Aleksandr Gorkin

Aleksandr Gorkin
Александр Го́ркин
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Aleksandr Fiodorowicz Gorkin

Data i miejsce urodzenia

5 września 1897
Ramieszki

Data i miejsce śmierci

29 czerwca 1988
Moskwa

sekretarz Prezydium Rady Najwyższej ZSRR
Okres

od 17 stycznia 1938
do 15 marca 1953

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Następca

Nikołaj Piegow

członek Centralnej Komisji Rewizyjnej KPZR
Okres

od 14 października 1952
do 24 lutego 1976

przewodniczący Sądu Najwyższego ZSRR
Okres

od 12 lutego 1957
do 20 września 1972

Następca

Lew Smirnow

Faksymile
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów Order „Znak Honoru”
Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksandr Fiodorowicz Gorkin (ros. Алекса́ндр Фёдорович Го́ркин; ur. 5 września 1897 we wsi Ramieszki w guberni twerskiej, zm. 29 czerwca 1988 w Moskwie) – radziecki polityk, sekretarz Prezydium Rady Najwyższej ZSRR (1938–1953 i 1956–1957), przewodniczący Sądu Najwyższego ZSRR (1957–1972), przewodniczący Centralnej Komisji Rewizyjnej KPZR (1959–1961), Bohater Pracy Socjalistycznej (1967).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1916 w SDPRR(b), w 1917 agitator i propagandzista Twerskiego Komitetu SDPRR(b), w latach 1917–1918 sekretarz Rady Twerskiej, w 1918 w twerskim oddziale partyzanckim, sekretarz i kierownik wydziału informacyjno-instruktorskiego Wojskowego Komisariatu w Twerze, od 2 grudnia 1918 do lutego 1919 przewodniczący Komitetu Wykonawczego Rady Gubernialnej w Twerze, w 1919 sekretarz i członek kolegium gubernialnej Czeki w Kursku, kierownik gubernialnego wydziału wiejskiego w Penzie, kierownik wydziału pozaszkolnego gubernialnego wydziału edukacji ludowej w Penzie, kierownik gubernialnych kursów budownictwa radzieckiego i partyjnego, w latach 1920–1921 w pracy politycznej w Armii Czerwonej. Od marca do 15 grudnia 1921 sekretarz odpowiedzialny gubernialnego komitetu RKP(b) w Twerze, potem szef Głównego Zarządu Kształcenia Politycznego Ludowego Komisariatu Oświaty Kirgiskiej ASRR i kierownik wydziału agitacyjno-propagandowego Kirgiskiego Komitetu Obwodowego WKP(b), w latach 1923–1924 kierownik wydziału organizacyjno-instruktorskiego gubernialnego komitetu RKP(b) w Orenburgu, następnie w „Sielchozsojuzie” i „Pticewodsojuzie”, 1926–1929 instruktor odpowiedzialny KC WKP(b), potem kierownik Wydziału ds. Pracy na Wsi Środkowo-Wołżańskiego Krajowego Komitetu WKP(b) i kierownik Wydziału Agitacyjno-Propagandowego tego komitetu. Od października 1931 do maja 1932 studiował w Agrarnym Instytucie Czerwonej Profesury (nie ukończył studiów), od maja 1932 zastępca kierownika Wydziału Organizacyjno-Instruktorskiego KC WKP(b), później kierownik Sektora Kołchozowego Wydziału Rolnego KC WKP(b), od grudnia 1933 do grudnia 1933 II sekretarz Środkowo-Wołżańskiego Krajowego Komitetu WKP(b). Od 20 grudnia 1934 do 11 lipca 1937 I sekretarz Komitetu Obwodowego WKP(b) w Orenburgu, od 9 lipca 1937 do 17 stycznia 1938 sekretarz Prezydium Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR, a od 17 stycznia 1938 do 15 marca 1953 sekretarz Prezydium Rady Najwyższej ZSRR. Od 21 marca 1939 do 5 października 1952 zastępca członka KC WKP(b), od 14 października 1952 do 24 lutego 1976 członek Centralnej Komisji Rewizyjnej KPZR. Od 15 marca 1953 zastępca sekretarza, a od 15 lipca 1956 do 12 lutego 1957 ponownie sekretarz Prezydium Rady Najwyższej ZSRR, od 12 lutego 1957 do 20 września 1972 przewodniczący Sądu Najwyższego ZSRR, następnie na emeryturze. Od 3 lutego 1959 do 17 października 1961 przewodniczący Centralnej Komisji Rewizyjnej KPZR. W latach 1938–1974 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 1 do 8 kadencji. Delegat na VIII–X, XV, XVII–XXIV Zjazdy partii komunistycznej. Pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksandr_Gorkin&oldid=73200648”