Agama kołnierzasta
| Chlamydosaurus kingii | |||
| Gray, 1825 | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | Chlamydosaurus | ||
| Gatunek | agama kołnierzasta | ||
| Synonimy | |||
| | |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
Agama kołnierzasta (Chlamydosaurus kingii) – gatunek jaszczurki z rodziny agamowatych (Agamidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Chlamydosaurus.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Północna Australia i Nowa Gwinea.
Żyje na terenach suchych, zadrzewionych. Prowadzi naziemny i nadrzewny tryb życia. Bardzo ruchliwa, szybko biega na tylnych odnóżach, unosząc nad ziemią ogon. Zagrożona rozpościera kołnierz, po czym rzuca się na napastnika, boleśnie go kąsając.
Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 80–90 cm, w tym ogon do 65 cm. Małe łuski na ciele są gładkie. Z boków szyi i spod żuchwy wyrasta obszerny fałd skórny opadający na ramiona, tworząc pomarszczone fałdy. W razie zagrożenia rozpościera go dzięki promienistym włóknom chrzęstnym, prostującym się dzięki mięśniom przytwierdzonym do czaszki. Ma on średnicę 20–30 cm i jest pokryty zachodzącymi na siebie łuskami. Efekt odstraszający potęguje szeroko otwarta paszcza ukazująca jaskrawe wnętrze.
Grzbiet barwy szarobrązowej licznie pokryty ciemnymi plamkami i większymi, czarnymi plamami. Kołnierz pokrywa mozaikowy, niebiesko-pomarańczowo-jasnobrązowy deseń.
Odżywianie[edytuj | edytuj kod]
Aktywna w dzień. Zjada owady i pająki.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Podczas pory godowej (początek pory deszczowej, wrzesień–październik), dorosłe samce walczą o partnerki, rozkładając swoje kołnierze szczypią się nawzajem. Jeden lub dwa razy samice składają w środku pory deszczowej (listopad–luty) 4–23 jaj w pergaminowatych osłonkach do dołków w ziemi o głębokości ok. 5–20 cm, zwykle w miejscu dobrze nasłonecznionym. Inkubacja trwa od dwóch do trzech miesięcy. Płeć nowo wylęgłych determinuje temperatura. Jeśli jest za wysoka, wylęgają się tylko samice. Temperatura optymalna wynosi 29–35 °C i wtedy liczba samic i samców równoważy się.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d P. Uetz, J. Hallermann, Chlamydosaurus kingii, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2023-12-30] (ang.).
- ↑ Chlamydosaurus kingii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.
- Włodzimierz Juszczyk: Mały słownik zoologiczny: Gady i płazy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986. ISBN 83-214-0464-2.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Rodziny |
|
|---|
