Ludmyła Kiczenok

Ludmyła Kiczenok
Ilustracja
Państwo

 Ukraina

Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1992
Dniepropetrowsk

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

156 (21 lipca 2014)

Australian Open

2Q (2013)

Roland Garros

1Q (2013, 2014)

Wimbledon

2Q (2014)

US Open

1Q (2013, 2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9 WTA, 28 ITF

Najwyżej w rankingu

7 (20 marca 2023)

Australian Open

F (2024)

Roland Garros

SF (2022)

Wimbledon

SF (2022)

US Open

QF (2019)

Multimedia w Wikimedia Commons

Ludmyła Kiczenok (ur. 20 lipca 1992 w Dniepropetrowsku) – ukraińska tenisistka, triumfatorka Wimbledonu 2023 w grze mieszanej, finalistka Australian Open 2024 w grze podwójnej, reprezentantka kraju w Pucharze Billie Jean King.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Starty w zawodowych turniejach rozpoczęła w październiku 2006 roku, biorąc udział w kwalifikacjach singla do turnieju ITF, w Podgoricy. Na tym samym turnieju razem ze swoją siostrą, Nadiją Kiczenok, dotarła do finału gry podwójnej. Pierwsze sukcesy odniosła w 2009 roku, wygrywając swoje pierwsze turnieje ITF i to zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W sumie, w swojej karierze wygrała sześć turniejów singlowych i dwadzieścia osiem deblowych tej rangi.

W 2010 i 2012 roku reprezentowała swój kraj w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Także w 2010 roku zagrała po raz pierwszy w kwalifikacjach turnieju WTA – w Taszkencie, ale odpadła w drugiej rundzie. Rok później, na tym samym turnieju dotarła wraz z siostrą do finału gry podwójnej. W styczniu 2013 roku wygrała w pierwszej rundzie kwalifikacji do turnieju wielkoszlemowego Australian Open, pokonując w niej Argentynkę Paulę Ormaecheę.

W lutym 2013 roku osiągnęła drugą setkę światowego rankingu WTA, plasując się na 200. miejscu.

Na początku sezonu 2014 razem z siostrą osiągnęły finał zawodów deblowych w Shenzhen, ulegając w nim 3:6, 4:6 parze Monica Niculescu–Klára Zakopalová.

W 2023 roku razem z Mate Paviciem awansowali do spotkania finałowego w ramach rozgrywek mikstowych podczas Wimbledonu, w którym pokonali 6:4, 6:7(9), 6:3 Xu Yifan i Jorana Vliegena.

W zawodach cyklu WTA Tour Ukrainka wygrała osiem turniejów w grze podwójnej z siedemnastu rozegranych finałów.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A Q2 Q1 Q1 A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A Q1 Q1 A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A Q1 Q2 A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A A A Q1 Q1 A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Ranking na koniec roku –[a] –[a] 718 648 260 363 235 187 184 326 365 873 –[a] –[a] – –[a] 982 0 / 0 0 – 0

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A 1R 2R 1R 1R A 1R 3R 2R 1R F 0 / 9 9 – 9
French Open A A A A A A A A A 2R 2R 1R 1R QF 1R 1R SF 2R 0 / 9 9 – 9
Wimbledon A A A A A A A A 2R 3R 1R 3R 1R 2R NH A SF 1R 0 / 8 9 – 8
US Open A A A A A A A A A 2R 2R 3R 3R QF 1R 1R 3R 2R 0 / 9 12 – 9
Ranking na koniec roku –[a] –[a] 379 282 162 141 111 116 74 53 68 53 35 41 46 38 9 35 0 / 35 39 – 35

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A 1R A 2R 1R 1R 0 / 4 1 – 4
French Open A A A A A A A A A A A A A 2R NH A 2R 2R 0 / 3 3 – 3
Wimbledon A A A A A A A A A A A QF 2R A NH 3R 1R W 1 / 5 10 – 4
US Open A A A A A A A A A A A A 1R A NH A 1R 1R 0 / 3 0 – 3
1 / 15 14 – 14

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Elite Trophy
2009
–
2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 20 (9–11)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 17 września 2011 Taszkent Twarda Ukraina Nadija Kiczenok Grecja Eleni Daniilidu
Rosja Witalija Djaczenko 		4:6, 3:6
Finalistka 2. 4 stycznia 2014 Shenzhen Twarda Ukraina Nadija Kiczenok Rumunia Monica Niculescu
Czechy Klára Zakopalová 		3:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 10 stycznia 2015 Shenzhen Twarda Ukraina Nadija Kiczenok Liang Chen
Wang Yafan 		6:4, 7:6(6)
Zwyciężczyni 2. 4 sierpnia 2016 Florianópolis Twarda Ukraina Nadija Kiczenok Węgry Tímea Babos
Węgry Réka Luca Jani 		6:3, 6:1
Finalistka 3. 13 stycznia 2018 Hobart Twarda Japonia Makoto Ninomiya Belgia Elise Mertens
Holandia Demi Schuurs 		2:6, 2:6
Finalistka 4. 5 sierpnia 2018 San Jose Twarda Ukraina Nadija Kiczenok Latisha Chan
Czechy Květa Peschke 		4:6, 1:6
Zwyciężczyni 3. 4 listopada 2018 Zhuhai Twarda (hala) Ukraina Nadija Kiczenok Japonia Shūko Aoyama
Białoruś Lidzija Marozawa 		6:4, 3:6, 10–7
Zwyciężczyni 4. 27 października 2019 Zhuhai Twarda (hala) Słowenia Andreja Klepač Duan Yingying
Yang Zhaoxuan 		6:3, 6:3
Zwyciężczyni 5. 13 czerwca 2021 Nottingham Trawiasta Japonia Makoto Ninomiya Stany Zjednoczone Caroline Dolehide
Australia Storm Sanders 		6:4, 6:7(3), 10–8
Finalistka 5. 28 sierpnia 2021 Chicago Twarda Japonia Makoto Ninomiya Ukraina Nadija Kiczenok
Rumunia Raluca Olaru 		6:7(6), 7:5, 8–10
Finalistka 6. 24 października 2021 Teneryfa Twarda Ukraina Marta Kostiuk Norwegia Ulrikke Eikeri
Nowa Zelandia Ellen Perez 		3:6, 3:6
Finalistka 7. 19 lutego 2022 Dubaj Twarda Łotwa Jeļena Ostapenko Rosja Wieronika Kudiermietowa
Belgia Elise Mertens 		1:6, 3:6
Zwyciężczyni 6. 19 czerwca 2022 Birmingham Trawiasta Łotwa Jeļena Ostapenko Belgia Elise Mertens
Zhang Shuai 		walkower
Finalistka 8. 25 czerwca 2022 Eastbourne Trawiasta Łotwa Jeļena Ostapenko Serbia Aleksandra Krunić
Polska Magda Linette 		walkower
Zwyciężczyni 7. 20 sierpnia 2022 Cincinnati Twarda Łotwa Jeļena Ostapenko Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Australia Ellen Perez 		7:6(5), 6:3
Zwyciężczyni 8. 2 października 2022 Tallinn Twarda (hala) Ukraina Nadija Kiczenok Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Niemcy Laura Siegemund 		7:5, 4:6, 10–7
Finalistka 9. 17 lutego 2023 Doha Twarda Łotwa Jeļena Ostapenko Stany Zjednoczone Coco Gauff
Stany Zjednoczone Jessica Pegula 		4:6, 6:2, 7–10
Zwyciężczyni 9. 7 stycznia 2024 Brisbane Twarda Łotwa Jeļena Ostapenko Belgia Greet Minnen
Wielka Brytania Heather Watson 		7:5, 6:2
Finalistka 10. 28 stycznia 2024 Australian Open Twarda Łotwa Jeļena Ostapenko Hsieh Su-wei
Belgia Elise Mertens 		1:6, 5:7
Finalistka 11. 7 kwietnia 2024 Charleston Ceglana Ukraina Nadija Kiczenok Stany Zjednoczone Ashlyn Krueger
Stany Zjednoczone Sloane Stephens 		6:1, 3:6, 7–10

Gra mieszana 1 (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 13 lipca 2023 Wimbledon Trawiasta Chorwacja Mate Pavić Xu Yifan
Belgia Joran Vliegen 		6:4, 6:7(9), 6:3

Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2022 Półfinał Łotwa Jeļena Ostapenko Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková		 6:7(5), 2:6

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2015 Faza grupowa Ukraina Nadija Kiczenok Liang Chen
Wang Yafan
Polska Klaudia Jans-Ignacik
Słowenia Andreja Klepač		 7:6(3), 4:6, 6–10

7:6(3), 6:1
2018 Zwycięstwo Ukraina Nadija Kiczenok Japonia Shūko Aoyama
Białoruś Lidzija Marozawa		 6:3, 4:6, 10–7
2019 Zwycięstwo Słowenia Andreja Klepač Duan Yingying
Yang Zhaoxuan		 6:3, 6:3
2023 Faza grupowa Norwegia Ulrikke Eikeri Japonia Miyu Katō
Indonezja Aldila Sutjiadi
Wang Xiyu
Xu Yifan		 3:6, 7:6(5), 6–10

3:6, 2:6

Historia występów w turniejach WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
W = zwycięstwo
F = finał
SF = półfinał
QF = ćwierćfinał
xR = x runda (x – numer rundy)
LQ = odpadła w kwalifikacjach
A = nie uczestniczyła w turnieju
NH = turniej nie odbywał się
Przypisy
a Uwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
b Uwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
c Statystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5 Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
P Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000 Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500 Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej Kategoria w latach
2009–2020		 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–Pa
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier Kategoria 2 A A A P A P LQ P A P A 500 0 / 0 0 – 0
Katar Doha Premier 5/Premier Kategoria 2 A NH P A LQ A P A P A P A 500 A 0 / 0 0 – 0
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A A A A A A A A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A A A A A A A A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
Hiszpania Madryt Premier Mandatory NH A A A A A A A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A A A A A A A A A A A NH LQ A 0 / 0 0 – 0
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 Kategoria 3 A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Meksyk Guadalajara – Nie rozegrano A 0 / 0 0 – 0
Japonia Tokio/ Wuhan[b] Premier 5 A A A A A A A A A A A A A A Nie rozegrano 0 / 0 0 – 0
Pekin Premier Mandatory Kategoria 2 A A A A A A A A A A A Nie rozegrano 0 / 0 0 – 0
0 / 0 0 – 0

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej Kategoria w latach
2009–2020		 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A A A A A A A A A A A A A NH A SF A 0 / 1 1 – 3
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier Kategoria 2 A A A P A P 1R P A P QF 500 SF QF 0 / 4 6 – 4
Katar Doha Premier 5/Premier Kategoria 2 A NH P A 1R A P 1R P SF P 2R 500 1R 500 1R 0 / 6 4 – 6
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A A A A A A A A A A 1R 2R NH SF 1R 2R 0 / 5 5 – 5
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A A A A A A A A 1R A QF 2R NH QF 2R QF 0 / 6 7 – 6
Hiszpania Madryt Premier Mandatory NH A A A A A A A A A 1R 1R NH 1R SF 1R 0 / 5 3 – 5
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A A A A A A 1R A 1R 1R 1R 1R A QF 0 / 6 1 – 6
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A A A A A A 1R A QF 2R 1R NH 1R 2R QF 0 / 7 6 – 7
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 Kategoria 3 A A A A A A A 1R QF 1R 2R 1R 1R W 2R 1 / 8 8 – 7
Meksyk Guadalajara – Nie rozegrano QF 2R 500 0 / 2 3 – 2
Japonia Tokio/ Wuhan[b] Premier 5 A A A A A A A A A 2R A 1R 2R 2R Nie rozegrano 0 / 4 3 – 4
Pekin Premier Mandatory A A A A A A A A A 2R A 2R 2R 1R Nie rozegrano 1R 0 / 5 3 – 5
1 / 58 49 – 57

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 17/10/2009 Ukraina Charków 10 000 dywanowa Ukraina Nadija Kiczenok 6:7(2), 6:3, 6:2
2. 01/11/2009 Szwecja Sztokholm 10 000 twarda Rosja Marta Sirotkina 6:3, 6:3
3. 22/05/2010 Ukraina Charków 25 000 ziemna Ukraina Elina Switolina 6:2, 4:6, 6:1
4. 27/03/2011 Rosja Moskwa 25 000 twarda Rosja Darja Gawriłowa 6:2, 6:0
5. 26/05/2012 Kazachstan Astana 25 000 twarda Wielka Brytania Lisa Whybourn 4:6, 6:4, 6:2
6. 18/08/2013 Rosja Kazań 50 000 twarda Ukraina Walentina Iwachnienko 6:2, 2:6, 6:2

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.
  2. ↑ a b Do 2013 roku turniej w Tokio był w kategorii Premier 5, od 2014 spadł do rangi Premier (obecnie WTA 500), a jego miejsce zajął turniej Wuhan Open.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Triumfatorzy Wimbledonu w grze mieszanej (XXI wiek)
2001–2010
2011–2020
od 2021
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ludmyła_Kiczenok&oldid=73567605”