Andrew Ilie
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 kwietnia 1976 |
| Wzrost | 180 cm |
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1994 |
| Zakończenie kariery | jesień 2003 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 2 |
| Najwyżej w rankingu | 38 (29 maja 2000) |
| Australian Open | 4R (1999, 2001) |
| Roland Garros | 3R (1995, 1998, 1999) |
| Wimbledon | 2R (1999) |
| US Open | 2R (2001) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 296 (12 czerwca 2000) |
| Australian Open | 1R (1995, 2000, 2001) |
Andrew Ilie (ur. 18 kwietnia 1976 w Bukareszcie) – australijski tenisista pochodzenia rumuńskiego, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Praworęczny Ilie, który bekhend grał jedną ręką, znany był jako ekspresyjny gracz, szukający efektownych rozwiązań na korcie. Jednym z jego popisowych uderzeń był drajw-wolej z backhandu. Od French Open 1999 wprowadził na korty nowy zwyczaj – po ważnym dla siebie zwycięstwie w ramach triumfalnych gestów rozdzierał na sobie koszulkę[1]. Miał opinię jednego z nielicznych graczy australijskich potrafiących grać na wolnym korcie ziemnym.
Treningi tenisowe rozpoczął w Rumunii, skąd przeniósł się z rodzicami do Australii jako 13-latek (wkrótce otrzymał obywatelstwo australijskie). Zaliczał się do światowej czołówki juniorów, sezon 1994 kończąc jako 8. zawodnik rankingu juniorów, z finałem Australian Open (przegrał z Benem Ellwoodem), ćwierćfinałem US Open oraz wygraną międzynarodowych mistrzostw Kanady. W tym samym roku oficjalnie rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do jesieni 2003 roku.
W 1995 roku dzięki dzikiej karcie debiutował w męskim Wielkim Szlemie w Australian Open, ale start zakończył na 1 rundzie. Lepiej powiodło mu się kilka miesięcy później na French Open w Paryżu, gdzie przeszedł eliminacje, a w turnieju głównym pokonał Richarda Krajicka, by odpaść w 3 rundzie z Junusem al-Ajnawim. Latem 1995 roku wygrał pierwszy turniej o randze ATP Challenger Tour, w Lillehammer, a w grudniu tegoż roku kolejny, w Perth. W kolejnych latach grał głównie w imprezach ATP Challenger Tour, a w 1997 roku stracił znaczną część sezonu z powodu kontuzji.
Na początku sezonu 1998, podczas Australian Open osiągnął 3 rundę, w której odpadł z Marcelo Ríosem, a w kwietniu tegoż roku odniósł pierwsze turniejowe zwycięstwo z cyklu ATP World Tour, w Coral Springs. W decydującym meczu pokonał Davide Sanguinettiego. Do 3 rundy doszedł także na French Open, gdzie odpadł z Carlosem Moyą.
W 1999 roku awansował w Australian Open do 4 rundy. Osiągnął także półfinał w Dubaju, pokonując wicelidera rankingu Àlexa Corretję oraz Gustavo Kuertena i Petra Kordę, by odpaść z Nicolasem Kieferem.
W 2000 roku wygrał drugi turniej ATP World Tour, w finale w Atlancie pokonując Jasona Stoltenberga. W tym samym roku był w finale w Sankt Pölten, gdzie poniósł porażkę z Andreim Pavelem. Wystąpił także na igrzyskach olimpijskich w Sydney, z których został wyeliminowany w 1 rundzie przez Fernando Vicente[2].
W 2001 roku Ilie ponownie doszedł do 4 rundy Australian Open, pokonując m.in. Juana Carlosa Ferrero, a ulegając późniejszemu zwycięzcy Andre Agassiemu. W marcu odniósł zwycięstwo w Scottsdale nad byłym liderem rankingu Pete'em Samprasem, pokonał w ciągu roku także dwukrotnie innego amerykańskiego weterana, Michaela Changa. W dalszej części sezonu był jeszcze w kilku ćwierćfinałach turniejowych oraz w półfinale w Hongkongu.
W rankingu gry pojedynczej Ilie najwyżej był na 38. miejscu (29 maja 2000), a w klasyfikacji gry podwójnej na 296. pozycji (12 czerwca 2000).
W lutym 2002 roku Ilie został powołany na rozgrywki o Puchar Davisa przeciwko Argentynie, jednak uległ Gastonowi Gaudio i Juanowi Ignacio Cheli. Ostatecznie Argentyna triumfowała w rywalizacji 5:0.
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup |
| ATP Masters Series |
| ATP International Series Gold |
| ATP International Series |
Gra pojedyncza (2–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 10 maja 1998 | Coral Springs | Ceglana |  Davide Sanguinetti | 7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 16 kwietnia 2000 | Atlanta | Ceglana |  Jason Stoltenberg | 6:3, 7:5 |
| Finalista | 1. | 28 maja 2000 | Sankt Pölten | Ceglana |  Andrei Pavel | 5:7, 6:3, 2:6 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrew Ilie - Tennis Australia [online], Tennis Australia [dostęp 2018-01-27] (ang.).
- ↑ Andrew Ilie Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-01-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-15] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21] (ang.).