4 lutego 1924 Francja Chamonix kombinacja norweska
skoki
+ bieg na 18 km
9,531 pkt. 9,375 pkt. Thorleif Haug

Starty A. Krzeptowskiego w biegach na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Dyscyplina Czas Strata Zwycięzca
28. 2 lutego 1924 Francja Chamonix bieg na 18 km 1:43:02,8 28:31,0 Thorleif Haug

Mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym[edytuj | edytuj kod]

1927 Cortina d’Ampezzo 9. miejsce (w kombinacji norweskiej), 18. miejsce (w skokach), 27. miejsce (w biegu na 18 km)
1929 Polska Zakopane 27. miejsce (w skokach)

Sukcesy krajowe[edytuj | edytuj kod]

  • mistrz Polski w kombinacji norweskiej: 1922, 1923, 1926
  • mistrz Polski w skokach: 1923, 1926
  • wicemistrz Polski w skokach: 1922
  • brązowy medalista MP w skokach: 1924
  • mistrz Polski w biegu na 18 km: 1922, 1924
  • mistrz Polski w slalomie: 1923
  • mistrz Polski w biegu sztafetowym 4 × 10 km: 1929
  • wicemistrz Polski w zjeździe: 1929.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Polski Komitet Olimpijski: Andrzej Krzeptowski I – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2021-01-20]. (pol.).
  2. a b c d Ryszard Wryk: Sport olimpijski w Polsce 1919-1939. Poznań: 2006.
  3. Wielki poczet skoczków polskich: Aleksander Rozmus – Rekordzista z Jaworzynki. Skijumping.pl. [dostęp 2011-08-19].
  4. a b Wyniki Mistrzostw Polski – 1920-2002. Skijumping.pl. [dostęp 2011-08-16].
  5. Andrzej Krzeptowski I. olympedia.org. [dostęp 2021-01-20]. (ang.).
  6. a b c Bartłomiej Kuraś, Paweł Smoleński, Krzyżyk niespodziany: czas Goralenvolk, Wydanie I, Wołowiec: Wydawnictwo "Czarne", 2017, s. 77, ISBN 978-83-8049-458-9 [dostęp 2024-03-15].
  7. Bartłomiej Kuraś, Paweł Smoleński, Krzyżyk niespodziany: czas Goralenvolk, Wydanie I, Wołowiec: Wydawnictwo "Czarne", 2017, s. 55, ISBN 978-83-8049-458-9 [dostęp 2024-03-15].
  8. a b c Chciał dobrze, a został zaprzańcem. onet.pl. [dostęp 2011-08-16].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]