Aleksandra Krunić

Aleksandra Krunić
Ilustracja
Państwo

 Serbia

Data i miejsce urodzenia

15 marca 1993
Moskwa

Wzrost

163 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2008[1]

Trener

Izudin Zunic

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 1 WTA 125K, 9 ITF

Najwyżej w rankingu

39 (18 czerwca 2018)

Australian Open

2R (2019)

Roland Garros

2R (2019, 2022)

Wimbledon

3R (2015)

US Open

4R (2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

6 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

35 (30 września 2019)

Australian Open

QF (2021)

Roland Garros

3R (2016)

Wimbledon

QF (2021)

US Open

3R (2015)

Aleksandra Krunić (ur. 15 marca 1993 w Moskwie) – serbska tenisistka.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę sportową rozpoczęła w wieku piętnastu lat, w lipcu 2008 roku, biorąc udział w turnieju rangi ITF w Prokuplje. Zagrała tam w turnieju głównym w grze pojedynczej, dzięki dzikiej karcie, i wygrała cały turniej, pokonując w finale Tanję Germanliewę z Bułgarii. Rok później zagrała ponownie na tym samym turnieju i też dotarła do finału, ale tym razem inna Bułgarka, Dalia Zafirowa okazała się od niej lepsza. Z powodzeniem natomiast wystąpiła w deblu, gdzie w parze z Emą Polić wygrała turniej, pokonując w finale parę Aleksandra Josifoska i Cristina Stancu. W sumie wygrała dziewięć turniejów singlowych i siedem deblowych rangi ITF.

W 2009 roku osiągnęła swój największy sukces juniorski, docierając (w parze z Sandrą Zaniewską) do finału gry podwójnej juniorskich rozgrywek wielkoszlemowego Australian Open.

Na początku lipca 2010 roku zagrała w kwalifikacjach do turnieju WTA, Gaz de France Budapest Grand Prix w Budapeszcie. Wygrała pierwszą rundę, pokonując Réka Lucę Jani, a w drugiej przegrała z Anastazją Piwowarową. Tydzień później ponownie zagrała w kwalifikacjach do podobnego turnieju – Banka Koper Slovenia Open w Portorožu, ale po wygraniu pierwszej rundy z Amrą Sadiković, przegrała w drugiej z Aleksandrą Panową. Na tym samym turnieju zagrała też w grze podwójnej, a dzięki dzikiej karcie, zmagania rozpoczęła od razu w turnieju głównym. Partnerując Jelenie Janković dotarła do półfinału imprezy, pokonując takie pary jak: Sesił Karatanczewa i Ana Tatiszwili oraz Eleni Daniilidu i Jasmin Wöhr.

W czerwcu 2011 roku zagrała po raz pierwszy w kwalifikacjach do turnieju na kortach Wimbledonu, ale przegrała już w pierwszej rundzie. Po tym nieudanym debiucie w rozgrywkach wielkoszlemowych zagrała w kwalifikacjach do turnieju Gaz de France Budapest Grand Prix, które wygrała, pokonując między innymi Natalię Grandin i Olgę Puczkową. W fazie głównej wygrała pierwszą rundę z Niną Bratczikową i przegrała drugą z Klarą Zakopalovą.

W styczniu 2012 roku, po osiągnięciu trzeciej rundy kwalifikacji w Australian Open awansowała do drugiej setki światowego rankingu WTA, na miejsce 198. W styczniu 2018 awansowała do czołowej „50” rankingu singlowego.

Wielokrotnie reprezentowała też swój kraj w rozgrywkach Pucharu Billie Jean King.

W zawodach cyklu WTA Tour Serbka wygrała jeden turniej w grze pojedynczej z trzech rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast wygrała sześć turniejów z jedenastu osiągniętych finałów. Triumfowała też w jednym singlowym turnieju cyklu WTA 125, a w jednym turnieju deblowym tej kategorii osiągnęła finał.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A Q3 Q1 Q1 1R 1R Q2 1R 2R Q1 Q3 Q1 A 1R 0 / 5 1 – 5
French Open A A A Q1 Q2 Q2 1R Q1 Q3 1R 2R A 1R 2R A 0 / 5 2 – 5
Wimbledon A A Q1 A A Q1 3R 1R Q3 1R 1R NH Q2 1R Q1 0 / 5 2 – 5
US Open A A Q2 Q2 1R 4R 1R 1R 3R 3R 1R A A 3R A 0 / 8 9 – 8
Ranking na koniec roku 632 224 226 168 145 101 96 147 55 57 165 236 137 101 689 0 / 23 14 – 23

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A 1R 2R 1R 1R QF 1R A 2R 0 / 7 5 – 7
French Open A A A A A A 1R 3R 2R 2R 1R A 1R 1R A 0 / 7 4 – 7
Wimbledon A A A A A A 1R 3R 2R 1R 2R NH QF 2R 1R 0 / 8 7 – 8
US Open A A A A A A 3R 1R 1R 1R 2R A 2R 1R A 0 / 7 4 – 7
Ranking na koniec roku 752 363 613 345 97 91 94 47 76 66 38 64 46 54 873 0 / 29 20 – 29

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A 1R A A 0 / 1 0 – 1
French Open A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A A A NH A 2R A 0 / 1 1 – 1
US Open A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 2 1 – 2

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 3 (1–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 23 września 2017 Kanton Twarda Zhang Shuai 2:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni 1. 17 czerwca 2018 Rosmalen Trawiasta Belgia Kirsten Flipkens 6:7(0), 7:5, 6:1
Finalistka 2. 17 lipca 2022 Budapeszt Ceglana Stany Zjednoczone Bernarda Pera 3:6, 3:6

Gra podwójna 11 (6–5)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 28 lipca 2013 Baku Twarda Grecja Eleni Daniilidu Ukraina Iryna Buriaczok
Gruzja Oksana Kalasznikowa
6:4, 6:7(3), 4–10
Zwyciężczyni 1. 13 września 2014 Taszkent Twarda Czechy Kateřina Siniaková Rosja Margarita Gasparian
Rosja Aleksandra Panowa
6:2, 6:1
Zwyciężczyni 2. 29 kwietnia 2016 Rabat Ceglana Szwajcaria Xenia Knoll Niemcy Tatjana Maria
Rumunia Raluca Olaru
6:3, 6:0
Finalistka 2. 11 czerwca 2016 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Szwajcaria Xenia Knoll Gruzja Oksana Kalasznikowa
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
1:6, 1:6
Zwyciężczyni 3. 11 stycznia 2019 Sydney Twarda Czechy Kateřina Siniaková Japonia Eri Hozumi
Polska Alicja Rosolska
6:1, 7:6(3)
Zwyciężczyni 4. 16 czerwca 2019 Rosmalen Trawiasta Japonia Shūko Aoyama Holandia Lesley Kerkhove
Holandia Bibiane Schoofs
7:5, 6:3
Zwyciężczyni 5. 21 maja 2021 Belgrad Ceglana Serbia Nina Stojanović Belgia Greet Minnen
Belgia Alison Van Uytvanck
6:0, 6:2
Finalistka 3. 19 września 2021 Portorož Twarda Holandia Lesley Pattinama Kerkhove Rosja Anna Kalinska
Słowacja Tereza Mihalíková
6:4, 2:6, 10–12
Finalistka 4. 31 października 2021 Kluż-Napoka Twarda (hala) Holandia Lesley Pattinama Kerkhove Rumunia Irina Bara
Gruzja Ekaterine Gorgodze
6:4, 1:6, 9–11
Zwyciężczyni 6. 25 czerwca 2022 Eastbourne Trawiasta Polska Magda Linette Ukraina Ludmyła Kiczenok
Łotwa Jeļena Ostapenko
walkower
Finalistka 5. 27 sierpnia 2022 Cleveland Twarda Kazachstan Anna Danilina Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Australia Ellen Perez
5:7, 3:6

Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza 1 (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 11 czerwca 2017 Bol Ceglana Rumunia Alexandra Cadanțu 6:3, 3:0 krecz

Gra podwójna 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 5 czerwca 2022 Makarska Ceglana Serbia Olga Danilović Słowenia Dalila Jakupović
Chorwacja Tena Lukas
7:5, 2:6, 5–10

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 06/07/2008 Serbia Prokuplje ITF 10 000 ziemna Bułgaria Tanja Germanliewa 6:4, 6:1
2. 29/08/2009 Słowenia Velenje ITF 10 000 ziemna Chorwacja Nika Ožegović 6:3, 6:1
3. 18/10/2009 Chorwacja Dubrownik ITF 10 000 ziemna Słowacja Karin Morgosova 6:0, 6:3
4. 10/01/2010 Quanzhou ITF 50 000 twarda Zhou Yimiao 6:3, 7:5
5. 23/05/2010 Rosja Moskwa ITF 25 000 ziemna Rosja Natalia Ryżonkowa 6:3, 4:6, 6:2
6. 24/06/2012 Szwajcaria Lenzerheide ITF 25 000 ziemna Stany Zjednoczone Chiara Scholl 6:3, 6:3
7. 10/03/2013 Meksyk Irapuato ITF 25 000 twarda Ukraina Olha Sawczuk 7:6(4), 6:4
8. 08/09/2013 Turcja Trabzon ITF 50 000 twarda Francja Stéphanie Foretz Gacon 1:6, 6:4, 6:3
9. 20/12/2014 Turcja Ankara ITF 50 000 twarda Uzbekistan Akgul Amanmuradova 3:6, 6:2, 7:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2009 Australia Australian Open Twarda Polska Sandra Zaniewska Stany Zjednoczone Christina McHale
Chorwacja Ajla Tomljanović
1:6, 6:2, 4–10

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krunićeva samo profesionalno. sportal.rs, 2009-08-06. [dostęp 2013-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-12)]. (serb.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]