39 Pułk Artylerii Lekkiej

39 Pułk Artylerii Lekkiej

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Rozformowanie	1951
Tradycje
Kontynuacja	39 pułk artylerii haubic (1951-1955) 33 dah (1955-1957)
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Walery Starostin
Organizacja
Numer	JW 2956[1]
Dyslokacja	Jelenia Góra[2]; Strzegom[3]
Rodzaj wojsk	Artyleria
Podległość	10 Sudecka Dywizja Piechoty[3]

39 Pułk Artylerii Lekkiej (39 pal) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.

Pułk został sformowany pod Rzeszowem na podstawie rozkazu nr 41 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 6 października 1944 roku. 14 stycznia 1945 roku w Rzeszowie żołnierze pułku złożyli przysięgę^[4].

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy pułku

• ppłk Walery Starostin
• ppłk Biełdycki^[5]

Oficerowie pułku

• Jan Szamotulski

Działania bojowe[edytuj | edytuj kod]

Pułk wchodził w skład 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty z 2 Armii WP.

Do walki wszedł po raz pierwszy 10 kwietnia 1945 roku, kiedy to zabezpieczał obronę 10 DP. 16—17 kwietnia uczestniczył w forsowaniu Nysy, wspierając działania 27 i 29 pułku piechoty. 21 kwietnia w pościgu za nieprzyjacielem osiągnął Sprewę. Najcięższe walki stoczył od 22 do 24 kwietnia pod Uhyst. W pierwszych dniach maja brał udział w operacji praskiej, wspierając działania pułków piechoty. Szlak bojowy zakończył 9 maja 1945 roku pod Sukoradami w Czechosłowacji.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo i sztab

• 3 x dywizjon artylerii
  • 2 x bateria artylerii armat
  • 1 x bateria artylerii haubic
• bateria parkowa

Pułk etatowo posiadał: żołnierzy – 1093 (oficerów – 150, podoficerów – 299, kanonierów – 644)

sprzęt:

• 76 mm armaty – 24
• 122 mm haubice – 12
• rusznice przeciwpancerne – 12
• pistolety maszynowe – 419
• samochody – 108
• ciągniki – 24

Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]

2 grudnia 1945 w Jeleniej Górze odbyła się uroczystość wręczenia sztandaru 39 pułkowi artylerii lekkiej. Sztandar ufundowało społeczeństwo polskie przybyłe na ziemie zachodnie. W przekazaniu sztandaru uczestniczył marszałek Michał Rola Żymierski. W defiladzie uczestniczyło również 500 strażaków Straży Pożarnej^[6].

10 czerwca 1948 roku pułk został dyslokowany z Jeleniej Góry do Strzegomia, do koszar przy ul. Kościuszki.

W 1951 jednostka została przeformowana w 39 pułk artylerii haubic.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
• Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.